Janine Sterrenburg komt naar DVO

/in , , , , /door

Janine Sterrenburg speelt volgend jaar voor DVO/Transus. De 22-jarige speelster uit Hardinxveld-Giessendam speelt al achttien jaar voor HKC/Creon Kozijnen, momenteel in het tweede team. In Bennekom hoopt ze zich verder te ontwikkelen.

Voor sommigen heeft Sterrenburg misschien een bekend gezicht, want: “Via mijn relatie met Jeffrey [Van Huenen, red.] ben ik af en toe bij DVO aanwezig geweest. Daardoor heb ik de club, de organisatie en de mensen eromheen leren kennen. Dit contact heeft zich uitgebreid tot andere leden en spelers binnen de vereniging, wat de overstap extra vertrouwd maakt. Ik heb echt een positieve indruk gekregen van de sfeer bij de club het afgelopen jaar.”

Manon Maasland en Jos Albers, aanstaande coaches van DVO/Transus 2, zijn verheugd dat Sterrenburg wilt aansluiten bij de jonge, leergierige selectie. Maasland: “Janine is een gedreven dame die waarde toevoegt met haar passing en haar energie. Ze was op zoek naar een plek waar ze haar ambitie kan verwezenlijken en klopte bij DVO aan de deur.”

Albers: “Het is altijd leuk als spelers graag voor onze club willen spelen en we zaten dan ook vrij snel met elkaar om tafel. De gesprekken voelden van beide kanten goed en het ging er al snel over wat goed gaat en wat nog beter kan. Mooi om te zien dat een speelster daar zelf ook mee bezig is!”

Sterrenburg stelt zich nog wat meer voor: “In het dagelijks leven houd ik me bezig met werken in de ouderenzorg en ben ik bijna klaar met mijn studie tot verzorgende IG. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om de stad in te duiken om te shoppen of gezellig een terrasje te pakken.”

“Ik kijk er naar uit om in het groen-wit te spelen en deel uit te maken van deze mooie club.”, sluit ze af. “Tot snel op of rond het veld!” 

DVO/Transus heet Sterrenburg van harte welkom en wenst haar veel succes!

Barbara Brouwer beëindigt carrière

/in , , , , /door

Het zit er dan toch op. Na bijna vijftien jaar op het hoogste niveau te hebben gekorfbald, zet Barbara Brouwer een punt achter haar rijke carrière. Deze begon bij KC Doorn en liep via Dalto naar de roemruchte TOP-dynastie, waar ze haar grootste successen vierde, langs TeamNL Korfbal, en de laatste drie jaar bij DVO. Ook in Bennekom liet ze een onuitwisbare indruk achter.

“We hebben lang uitgezien naar haar komst, maar uiteindelijk heeft Barbara vanaf dag één haar bijdrage geleverd.”, opent Jeannette Teunissen, portefeuillehouder Topkorfbal. “Ze heeft spelers individueel beter gemaakt door haar verbindende spel en wist op de spannende momenten wat er nodig was. Dan ging ze zelf voorop in de strijd. Ook tijdens haar zwangerschap heeft ze vanaf de bank haar steentje bijgedragen. Ze heeft een fantastische carrière gehad en ik ben blij dat ze daarvan drie jaar hier heeft gespeeld.”

Het is zeker geen toeval dat DVO/Transus na de komst van ervaringsdeskundige Barbara Brouwer voor het eerst tot de zaalfinale wist door te stoten. Richard van Vloten: “Met de komst van Barbara kregen we destijds in één klap een berg aan ervaring binnen. Naast haar korfbalkwaliteiten durft ze ook kritisch te zijn en dit zorgt ervoor dat andere spelers ook gedwongen worden na te denken over keuzes in tactiek of opstelling. Mede door haar inbreng hebben we de afgelopen periode kunnen aanhaken met de top. Daarnaast is Barbara in staat om wedstrijden te lezen en kan ze andere spelers sturen.”

De eerste finale was voor iedereen behalve Brouwer nieuw en onwennig. Een jaar later, met een zwangere Brouwer langs de kant, had het eigenlijk moeten gebeuren, maar het ging alsnog mis. Desondanks besloot Brouwer al dat de kous daarmee nog niet af was:  “Na de geboorte van onze fantastische zoon Boaz wilde ik niets liever dan snel weer fit worden.”, vertelt ze daarover. “Ik merkte dat ik nog steeds fanatiek was en het vuur nog brandde. Ik had het zeker niet willen missen, maar pittig was het wel, zowel fysiek als mentaal, Het duurde even voor ik het ritme weer had gevonden en vroeg mezelf vaak af: ‘Ben ik nog wel goed genoeg? Kan ik het nog wel?'”

Openhartig als altijd gaat Brouwer ook in op de tol die topsport eist op een (jong) gezin: “In die periode voelde ik me ook heel egoïstisch, vooral richting m’n gezin. Ik merkte dat ik het pittig vond om de zaterdagen lang weg te zijn en ik vind dat ik teveel mis thuis. Dat heeft mij doen besluiten dat het zo goed is. Het is soms nog wel eng, omdat ik niet beter weet dan dat ik korfbal. Maar ik voel dat het tijd is voor een nieuw hoofdstuk. Ik heb alles meegemaakt en kan met trots terug kijken op mijn korfbalcarrière. Zelfs nu kunnen we kritisch blijven natuurlijk, maar… ik ben zeker tevreden, want ik heb meer bereikt en ook meegemaakt dan ik ooit had durven dromen.”

Welke hoogtepunten bij DVO schieten door haar heen? “Eigenlijk teveel om op te noemen. Over een aantal jaar zal ik het niet meer over een wedstrijd hebben, behalve misschien de 3e play-off tegen Fortuna. Maar dan heb ik het over dit unieke team met staf, de verhalen die we samen hebben gemaakt, de historie die we hebben geschreven. De klik met Daantje, de dromendans die nooit meer hetzelfde zal zijn, samen met m’n zusje in het team, oplopen met Boaz, de interactie met vakkie D, de vrijwilligers die elke zaterdag klaar stonden en de supporters die wekelijks achter ons aan kwamen. Ik heb me zo gewaardeerd en welkom gevoeld, daar wil ik iedereen, maar dan ook iedereen voor bedanken! Ik voel me vereerd dat ik 3 jaar lang aan het proces van deze mooie club heb mogen bijdragen. Jullie zullen me zeker nog eens langs de lijn zien en horen.”

DVO bedankt Barbara nadrukkelijk voor haar betekenis voor het topkorfbal, zowel bij DVO als in algemene zin. Het was een eer om deze korfbalster de afgelopen vijftien jaar eerst als tegenstandster en later als teamgenoot te mogen zien spelen.

Maayke Brouwer neemt afscheid

/in , , , , /door

Maayke Brouwer heeft deze week aan de selectie en club bekend gemaakt dat zij haar korfbalcarrière gaat beëindigen. Ze speelde drie seizoenen in de Bennekomse hoofdmacht, na te zijn overgestapt van TOP/IAAA Fresh. 

Een échte topkorfbalcarrière leek er misschien niet meer in te zitten toen Brouwer op jonge leeftijd al in een vriendenteam ging spelen. Maar ze bleek toch wat te fanatiek [dat kunnen we onz voorstellen, red.] en toen de mogelijkheid zich aandiende om in de selectie van TOP/IAAA Fresh te gaan spelen, ging ze die uitdaging aan. Daarna kwam DVO op haar pad nu zit haar korfballoopbaan er dus bijna op. Brouwer over haar besluit: “Elk seizoen maak je de balans op: de energie die je erin stopt en die je ervoor terugkrijgt. In dit seizoen merkte ik dat deze balans niet meer in evenwicht was. En dat het dus een mooi moment is om te stoppen en tijd is voor andere dingen.”

Richard van Vloten prijst zijn ‘pitbull’, die DVO/Transus samen met zus Barbara het laatste zetje naar de top wist te geven: “Naast haar altijd onvoorwaardelijke inzet is Maayke bij uitstek een fantastische teamspeelster. Daarnaast is ze voor veel tegenstanders een luis in de pels. Maar daarmee alleen doe je haar te kort. Afgelopen jaren heeft ze zich ook ontwikkeld in scorend vermogen en pikte haar goals mee. Buiten haar korfbalkwaliteiten is het ook nog eens een fijn persoon om mee samen te werken.”

Brouwer kijkt terug op drie mooie jaren bij DVO: “Ik heb veel hoogtepunten meegemaakt, met voor mij persoonlijk tot nu toe de gewonnen veldfinale als kroon op een mooi seizoen vorig jaar. Hopelijk kunnen we daar nog een finale en prijs bij opschrijven na dit seizoen!”

Tenslotte wilt Brouwer graag nog wat kwijt over de vereniging die haar na het corona-seizoen met open armen ontving: “DVO is een fantastisch club, zoveel mooie en lieve mensen met een groen-wit hart en de support van Vakkie D. Week in, week uit. Dat maakt dat ik met een fijn gevoel terugkijk op mijn periode in Bennekom en me erg thuis heb gevoeld. Ik zal ook zeker nog vaak een wedstrijdje komen kijken. Dan rest mij nog één ding om te zeggen: wat mogen wij trots zijn op deze mooie club. Ik ben dankbaar dat ik daar onderdeel van heb mogen zijn!”

DVO is Brouwer natuurlijk erkentelijk voor haar tijd in Bennekom. Jeannette Teunnissen, portefeuillehouder Topsport: “Ze heeft drie seizoenen als een rots in de branding en met een onuitputtelijke onverzettelijkheid haar bijdrage geleverd aan de behaalde successen.”

Maayke, bedankt en hopelijk zien we je inderdaad nog eens langs de lijnen!

DVO presenteert met Quinty Stahli eerste versterking

/in , , , , /door

Terwijl de huidige selectie is begonnen aan het voorjaarsseizoen, met als doel titelprolongatie, wordt er achter de schermen gewerkt aan de selectie voor 2025-2026. Daarvoor kan DVO/Transus de eerste versterking presenteren: Quinty Stahli komt over van Dalto/Klaverblad Verzekeringen.

Na de jeugdopleiding van MIA te hebben doorlopen, speelde Stahli vanaf 2021 voor de ploeg uit Driebergen. Daar maakte ze veel mee, zoals play-downs, play-offs (“Allemaal net niet.”), een KL2-finale (“Ik ben er nog ziek van.”) en afgelopen seizoen natuurlijk het kampioenschap en dus promotie naar de Korfbal League. Toch kiest de Amersfoortse er niet voor om met Dalto naar het hoogste podium te gaan en speelt ze volgend jaar in groen-wit: “Ik werd benaderd door Jeroen [Van Brakel, red.] om eens na te gaan denken of ik een toekomst voor me zag bij DVO. En eerst dacht ik: ‘Wow, ik?’ Ik was enorm verrast, maar tegelijkertijd ook heel erg enthousiast. Want dit is echt een enorme mooie kans die je niet elk jaar krijgt.”

Van Brakel legt uit waarom hij contact zocht met Stahli: “Ik volgde Quinty al enige jaren toen ze nog bij MIA speelde. Ze ging destijds naar Dalto in plaats van Spirit. Ze heeft een mooie ambitie, een geweldige drive, doorzettingsvermogen en veerkracht. Ze kiest ook voor ons qua duurzaamheid/lange termijn om verder te ontwikkelen.”

Ook Reinier Rense is erg blij met de eerste aanwinst: “Het is een geweldige versterking. Ze is een korfbalster met veel aanvallende intenties, goede actie naar binnen en staat verdedigend sterk. Daarbij is ze enthousiast, leergierig en ambitieus. Een fijne speelster om bij de selectie te voegen!”

Stahli woont op dit moment nog bij haar ouders in Amersfoort. “Zo’n dertig minuutjes rijden van DVO, tenzij er bij Terschuur file staat, dan kun je er heel wat langer over doen! Ik studeer op dit moment af bij een reclamebureau, Intens Communicatie en Reclame, waar ik hopelijk mijn scriptie ga afronden en mijn diploma binnenhaal aan de opleiding communicatie van Hogeschool Windesheim in Zwolle. Daarna ga ik aan het werk! Ik heb pas geleden gesolliciteerd voor een baan, dus ik hoop dat dat wat gaat worden!”

Veel veranderingen dus al met al, maar Stahli duikt er vol overgave in: “Ik heb wat contact gehad met de spelers uit de selectie en na een paar belletjes met Jeroen en een gesprek met de Commissie Topsport heb ik volmondig ‘ja’ gezegd en speel ik dus volgend jaar in Bennekom. Korfballen op het hoogste niveau bij een échte topclub had ik tot een paar maanden terug, weken zelfs, nog niet durven dromen. Maar stiekem heb ik dat altijd al wel gewild. Dus ik kijk er echt met enorm veel plezier naar uit om alles te geven, met het team wat er staat, met de staf en al het publiek en om het hoogst haalbare te halen!”

DVO is erg blij met de komst van Stahli. Jeannette Teunissen, portefeuillehouder Topsport: “Het is mooi dat een ambitieuze dame als Quinty gaat aansluiten bij onze selectie. Deze aanvallend ingestelde en makkelijk scorende dame heeft al enkele jaren ervaring op het hoogste niveau en stond al enige tijd op onze radar. Uit de gesprekken met staf en ook met spelers bleek dat zij goed past bij de plannen en ambitie van DVO. Er was meer belangstelling voor Quinty, wij zijn daarom blij met haar keuze en wensen haar een succesvolle tijd toe bij DVO!”

We heten Quinty alvast van harte welkom!

[Degenen die dachten haar in actie te kunnen zien zien tijdens de aankomende thuiswedstrijden van DVO tegen Dalto, komen bedrogen uit. Stahli kan daar helaas niet bij zijn., red.]

[VERSLAG] DVO verliest opnieuw en mist finale

/in , , , , /door

Het seizoen voor DVO/Transus zit erop. Na de 25-27 nederlaag in eigen huis werd ook de tweede play-off verloren van PKC/Vertom. De landskampioen was met 20-16 te sterk. Daarmee komt een teleurstellend einde aan het beste seizoen dat de hoofdmacht van DVO ooit speelde en komt er geen droomafscheid in Ahoy voor Richard van Vloten en Marc Verberk.

Hun concullega’s van PKC – Wim Scholtmeijer en Jennifer Tromp – gaan hun dynastie wel op het hoogste podium beëindigen en zeker op basis van de laatste maand komt die finaleplaats hen toe. PKC knokte zich in geslagen positie toch bij de beste vier en trof daarin dus DVO, de ploeg die weliswaar bovenaan was geëindigd, maar in het recente verleden toch herhaaldelijk was verslagen. En ook zaterdag bleek de Bennekomse formatie niet in staat om hun rivaal te overtreffen.

📸 WVZ Fotografie

Van Vloten en Verberk losten het ontbreken van Annelie de Korte (kruisband afgescheurd) op door zowel Rosalie Peet als Maayke Brouwer op te stellen. Brouwer maakte bij de eerste vakwissel plaats voor Roos Scherrenburg, die onder de korf de strijd aan moest gaan met Romy de Rijke. Toch kon de Zeeuwse domineren en als Scherrenburg wat meer aandrong, werd ze teruggefloten door Marcel Luttik en Joeri Kok (die overigens een verademing waren en volledig terecht de Ahoy-finale toegewezen hebben gekregen.)

📸 WVZ Fotografie

Brouwer verliet het veld na een rake vrije bal van Nienke Hintzbergen, die in de eerste aanval al een strafworp had gemist en daarna Jeffrey van Huenen voor de openingsgoal had zien zorgen. Hij was naast Koen van Roekel geposteerd en liet zich zien met een aantal mooie schoten en goed verdedigend werk tegenover Bo Oppe, de man van de vorige wedstrijd. Gertjan Meerkerk stond daardoor naast Robbe de Wit, maar belandde voor de neus van Olav van Wijngaarden en dat bleek andermaal een ongelijke strijd.

📸 WVZ Fotografie

Hij schikte zich al snel in een dienende rol, die aanvankelijk goed uitpakte door goals van Barbara Brouwer en Rosalie Peet. Toen Scherrenburg ook 1-4 binnenschoot had DVO de start die het wenste, maar PKC liep die achterstand vrij snel in. Nadat Peet met alweer haar derde voor 5-7 had gezorgd ging PKC wat strakker verdedigen. Toen werd wel duidelijk dat dit vak nog niet echt lekker ingespeeld was, met nu en dan een foutje in de onderlinge afstemming. Ook het ontbreken van De Korte werd daarmee duidelijk, want verdedigend oogde het erg wankel tegen de doorbraken van Sanne van der Werff en het artillerie van Hintzbergen.

📸 WVZ Fotografie

Toch was dit de fase waarin DVO zaken had moeten doen, want aanvallend liep het even niet bij de titelhouder. Op 6-8 had toegeslagen moet worden, maar dat werd nagelaten en vanaf de stip maakte Oppe zijn eerste voor 8-8 rust, na een niet al te mooie pot korfbal die veel stil lag.

📸 WVZ Fotografie

Fraaier was het afstandsschot waarmee Daniëlle Boadi haar ploeg na rust op voorsprong bracht, maar daarna begon het bij PKC te lopen. Hintzbergen maakte gelijk en Oppe zette PKC voor het eerst op twee verschil: 11-9. De 12-9 door Van der Werff werd nog beantwoord via Van Huenen, maar Oppe had het goede gevoel te pakken en deed DVO pijn met de 13-10 en later 16-12.

📸 WVZ Fotografie

DVO was toen al gaan wisselen. Van Huenen en Meerkerk ruilden toch weer van vak en de League-topscorer maakte direct zijn eerste, maar helaas ook enige goal van de wedstrijd (16-13). Menno van der Neut kwam ook nog binnen de lijnen en bracht het verschil even terug naar twee, maar de eindfase was te slordig en PKC toonde zich bovendien veel te ervaren om het nog uit handen te geven. Jorien Jordaan verzorgde het slotakkoord: 20-16.

📸 WVZ Fotografie

En dan is de droom dus voorbij. Ook het allerbeste seizoen uit de clubgeschiedenis blijkt niet genoeg voor een landstitel en dat geeft toch te denken: wat is er meer nodig? Of wat ontbreekt? Vragen waar club en nieuwe coaches zich over mogen gaan buigen. Voor nu is het even tijd voor verwerking. En daarna is het ook gewoon weer aan de bak. Want op het veld staat titelprolongatie op het spel.

Lees/zie ook:

[VOORBESCHOUWING] 24 uur storm in het hoofd

/in , , , /door

DVO zit in het beste seizoen uit de clubgeschiedenis. Qua punten, aantal goals voor, aantal goals tegen én het feit dat het nog altijd wel beter lijkt te kunnen. Toch vechten de Bennekommers vanavond voor hun laatste kans op Ahoy, dat volgens de cijfers een logische conclusie van deze jaargang zou zijn.

Maar zo zit topkorfbal niet in elkaar. Je wordt niet kampioen van de Korfbal League omdat je constant presteert. Je wordt kampioen omdat je op het juiste moment presteert, namelijk in de play-offs en in de finale. [In de Korfbal League 2 is het wel veranderd: de kampioen promoveert rechtstreeks. Dalto/Klaverblad Verzekeringen is de gelukkige, welkom!, red.] DVO presteerde in de eerste play-off zeker niet slecht, maar PKC piekte wanneer het moest. Ze speelden de beste wedstrijd van het seizoen, op het beste moment. Zoals zij dat kunnen.

Het zal zondag bij bij veel DVO’ers hebben gestormd in het hoofd. “Hoe kon dat gebeuren? En wat gaat dat betekenen? Eerste worden en dan Ahoy niet halen? Het gedroomde afscheid zien mislukken? Hoe ernstig is de blessure van Annelie?” Hopelijk is de 24-uursregel van Jennifer Tromp ook toegepast en is de blik maandag weer vooruit gegaan. En dan kun je vaak op twee verschillende manieren naar onze sport kijken.

Manier nummer één: vanuit rede. Je speelt evenveel aanvallen als je tegenstander (soms ééntje meer, soms ééntje minder) en als je de meeste daarvan afsluit met een goal, win je de wedstrijd. In al die aanvallen schiet je een bepaald aantal keer, soms nul, heel soms tien, soms raak, soms mis. DVO schiet over het algemeen minder vaak, maar wel beter. PKC schiet vaker, maar minder goed. (Dat werkt elkaar ook een beetje in de hand. Beter schieten, is minder schieten, en vice versa. Een raak schot kun je niet rebounden, veel missers wel.)

DVO heeft Marc Verberk voor deze manier van kijken. Die weet de rendementen van alle spelers en tekent uit met welke opstelling en koppeltjes die rendementen bij DVO zo hoog mogelijk zijn, en bij de tegenstander zo laag mogelijk. Zo verzamel je ‘plusjes’ en krijg je op papier de meeste kans om de wedstrijd te winnen. Natuurlijk wijkt de werkelijkheid altijd minstens een beetje af, en soms heel erg. Dat zagen we vorige week. PKC had het schotpercentage, DVO de pogingen. Het was de wereld op z’n kop.

Maar er is dus nog een andere manier om naar korfbal te kijken. Richard van Vlotens manier. En die gaat eigenlijk altijd op. De ‘niet lullen, maar poetsen’-manier. Het is met de borst vooruit vechten tegen de odds, tegen de status quo en het logische als de logica rare dingen doet. Het is kracht halen uit emotie en sentiment, of uit het heilige moeten dat PKC heeft ervaren, in plaats van cijfers en statistiek.

Het is worden weggespeeld in Delft en vervolgens puur op inzet en karakter de twee volgende wedstrijden naar je toe trekken. Het is met het grootst mogelijke respect, maar ook zonder genade, de allergrootste speler een droomafscheid ontnemen en zelf voor het eerst Ahoy bereiken. Het is in die laatste time-out, volledig overklast, live in de uitzending, “#$&^% wij zijn DVO en wij komen hier terug!” roepen. En dat dan een jaar later waarmaken (opnieuw door grote spelers uit te schakelen). En dit keer op een haar na de titel missen.

Het is voelen dat je na zeven jaar moet stoppen. En daarna weten dat dat een juiste keuze is.

DVO heeft vanavond ongetwijfeld de blik van Marc én Richard nodig. Marc gaat weer plusjes verzamelen, Bo Oppe proberen af te stoppen, Romy de Rijke uit haar kracht halen, etc. Maar als PKC zo blijft spelen, en vooral schieten, dan komt het waarschijnlijk meer aan op Richards specialiteit, dan die van Marc. Dan gaat het weer over hongerig zijn. Over de wereld met wilskracht naar je hand zetten.

Dan gaat het ook over onverzettelijkheid. Klappen incasseren, neergaan, opkrabbelen en terugslaan. De afgelopen zeven jaar moest de selectie zelden twee van zulke dreunen tegelijk verwerken. Maar hoe krom het ook klinkt: zoiets kan ook weer van alles losmaken. Zeker in dit team van mafketels, die ons al zo vaak hebben verbaasd en verwonderd.

En eigenlijk wil je er geen woorden aan vuil maken, maar dan gaat het misschien toch ook wel even over die paar clowns, die hun joker-mascotte eer aan deden. Alsof ze wel van Annelie, maar nog nooit van Brett of Suzanne hadden gehoord, of gewoon al compleet de weg kwijt waren toen ze de schaduw die over de wedstrijd trok nog eens extra aandikten met hun rare taal. Dan gaat het erover dat die figuren een passend antwoord verdienen, maar dan wel op sportieve wijze, binnen de lijnen.

Toch nog even terug naar de data. De zege van PKC was nipt en verdiend, maar afwendbaar. Zoals ervaringsdeskundige Barbara zei na afloop: het komt aan op details. Remt Gertjan iets meer af, dan valt zijn eerste doorloopbal binnen en speelt hij daarna misschien wél de wedstrijd die hij wilt. Nu krijgt hij twee seconden later verdedigd tegen, is Oppe de man (en terecht) en gooit Gert er nog drie naast. Dat gebeurt hem ééns in zijn leven en dit was die keer. Shit happens, so be it.

Waar het meer om gaat is dat er zo dus talloze momenten zijn, die samen op één grote hoop minuten belanden en de grote getallen maken aan het einde van de wedstrijd. Maar ze tonen ook aan dat het in een flits kan draaien. Hoe je die momenten bewust of onbewust naar je hand zet, is mogelijk het belangrijkste mysterie dat PKC vooralsnog beter heeft ontrafeld dan DVO. Als het móet, dan lukt het ze. Dat blijkt dit seizoen maar weer. En hoe eigenwijs we ook zijn, we moeten misschien ook niet te trots zijn om daarvan te leren.

Know your enemy, op z’n Marcs. Rage against the machine, op z’n Richards.

Het programma:

14:00 Finale D-Jeugd: DVO/Transus D1 – Dalto/Klaverblad Verzekeringen D1

20:00 KL Play-off 2: PKC/Vertom – DVO/Transus

Lees/zie ook:

 

[UPDATE 2] Ticketverkoop tweede play-off

/in , , , /door

UPDATE 2: Iedereen die een ticket voor de tweede play-off heeft gereserveerd bij Daan en NIET met de bus gaat, kan deze woensdag- en donderdagavond tussen 19:00 en 20:00 ophalen in het clubhuis. Betaling kan met pin. Degenen die met de bus gaan, rekenen af in de bus op de dag zelf. 

UPDATE 1: UITVERKOCHT.

DVO/Transus ontvangt van PKC/Vertom 175 toegangsbewijzen. De tarieven van deze tickets zijn vastgesteld door het KNKV:

  • Tot en met 15 jaar: 5 euro
  • 16 t/m 64 jaar: 10 euro

Je kunt je vanaf nu aanmelden voor een kaartje bij Daan van den Hul (06-37417926). Vermeldt daarbij:

  • De namen van alle personen waarvoor je een kaartje wilt.
  • Wie van hen met de bus (vertrek 18:00, kosten €5 euro) gaat en wie op eigen vervoer.

Mist één van deze twee onderdelen, dan wordt de aanmelding als niet geldig beschouwd. Dus zorg dat je je aanmelding goed inlevert!

Iedereen die zich aanmeldt krijgt dinsdag een unieke ticketlink waar ze hun gereserveerde kaartje kunnen afrekenen.

Play-off werkgroep

[VERSLAG] DVO op achterstand tegen PKC

/in , , , , /door

DVO/Transus heeft de eerste play-off tegen PKC/Vertom verloren. In een machtige ambiance bevestigden de Papendrechters hun herrijzenis, met Bo Oppe als lichtend voorbeeld. De international, halverwege het seizoen nog teruggezet naar het tweede team, was niet te houden in de kolkende DVO/Transus Hal en loodste de titelhouder met elf goals naar de zege.

Het bizarre percentage dat Oppe schoot (48%) was illustratief voor een atypische editie van DVO-PKC. De groen-witte formaties kwamen elkaar de laatste jaren zo vaak tegen in play-offs en finales en steeds trok daarin PKC aan het langste eind Vrijwel altijd was dat door een surplus aan pogingen tegen een relatief laag percentage (zeker vergeleken met DVO). Ook twee weken geleden was de afronding aan de ‘buitenkant’ niet indrukwekkend, maar werd PKC door DVO in het zadel geholpen door heel veel makkelijke kansen weg te geven. Daarvan stonden de Bennekommers er dit keer veel minder toe en op papier hadden ze de rebound zelfs beter verzorgd dan hun tegenstander. PKC vuurde echter geweldig op de lange afstand en dus stond de wereld (en uitverkochte zaal) in no-time volledig op z’n kop. Na zes minuten had PKC al een marge van vier (2-6) te pakken.

Tegen die achterstand hikte DVO bijna de hele wedstrijd aan. Er werd helemaal niet slecht gespeeld, de kansen waren er en ook de verdedigende druk was behoorlijk, maar de bezoekers waren simpelweg té zuiver. Namens de thuisploeg wist vooral Jeffrey van Huenen mee te komen in het schuttersgeweld. Qua percentage spande hij zelfs de kroon met vijf goals uit negen pogingen in de eerste helft, maar in absolute aantallen moest hij zijn meerdere erkennen in Oppe (zes uit twaalf). PKC stond halverwege op een verdiende 14-17 en deed zichzelf daarmee zelfs wat tekort, want liefst drie (felbetwiste) strafworpen werden gemist. Daartegenover kon een hele reeks gemiste doorloopballen van Gertjan Meerkerk worden gezet.

Als de eerste daarvan – heel netjes met twee handen genomen – wel binnen was gevallen, had dat de toon van de wedstrijd misschien wel compleet veranderd. Hoewel Oppe verdienstelijk verdedigde, werd hij toch geregeld voorbijgelopen door de topscorer van de Korfbal League. Maar omdat die zichzelf dus niet beloonde, kon Oppe de druk blijven uitoefenen en vertrouwen putten uit de ballen die hij veroverde met verdedigen of doordringen van Meerkerk.

Dat vertrouwen nam hij duidelijk mee in de één-tegen-éénduels waarin hij de aanvaller was, maar leek even een deukje te krijgen toen hij vlak na rust door een snelle Bennekomse time-out uit zijn concentratie werd gehaald en alweer de vierde PKC-stip miste. Ook DVO begon toen over meer schijven de doorbraak te zoeken, en met succes. Drie opéénvolgende strafworpen brachten PKC weer in het vizier en met een buzzerbeater zorgde Annelie de Korte voor de aansluitingstreffer. Met direct een steal van Roos Scherrenburg eroverheen leek DVO de wedstrijd te gaan kantelen. Aan alle euforie in de zaal kwam echter abrupt een eind toen een lang seizoen (en de slijtageslag die gaande was) een eerste slachtoffer bij de Bennekommers eiste.

De Korte verstapte zich, ging naar de grond en greep naar haar knie. De hal die nét tot uitbarsting was gekomen, verstomde direct. Ook de ervaringsdeskundigen bij PKC wisten al snel hoe laat het was: einde wedstrijd en hoogstwaarschijnlijk einde seizoen voor de international. Ze werd door haar verloofde en aanstaand zwager uit het veld getild en vervangen door Rosalie Peet. Ongeacht hoe aangeslagen DVO in deze fase was, schoot Peet wel heel droog de gelijkmaker binnen: 20-20.

Daniëlle Boadi verzuimde daarna DVO vanaf de strafworpstip op 21-20 te zetten en dat was een tweede tik om te verwerken. PKC sloeg direct toe, met opnieuw Oppe in de hoofdrol. Een dubbelslag betekende 21-22 en 21-23. Van Huenen werd toen naar de kant gehaald om eventueel tegenover Oppe weer ingebracht te kunnen worden, maar zijn vervanger Menno van der Neut kreeg direct de 21-24 van Jonker te verwerken. Jonker leek de wedstrijd daarna meermaals op slot te gooien. Eerst werd een buzzerbeater voor 22-26 verdedigd gegeven en in de eindfase later mocht DVO blij zijn dat de 25-27 niet doorging. Een situatie in het voorveld werd toch als snijden beoordeeld door de fel bekritiseerde scheidsrechters, die het wel zonder kaarten afkonden.

Tussendoor was DVO nog altijd aan het vechten voor haar kansen en Brouwer, vijfmaal trefzeker, maakte 25-26 met nog ruim de tijd om een verlenging te bereiken, óf zelfs de overwinning te stelen. Meerdere aanvallen op de gelijkmaker bleven zonder goal en in de laatste minuut werd bij de zoveelste clash tussen Meerkerk en Oppe gefloten voor een aanvallende overtreding van Meerkerk. PKC speelde de wedstrijd uit en het was alsnog Jonker die met een paar seconden te spelen de genadeklap uitdeelde: 25-27.

Zo eindigde DVO in de reguliere competitie acht punten boven PKC, maar werden op het moment van de waarheid toch weer de werkelijke krachtsverschillen van de laatste jaren zichtbaar. Opnieuw was het een dubbeltje op zijn kant en opnieuw viel deze richting Papendrecht. De missie van DVO blijft evenwel hetzelfde: tweemaal winnen en Ahoy is bereikt. Alleen het krediet van een keer mogen verliezen is op.

Lees/zie ook:

[OVERZICHT, UPDATE 3] Taart en toetjes!

/in , , , , , , , , , , , , , , , , /door

UPDATE 3: We hebben weer een zinderende zaterdag vol cruciale duels achter de rug. De B1 werd in de halve finale helaas op het nippertje uitgeschakeld door Refleks B1. De ploeg uit Rijswijk won met 25-23.

De D1 won daarna wél hun halve finale, ook met minimale cijfers, van Albatros D1 en staat dus in de finale! De tegenstander is Dalto/Klaverblad Verzekeringen D1, waar in de competitie tweemaal van werd verloren. Tijd voor revanche!

Al tijdens de wedstrijd van de D1 begon de A1 aan hun tweede play-off tegen Fortuna A1 en opnieuw konden de Delftenaren niet worden verslagen: 22-25. Daarmee gaan de junioren dus niet op voor titelprolongatie.

Vervolgens was het de beurt aan het eerste team. PKC/Vertom ging er met de zege vandoor. Meer daarover natuurlijk in het verslag.

Zie onder weer het bijgewerkte overzicht!

UPDATE 2: De definitieve tijden van een aantal aankomende wedstijden is bekend. Ook zijn de links naar de beschikbare livestreams toegevoegd.

UPDATE 1: De eerste zaterdag met beslissende wedstrijden zit erop! De A1 incasseerde een kleine nederlaag in de eerste play-off, maar de D1 en B1 wonnen en stootten door naar de halve finale! Ook de C2 en B2 kwamen in actie en de selectie natuurlijk ook. Check in het bijgewerkte overzicht de uitslagen en het meest recente programma!

We zitten in de slotfase van het zaalseizoen en dat betekent dat er weer lekker veel taart wordt gegeten en toetjes worden opgediend. Hierbij vinden jullie een totaaloverzicht van alle kampioenen, play-offs en eventuele finales dat de komende weken zal worden bijgewerkt. Klink op de links voor de livestreams.

Senioren
Bij de senioren is DVO/Transus 10 op gelijke hoogte geeindigd als KV Wageningen 8, een échte concurrent want 22 februari werd er 5-5 tegen gelijkgespeeld, maar drie weken eerder was er 15-14 winst dus roepen we het tiende op onderling resultaat uit tot KAMPIOEN!

DVO/Transus 1 is eerste geëindigd in de competitie. Ze wonnen zelf soepel van DOS’46/VDK Groep en iets verder naar het noorden verloor concurrent LDODK/Rinsma Modeplein van Fortuna. Daardoor speelt DVO in de play-offs eerst thuis en wel tege PKC/Vertom, dat Blauw-Wit (A) versloeg en zich dus alsnog plaatste voor de play-offs.

Het (voorlopige) programma:

22/03 20:00 | DOS’46/VDK Groep – DVO/Transus | De Eendracht, Nijeveen STREAM Uitslag: 19-31

29/03 19:00 | Play-off 1 | DVO/Transus – PKC/Vertom | DVO/Transus Hal, Bennekom STREAM Uitslag: 25-27

05/04 20:00 | Play-off 2 | PKC/Vertom – DVO/Transus | PKC Hal, Papendrecht STREAM

08/04 ??:?? | Play-off 3 | DVO/Transus – PKC/Vertom | DVO/Transus Hal, Bennekom (indien nodig)

12/04 16:00 | Finale | Ahoy, Rotterdam

A-Junioren
Bij de A-jeugd is de A4 glorieus ONGESLAGEN KAMPIOEN geworden met de volle buit uit twaalf wedstrijden en een doelsaldo van +126. De A1 verloor de eerste play-off nipt van titelfavoriet Fortuna A1. (Die ze vorig jaar in Ahoy versloegen, maar beide teams zijn natuurlijk wel wat veranderd zoals dat elk jaar gaat bij junioren).

Hun programma:

22/03 12:15 | Fortuna A1 – DVO/Transus A1 | Fortuna-Hal, Delft STREAM Uitslag: 23-21

29/03 15:00 | DVO/Transus A1 – Fortuna A1 | DVO/Transus Hal, Bennekom STREAM Uitslag: 22-25

B-aspiranten
Bij de B-jeugd werd de B1 ONGESLAGEN KAMPIOEN en in hun kielzog kroonde ook de B2 zich tot beste van hun poule dankzij een 16-19 overwinning in de laatste ronde bij Unitas/Perspectief B2, wat precies genoeg was. De B2 werd daarna op het Nederlands Kampioenschap 1e klasse B-jeugd vijfde. De B1 won hun kwartfinale van Fortuna B1 en speelt bij KV Fortissimo de halve finale tegen Refleks B1.

Dat ziet er zo uit:

22/03 10:00 – 16:00 | Nederlands Kampioenschap 1e klasse B-jeugd | DVO/Transus Hal, Bennekom STREAM HAL 1 (de Keller-Hal) & STREAM HAL 2 (de Van den Bos-Hal). Uitslag: de B2 eindigde als vijfde.

22/03 17:00 | DVO/Transus B1 – Fortuna B1 | DVO/Transus Hal, Bennekom STREAM Uitslag: 26-20

29/03 10:30 | Halve finale | Refleks B1 – DVO/Transus B1 | Sporthal De Oever, IJsselstijn (GEEN STREAM) Uitslag: 25-23

C-aspiranten
Bij de C-jeugd helaas geen kampioenschappen. Wel heeft DVO/Transus C2 zich na een seizoen vol inzet en groei met trots geplaatst voor het eindtoernooi. Met een enthousiaste groep spelers en trainers groeide het team gedurende het seizoen steeds meer naar elkaar toe. Ze hebben samen keihard gewerkt en elke wedstrijd weer alles gegeven. Toen restte nog één uitdaging: volop genieten en alles geven op het NK! Met de steun van coaches, ouders en supporters maakten ze er een onvergetelijke dag van. Ze eindigden weliswaar als achtste, maar verloren drie keer met slechts twee verschil tegen veel sterke C1-teams.

Het Nederlands Kampioenschap 1e klasse C-jeugd vindt plaats bij Viking in Wijk bij Duurstede.

Dus:

22/03 10:00 – 16:00 | Nederlands Kampioenschap 1e klasse C-jeugd | Viking, Wijk bij Duurstede De C2 eindigde als zevende.

D-pupillen
Bij de D-jeugd mochten de D4 en D5 aan de taart want zij werden KAMPIOEN. De D1 won hun kwartfinale van ODIK/JansenvdGrift D1 en spelen in de halve finale tegen Albatros D1, net als B1 bij Fortissimo.

Hun programma is als volgt:

22/03 13:45 | ODIK/JansenvdGrift D1 – DVO/Transus D1 | Oosterboshal, Barneveld Uitslag: 8-10

29/03 14:00 | Halve finale | DVO/Transus D1 – Albatros D1 | Sporthal De Oever, IJsselstijn (GEEN STREAM) Uitslag: 15-14

05/04 14:00 | Finale | Maaspoort, Den Bosch (STREAM)

E- en F-pupillen, G-jeugd en Midweek
Voor de rest van de teams zit de zaalcompetitie erop, dus we pakken hen even samen onder één kopje. E4 en F1 werden KAMPIOEN.

We feliciteren alle kampioenen van harte en wensen de teams die nog aan de bak moeten heel veel plezier en succes! En aan alle DVO’ers: komen jullie massaal aanmoedigen?

[VOORBESCHOUWING] Orkaanseizoen start in Bennekom

/in , , , /door

Vanavond begint DVO/Transus dan toch echt de jacht op de landstitel. In achttien speelronden presenteerden ze zich als beste ploeg van de reguliere competitie, met het hoogste aantal punten, de meeste goals gescoord en de minste tegen. Maar dat zegt vrijwel niets in de play-offs en na een maandenlange alleenheerschappij is de status van DVO door drie nederlagen toch een beetje aangetast. De tegenstander lijkt daarentegen weer net op tijd richting het échte PKC te gaan.

Maar is dat wel zo? PKC eindigde hun comeback season met acht punten minder dan DVO (dat nog genoeg te verbeteren had) en moet het ten opzichte van vorig jaar stellen zonder de beste korfballer van toen (Richard Kunst) en de beste korfbalster van een jaar daarvoor (Brett Zuijdwegt, al won Femke Faber de award). Het is eigenlijk volkomen logisch dat het eens een jaartje wat minder gaat in Papendrecht, na zo lang onafgebroken favoriet te zijn geweest.

Voor de beeldvorming van dit affiche scheelt het natuurlijk ook dat de landskampioen twee weken geleden nog wist te winnen in Bennekom. Een slechte generale voor DVO dus, maar wel met heel veel leerpunten om vanavond tot een geweldige voorstelling te komen. De binnendruk van Bo Oppe en vooral Jorien Jordaan bijvoorbeeld, ook na een schot. Dat leverde PKC een enorm aantal simpele goals op en moet worden voorkomen. Maar liever niet door teveel met de armen te wapperen, want arbiters Danny Gerritsen en Stan de Groot leggen hem er makkelijk op. Dat werd doordeweeks in Sassenheim nog eens bevestigd. Tijdens de KL2-playoff tussen TOP/IAAA Fresh en DSC hielden de heren het kort en werd er vijftien keer naar de strafworpstip gewezen. (Eindstand: 20-22. Marc Verberk zal tevreden zijn.)

Gelukkig heeft DVO ook wel wat gevaarlijke klanten op de doorbraak. Daniëlle Boadi en Annelie de Korte hebben bijvoorbeeld een ongekende demarrage in huis, maar schoten twee weken geleden ook van afstand met scherp. PKC zal de steun richting deze dames zoveel mogelijk willen verstoren en dat betekent weer dat de DVO-heren goede lijnen moeten lopen om in een goede aangeefpositie te komen.

En wat te denken van Gertjan Meerkerk, die DVO ongeveer destijds ongeveer eigenhandig in de race hield. Hij kwam er na de rust in en scoorde zeven keer. Kunnen Richard van Vloten en Marc Verberk het zich veroorloven om de KL-topscorer nog een keer zo lang aan de kant houden? Of laten ze hem er weer naast beginnen en wordt hij nu eerder gebracht, zo ver mogelijk weg van aartsrivaal Olav van Wijngaarden?

Er is zoveel te verzinnen over hoe deze titanenstrijd zou kunnen gaan uitpakken. Maar play-offs zijn altijd uniek en bijzonder. DVO werd de vorige twee jaren derde en stootte steeds door naar de korfbaltempel in Rotterdam. Eerst door in drie wedstrijden af te rekenen met Fortuna en vorig jaar door twee zeges op LDODK/Rinsma Modeplein. Anders gezegd: de laatste vier play-offs die DVO speelde, werden allemaal gewonnen.

Dit keer zal PKC eraan moeten geloven. Ze versloegen DVO twee keer in de Ahoy-finale. Maar hoe zien de verhoudingen er in een best-of-three uit tussen de de groen-witten, die nauwelijks blessures kenden, en de wit-groenen, die met hangen en wurgen toch wisten door te stoten naar de vierde plek? Zita Schröders beeltenis kan zo naast ‘kwakkelen’ in het woordenboek, maar schoot PKC wel definitief langs Blauw-Wit, Nienke Hintzbergen is ook pas weer sinds kort wedstrijdfit en Bo Oppe zit nog altijd in een achtbaan van ups en downs. Welke kant gaat hij vanavond op?

En toch is het vertrouwen van PKC ongetwijfeld groot, want ze hebben het allemaal overleefd en achter zich gelaten. Het enige wat ze nu willen is hun comeback bekronen met iets dat niemand meer voor mogelijk hield. Een verhaal dat de pers maar wat graag uit de pen laat vloeien. Opeens staan ze er toch weer bij en kijkt iedereen als vanouds naar ze op, vol verwachting in plaats van verbazing over al die nederlagen die ze leden.

Iedereen, behalve spelers en staf van DVO. Die kijken naar zichzelf en weten dat ze over achttien wedstrijden de beste waren. Ze maakten per wedstrijd gemiddeld evenveel goals als PKC (25), maar wel uit veel minder pogingen (115 om 130). En met gemiddeld drie tegengoals minder was ook de Bennekomse defensie doorgaans goed georganiseerd.

Nu moeten ze al die cijfers kan bevestigen op het moment suprême, tegen dé concurrent. De honger naar succes is groter dan ooit, in een wervelwind van trommels, een orkaan van geluid uit groen-wit gesmeerde kelen, categorie vijf. Ook DVO schrijft namelijk een verhaal en het is tijd voor de ontknoping. Het is tijd om de spelers, Richard, Marc, de club en alle leden te geven waar jarenlang aan is gewerkt.

Zoals gezegd staat de wedstrijd onder leiding van Danny Gerritsen en Stan de Groot. De wedstrijdbal wordt aangeboden door Bakkerij Ten Veen.

Eerder op de dag zijn er nog meer beslissingswedstrijden. De D1 en B1 spelen hun halve finale bij Fortissimo in IJsselstein en de A1 gaat thuis proberen de tweede play-off tegen Fortuna wel te winnen en zo de stand gelijk te trekken. Het volledige programma ziet als volgt uit.

Het programma:

10:30 B: Refleks B1 – DVO/Transus B1 (geen stream)

14:00 D: Albatros D1 – DVO/Transus D1 (geen stream)

15:00 RKL: DVO/Transus A1 – Fortuna A1 

19:00 KL: DVO/Transus – PKC/Vertom