Uitgelicht
Trainers in de spotlight: Manon Maasland en Menno van der Neut
Blij zijn we met onze jeugdtrainers! De mensen die vaak naast hun eigen korfbal en studie/werk ook nog bereid zijn om onze jeugd op te leiden, die wekelijks een paar uur extra in de zaal of op het veld staan om ervoor te zorgen dat elk kind een leuke korfbaltraining krijgt, veel leert en vooral veel plezier heeft. We stellen ze graag aan jullie voor!
DVO/Accountor B1 had een mooi zaalseizoen en net voor de voorjaarsvakantie konden ze het kampioenschap in de hoofdklasse D vieren. Dus kon men zich al vroeg gaan voorbereiden op de play-off wedstrijd die op zaterdag 21 maart zou plaatsvinden, maar aan die voorbereiding kwam zoals bekend begin maart een onverwachts einde. Bovendien had er op het veld gezien de ranglijst ook nog wel een spannend einde van het veldseizoen aan kunnen komen.
Wat hebben de trainers van DVO B1 over dit alles te vertellen?
DVO/Accountor B1 werd dit jaar getraind en gecoacht door Manon Maasland en Menno van der Neut.
Manon is 24 jaar en werkt bij G4S op de afdeling Business Support. Na een blessure kan zij zelf niet meer actief korfballen en is zij de laatste jaren een succesvol jeugdtrainster geworden. Dit werd uiteraard ook buiten onze vereniging opgemerkt en dit jaar is zij gevraagd om de selectie van Oost -17 te trainen en coachen.
Menno is 21 jaar en is een afstuderend PABO-student. Ook korfbalt hij zelf in de selectie van DVO/Accountor, dus er gaan voor hem wekelijks veel uurtjes in het korfbal zitten.
Waarom heb je voor korfbal gekozen en hoe lang doe je dit al?
Menno: Mijn ouders gaven mij de keuze tussen korfbal en voetbal. Daarbij vertelden ze dat mijn maatje Nic Egberts ook korfbalde. Keuze was snel gemaakt dus. Weet niet meer precies wanneer ik begon met mandjebal, maar dit zal wel rond m’n 7e zijn geweest.
Manon: Ik ben op mijn 4e met korfbal begonnen, maar op mijn 18e ben ik voor het eerst langdurig geblesseerd geraakt en dat is eigenlijk nooit meer echt goed gekomen.
Nog familieleden die korfballen?
Menno: Op dit moment niet. Mijn broer, Sander, korfbalde jarenlang in MIA 1. Mijn vader deelde af en toe kaarten uit als scheidsrechter op de velden van CKV Reehorst ’45.
Manon: Mijn moeder en zus hebben ook gekorfbald, maar dat is inmiddels al behoorlijk wat jaartjes geleden.
Welk team train je?
Menno: De helden van de B1.
Manon: Sterrenteam DVO/Accountor B1.
Waarom ben je trainer geworden?
Manon: Het is tof om samen hard te werken naar een persoonlijk/team doel en succes te vieren.
Menno: Omdat Manon mij zo lief vroeg om haar assistent te worden. Kon ik niet afslaan natuurlijk..
Waarom de B1?
Menno: Omdat Richard Gerritsen daarin speelt, lieve jongen is dat.
Manon: Dit is mijn tweede jaar B1 op rij en het is een leuke leeftijd. Beginnen te puberen en over hun eigen ontwikkeling na te denken.
Wat is er leuk aan deze groep?
Menno: Deze groep weet goed in te schatten wanneer er serieus getraind moet worden en wanneer er een grapje gemaakt kan worden.
Manon: Iedereen heeft op zijn/haar eigen manier een bijdrage geleverd aan het resultaat. Simeon als de leider van het team, explosieve Richard als de grappenmaker, Bram als de harde werker, Han als de nadenker, Andi en Tara waren de lieve moedertjes van de groep, Deborah als de stille kracht van het team, sociale Floor was ook nog eens overal inzetbaar en tot slot hadden we ook nog de ‘niet lullen maar poetsen’-mentaliteit van Lara.
Wat was je doelstelling dit seizoen met het team?
Menno: Aan het einde van het eerste deel veld stonden we op plek 1. In de zaal kregen we nagenoeg dezelfde tegenstanders. Daarom hadden we als doel uitgesproken om voor de play-off plekken te gaan. Vanzelfsprekend staat de ontwikkeling van de spelers op nummer 1 😉
Manon: Met ongeveer dezelfde groep behaalden we twee jaar geleden in de C1 geheel onverwachts een derde plek op het Nederlands Kampioenschap. Natuurlijk gaat dat even door je hoofd heen als je aan dit seizoen begint en zowel bij de mannen (Bram) als bij de vrouwen (Lara) er een versterking bij hebt. Echter kan er in twee jaar veel veranderen en schuif je die gedachten toch snel weer opzij.
Wel wist ik daardoor dat deze groep veel kwaliteiten in elkaar naar boven kon halen, als er maar ontzettend hard voor elkaar werd gewerkt. Dat is dit jaar ook maar weer gebleken. Hard werken om jezelf, maar ook een ander beter te maken. Dat is gelukt en was aan het begin van het seizoen de doelstelling.
En hoe voelt het nu dat je zo’n goed seizoen met elkaar gehad hebt en dat dan vlak voor de finale wedstrijden het seizoen zo abrupt eindigt?
Menno: Dat is natuurlijk flink balen. De spelers hebben heel wat meegemaakt dit seizoen, zijn ontzettend hard gegroeid en hebben een mooi resultaat behaald. Dan is het jammer dat ze niet die beloning krijgen waar ze al maanden naar uit kijken. In de jeugd maak je het ook niet vaak mee dat je een play-off wedstrijd speelt. Misschien was dit wel de laatste kans voor een aantal spelers? Via deze weg willen we als trainers een groot compliment geven voor de spelers hoe zij week na week zo goed gepresteerd hebben en elkaar naar een hoger niveau gebracht hebben!
Manon: Het is zuur… De play-offs halen was voor ons aan het begin van het seizoen geen doelstelling. Maar als je halverwege nog geen wedstrijd hebt verloren, weet je dat je een grote kans maakt. Na de winst op onze concurrent DSC, vier speelrondes voor het eind, moest het gek lopen mochten wij geen kampioen van onze poule worden. Twee speelrondes later was het kampioenschap een feit. De ontlading was er zeker en wat waren we trots op ons ongeslagen kampioenschap, maar je voelde aan alles dat het hoofdstuk nog niet was afgerond. Een open eind waarvan we nooit zullen weten hoe het was afgelopen… Maar vooral een ervaring voor de spelers en speelsters die door een zeer begrijpelijke reden hen wordt afgenomen, zowel in de zaal als wellicht ook op het veld.
Wat zou het team dat je traint een positieve eigenschap van je vinden?
Menno: De interesse die ik toon in het leven van de spelers naast het korfbal.
Manon: Ik ben kritisch, maar weet daar wel een positieve draai aan te geven.
En welk puntje moet je als trainer/coach nog verbeteren volgens je team?
Menno: Mijn telefoongebruik tijdens de trainingen…
Manon: Ze wat zelfstandiger naar oplossingen laten zoeken in wedstrijden.
Heb je trainers diploma of wil je die behalen?
Menno: Nee en nee. Ik zou eerder voor de scheidsrechtersopleiding gaan als ik er zelf korfballend niet zo veel meer van bak.
Manon: Vorig jaar en het jaar daarvoor heb ik zowel de KT2 als de KT3 cursus afgerond.
Zit je nog in een commissie of doe je nog iets anders bij DVO?
Menno: Ik zit in de Jaspirantenkamp commissie. Spannende tijden. Gaat het dit jaar door?
Manon: Op dit moment doe ik naast het trainen geven/coachen niets anders bij DVO. Wel heb ik me als begeleider opgegeven om trainers te helpen met de Groene Draad, een super initiatief!
Wat is jouw sterkste korfbal kwaliteit?
Menno: Afstandsschot.
Manon: Vroeger, heel lang geleden, had ik een goede pass in huis samen met mijn schot op twee benen.
Welke wedstrijd/kampioenschap vergeet je niet meer als speler of als coach?
Menno: KCC 1 – DVO 1. Tien verschil winst. Moest 11 zijn. Ik liet die 11e door… Thanks Gert…
Manon: Als speelster zal ik nooit mijn eerste NK in de C1 vergeten. Als coach is de herinnering nog recent. Ook verloren wedstrijden vergeet je niet zo snel, net zoals de veldfinale van DVO B1 vorig jaar. Helaas geen goud, maar toch een toffe ervaring.
Heb je speciale (eet)gewoontes voor een wedstrijd (bijgeloof)?
Menno: Warmlopen met bal.
Manon: Nee, totaal niet.
Volg je nog meer sporten?
Menno: Basketbal, voetbal, racen (Formule 1).
Manon: Het Nederlandse voetbal volg ik regelmatig. Daarnaast vind ik volleybal en hockey ook leuke sporten om naar te kijken.
Wat vind je leuk aan DVO als vereniging en moet er nog iets anders?
Menno: Goed georganiseerde feestjes voor jong en oud.
Manon: Sowieso de sfeer en de gezelligheid.
Welke activiteit die georganiseerd wordt vind je het leukst en heb je nog een idee?
Menno: Jaspirantenkamp. Een en al gezelligheid, drie dagen lang.
Manon: Zeker weten het gala dat elk jaar weer top wordt georganiseerd.
Tevreden over wat er in de kantine verkocht wordt, of heb je nog een aanvulling?
Menno: Niks meer aan doen Appie!
Manon: De broodjes carpaccio mogen elke zaterdag wel verkocht worden.
Waarom moet iedere speler/ouder een vrijwilligersklus doen?
Menno: Zo houden we met z’n allen de club draaiende en verbreed jij je sociale contacten. Mooie win-win situatie.
Manon: Vele handen maken licht werk! En daarnaast maakt dat het ook nog een stuk gezelliger!
Wil je nog iets kwijt wat niet genoemd is?
Menno: Houd 1.5 meter afstand.
Favorieten
Jouw…
Beste trainer?
Menno: Herman Egberts.
Manon: Johan Rigter en Erik van der Garde.
Korfbalmaatje(s)?
Menno: Independent Men.
Manon: Marlies Geurtsen, voorheen als speelster en coach en nu samen op de tribune.
Beste korfballer?
Menno: Gert-Jan Meerkerk.
Beste korfbalster?
Menno: Roxanna Detering.
Manon: De dames van DVO 3 en de midweek.
Leukste verenigingsactiviteit (naast korfbal)?
Menno: Het Gala.
Manon: Gezellig op zaterdagmiddag/avond een drankje doen in de kantine of op het terras.
Beste barman/vrouw bij?
Menno: Niek Kieft.
Manon: Debbie Elbertsen en Elke van Roekel, die naast dat ze leuke barvrouwen zijn, ook nog zorgen voor de indeling!
Jouw beste supporter?
Menno: Moeders.
Manon: Mijn familie.
Beste scheidsrechter?
Menno: Rick Voskamp.
Manon: Menno van der Neut.
Bekijk vanaf 1 mei 20:30 ook de tweede aflevering van ‘De Huiskamer van DVO’, waarin onder andere Manon ingaat op de florerende Bennekomse jeugdopleiding!