Van de voorzitter: het zit er weer op!

Dit was het dan weer: het seizoen 2023-2024. Aan de ene kant is het heel snel gegaan, maar aan de andere kant voelt het ook heel lang geleden dat we er aan begonnen.

Het is nu denk ik negen maanden geleden dat we op de ledenvergadering in grote meerderheid stemden voor een uitbouw van de hal en inmiddels ligt de fundering er, is er in de Jaap van de Boszaal al van alles verbouwd en moeten we er over vier tot vijf maanden al in kunnen sporten. Er zijn echter nog veel aandachtspunten, die de komende weken opgelost moeten worden om alles op tijd af te krijgen.

Ook begon zo’n negen maanden geleden de voorbereiding op de zaalcompetitie. Waar die toe leidde hadden we toen alleen maar mogen hopen. Een titel voor de A1 en de mooiste finale in jaren (volgens de neutrale kijkers) van ons vlaggenschip. Helaas daar dan geen titel, maar dat is gelukkig goed gemaakt met de eerste nationale titel op het veld kort geleden.

Maar ook door de hele vereniging heen is er goed gepresteerd, plezier gemaakt en sportief gestreden. Ik zou in herhaling vallen als ik iedereen weer ging feliciteren en bedanken, dus ik laat het dan maar bij: het was een heel mooi seizoen!

En toch,

Besturen is vooruitkijken en ik maak mij ook zorgen. Niet zo zeer concreet – alhoewel de lijst met ‘vacatures’ natuurlijk wel heel concreet is – maar meer in de algehele mentaliteit van de vereniging (of eigenlijk zien we dat natuurlijk in de hele maatschappij). De zoveelste oproep om je ‘rommel’ op te ruimen na de training, de zoveelste keer dat het clubhuis dicht is omdat iemand niet komt opdagen, het maakt mij droevig. Een vereniging ben je samen en dat betekent dat iedereen een steentje bijdraagt. Heel veel leden en betrokkenen doen dat al, gelukkig, maar er is helaas en concreet meer nodig. Meer, om de mooie club te blijven, te behouden en uit te bouwen. Heel veel mensen stemden enthousiast voor de uitbouw van de hal, maar deze moet ook beheerd, onderhouden, geëxploiteerd, geopend en gesloten worden. We willen graag dat onze jeugd goed en meer wordt getraind, begeleid, gefloten etc. Hiervoor zijn trainers, begeleiders, scheidsrechters en TC-leden nodig. En gaan we meer trainen… dan is er meer nodig.

En natuurlijk, ik snap ook dat je verschillende fases in je leven, verschillende belangen en verplichtingen hebt en dus niet altijd zelf iets kunt betekenen. Maar ik wil iedereen uitdagen eens om zich heen te kijken: is er in jouw buurt, familie, kennissen, etc. niet iemand die het leuk vind om ergens bij DVO actief te zijn? Neem deze persoon eens mee naar DVO, wees enthousiast, ontvang zo iemand met ons DVO positief enthousiasme en maak hem of haar onderdeel van ‘onze familie’. Vrijwilligerswerk is vooral ook leuk en gezellig en het is ieders taak om daarvoor te zorgen en dat uit te dragen.

Ik of een ander bestuurslid praat graag eens met een potentiële vrijwilliger over onze club en welke bijdrage er geleverd kan worden.

Maar goed: nu eerst maar eens een korte vakantiebreak. Op het moment dat ik dit schrijf, staan er nog een paar kleine afrondende festiviteiten gepland zoals het Jaspirantenkamp en een gezellige avond voor de trainers. En dan over zes of zeven weken beginnen we al weer aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Op 7 september beginnen we de competitie en dan doen we de seizoensopening met een hapje eten en een gezellig samenzijn. En ja, misschien was het middendeel van dit verhaal wat somber, confronterend en pessimistisch, maar dat weerhoudt mij er niet van om nu al weer uit te kijken naar het nieuwe seizoen. Ons motto blijft tenslotte:

#WijzijnDVO

Erik van Buren
Trotse voorzitter DVO/Transus