[UPDATE] Richard van Vloten en Marc Verberk kondigen afscheid aan

Het einde van het tijdperk Van Vloten/Verberk is bepaald. Het iconische duo heeft aangegeven dat dit seizoen hun laatste is als coaches bij DVO/Transus. In 2025 zetten ze een punt achter een historische periode, waarin de Bennekomse club van degradatiekandidaat naar titelfavoriet evolueerde.

Zoals bijna alle keuzes die de coaches maken, werd ook dit besluit vooral genomen op gevoel. Zeker bij Richard van Vloten: “Toen ik hier zeven jaar geleden ‘ja’ tegen zei, was het ook niet een weloverwogen keuze. Het voelde goed, dus moest ik het doen. En nu speelde steeds vaker op: moet ik nog wel een jaar door? En hoe ziet dat er dan uit? Toen kwam het gevoel van: misschien is dit wel een heel mooi moment om er een punt achter te zetten. Het gaat nu goed, het staat allemaal, er is geen gedoe. Dat zijn misschien ook allemaal argumenten om door te gaan, maar voor ons was het juist een argument om te zeggen: het is mooi geweest.”

Toen die knoop was doorgehakt, vonden de keuzeheren het ook wel gepast om snel de club, spelers en staf op de hoogte te brengen. “Er moet heel wat geregeld worden, stappen moeten worden genomen”, zegt Verberk. “Dus dan is het wel zo netjes om dat zo vroeg mogelijk te melden. Dus dat hebben we een weekje erna gedaan.” “Dan kunnen wij ook gewoon verder met de ploeg”, voegt Van Vloten toe. “Want uiteindelijk gaat het om de competitie, en niet zozeer om ons.”

Het bericht brengen was niet eenvoudig. “Het moment dat je dan voor zo’n groep staat, dan gaan wel zeven jaar door je hoofd en dan wordt je toch weer emotioneel. Je hebt mooie dingen meegemaakt, ook minder mooie dingen. Die heb je met elkaar gedeeld en dan wordt je ook een soort familie van elkaar.”

Mentaliteitsverandering
Toen Van Vloten en Verberk als coach begonnen had DVO zich net gehandhaafd na play-downs tegen Dalto/Klaverblad Verzekeringen. Duidelijk was dat er een aantal dingen anders zouden moeten. “We zijn nooit bezig geweest met ‘we moeten dan een finale’ halen.”, zegt Verberk. “Het was echt stapje voor stapje beter worden en we hebben ook heel veel gedaan met cijfertjes en aan de hand van wedstrijden gekeken waar het beter moest.”

Van Vloten stuurde vanaf het begin in het bijzonder aan op een mentaliteitsverandering. “Ik miste überhaupt altijd wel wat strijd bij DVO. Je kan aan een cultuur denk ik niet zoveel veranderen, maar aan een mentaliteit wel. En er kwamen ook spelers die dat hebben kunnen bewerkstelligen. We hadden een loyale, trouwe groep met hetzelfde doel: een keer in Ahoy staan.”

Die geschiedenis is tweemaal geschreven. Nu gaat het binnen de club om Ahoy winnen. En daarmee de kroon op het werk te zetten. Maar dat is natuurlijk niet vanzelfsprekend, weet Verberk. “Nee, we moeten eerst gewoon onze wedstrijden blijven winnen en het dan in de play-offs goed doen. En dáárna zien we wel wat er komt. We hebben ook genoeg tegenstanders gehad die afscheid namen en wilden eindigen met die beker in de hand. Dat is ook niet allemaal gelukt.”

“Je moet niet over je eigen graf willen regeren”
De afgelopen drie jaar werd het duo steeds verkozen tot Coaches van het Jaar. Dat zijn behoorlijke schoenen om te vullen. Zijn ze bezig, of begaan, met hun eigen opvolger? “Tuurlijk heb je een bepaald idee, ik zou liegen als dat niet zo is.”, geeft Van Vloten toe. “Je hoopt in ieder geval dat wie of welk duo er ook voor de groep komt te staan, dat die niet opeens iets heel anders gaat doen, maar doorborduurt op wat er staat. Maar daar heb je geen invloed op. Je moet niet over je eigen graf willen regeren. Wij hebben besloten te stoppen en dan moet je je er ook niet meer mee bemoeien. Alhoewel dat heel lastig is, want je bent toch veel meer betrokken bij deze club dan dat je misschien normaal zou zijn.”

De toekomst van die club ziet er volgens Van Vloten ook zonder hem en zijn trouwe rechterhand rooskleurig uit. “Ik denk dat de club er heel goed voor staat, als je kijkt naar de organisatie, naar je opleiding, waar Lars Pieper een belangrijke rol in speelt. Maar je ziet wel dat de stap van jeugd naar de selectie toch wel heel groot blijkt, omdat het om meer gaat dan goed kunnen korfballen. Het gaat ook om mentaal. En om fysiek. Dus het is belangrijk dat dat in de interne en externe scouting goed op orde is. Dat je een duidelijk beeld hebt van je eigen talenten, maar ook oog voor wat je níet zelf kunt opleiden, en dat van buiten kunt scouten.”

Over hun eigen toekomst is nog niets duidelijk. “Een jaar niks zou ook een optie kunnen zijn.” aldus Verberk. “Mijn dochters spelen in DSC B1, daar ben ik regelmatig bij, maar niet altijd. En wie weet komt er wel iets voorbij dat ons allebei heel leuk lijkt en dan kan het ook zomaar zijn dat we instappen.” Van Vloten vult aan: “We hebben ook bewust deze keuze gemaakt zonder dat er iets speelde. Dus dat er niet allerlei clubs doorheen lopen. We hebben alleen maar DVO, en op basis daarvan hebben we ons besluit genomen.”

Dorpsclub? Topclub!
Op de vraag wat ze het meest bijblijft, zitten de heren, zoals zo vaak, aardig op één lijn: de play-off serie tegen Fortuna. Voor Verberk specifiek de derde wedstrijd. “Het moment, ik schat een minuut of acht voor tijd, dat we ons echt realiseerden: ‘Shit, we gaan het halen…!’. Van Vloten trekt het iets breder: “In de eerste wedstrijd gingen we er kansloos af. Niemand gaf er meer wat voor. En hoe we dan in die twee wedstrijden daarna puur op intensiteit, mentaliteit en vechten die wedstrijden binnentrekken en de eerste Ahoy-finale gaan spelen. Die aanloop naar Ahoy, daar heb ik een DVO gezien, wat ik nog niet zo vaak heb gezien.”

“Ik had altijd best wat kritiek op DVO. Vooral omdat het allemaal steeds ‘net niet’ was. Maar naar buiten toe werd DVO wel geprofileerd als een topclub, terwijl het dat niet was. In ledenaantal ja, in organisatie, zeker. Maar je wordt afgerekend op het niveau van je eerste team. Dat bepaalt wat je status is. En met een gezonde dosis arrogantie zie je inmiddels dat we meespelen. We zijn niet meer het brave ploegje uit Bennekom. We zijn geen dorpsclub. We zijn een hele grote club, een topclub. En we spelen toevallig in een dorp.”

Lees/zie ook:

• “Richard van Vloten vertrekt na dit seizoen bij DVO” – Ede Stad (Premium)
• “Succesduo heeft bij DVO nog één kans op de landstitel: Van Vloten en Verberk vertrekken na zeven jaar” – AD
• Het hele gesprek op YouTube:

Namens het bestuur spreekt Jeannette Teunissen, Portefeuillehouder Topsport, haar enorme dankbaarheid uit aan de twee heren: “Met de beslissing van onze hoofdcoaches komt een einde aan een heel mooi tijdperk. Natuurlijk ging het een keer komen. En na de verlenging van vorig jaar, waarbij een aantal gesprekken meer nodig waren, heb je in je achterhoofd dat het misschien wel het laatste jaar kan worden. Maar er was zeker geen sprake van een verstreken houdbaarheidsdatum. We hebben het goed en jaar acht had gekund, maar alles is eindig. Het waren zeven seizoenen van groei, waarin DVO stap voor stap vooruit ging, een mooi proces voor alle betrokkenen om mee te maken.”

“Ik heb dan ook veel berichtjes binnen DVO gehad van mensen die het heel erg jammer vinden en ook vanuit korfballand waren de reacties dat men het niet had zien aankomen. Richard en Marc zullen altijd verbonden blijven aan “hun” club. Het is ook prettig dat zij het snel hebben aangegeven, zodat de club tijd heeft om de passende opvolgers te vinden. En dat zij daar op de één of andere manier een rol in hebben, evenals de spelers, is logisch gezien de verstandhouding zoals we die al die jaren hebben gehad.”

In een later stadium zal er uiteraard passend afscheid worden genomen. Voor nu gaat de volledige focus op de competitie!