[VERSLAG] DVO op achterstand tegen PKC

DVO/Transus heeft de eerste play-off tegen PKC/Vertom verloren. In een machtige ambiance bevestigden de Papendrechters hun herrijzenis, met Bo Oppe als lichtend voorbeeld. De international, halverwege het seizoen nog teruggezet naar het tweede team, was niet te houden in de kolkende DVO/Transus Hal en loodste de titelhouder met elf goals naar de zege.

Het bizarre percentage dat Oppe schoot (48%) was illustratief voor een atypische editie van DVO-PKC. De groen-witte formaties kwamen elkaar de laatste jaren zo vaak tegen in play-offs en finales en steeds trok daarin PKC aan het langste eind Vrijwel altijd was dat door een surplus aan pogingen tegen een relatief laag percentage (zeker vergeleken met DVO). Ook twee weken geleden was de afronding aan de ‘buitenkant’ niet indrukwekkend, maar werd PKC door DVO in het zadel geholpen door heel veel makkelijke kansen weg te geven. Daarvan stonden de Bennekommers er dit keer veel minder toe en op papier hadden ze de rebound zelfs beter verzorgd dan hun tegenstander. PKC vuurde echter geweldig op de lange afstand en dus stond de wereld (en uitverkochte zaal) in no-time volledig op z’n kop. Na zes minuten had PKC al een marge van vier (2-6) te pakken.

Tegen die achterstand hikte DVO bijna de hele wedstrijd aan. Er werd helemaal niet slecht gespeeld, de kansen waren er en ook de verdedigende druk was behoorlijk, maar de bezoekers waren simpelweg té zuiver. Namens de thuisploeg wist vooral Jeffrey van Huenen mee te komen in het schuttersgeweld. Qua percentage spande hij zelfs de kroon met vijf goals uit negen pogingen in de eerste helft, maar in absolute aantallen moest hij zijn meerdere erkennen in Oppe (zes uit twaalf). PKC stond halverwege op een verdiende 14-17 en deed zichzelf daarmee zelfs wat tekort, want liefst drie (felbetwiste) strafworpen werden gemist. Daartegenover kon een hele reeks gemiste doorloopballen van Gertjan Meerkerk worden gezet.

Als de eerste daarvan – heel netjes met twee handen genomen – wel binnen was gevallen, had dat de toon van de wedstrijd misschien wel compleet veranderd. Hoewel Oppe verdienstelijk verdedigde, werd hij toch geregeld voorbijgelopen door de topscorer van de Korfbal League. Maar omdat die zichzelf dus niet beloonde, kon Oppe de druk blijven uitoefenen en vertrouwen putten uit de ballen die hij veroverde met verdedigen of doordringen van Meerkerk.

Dat vertrouwen nam hij duidelijk mee in de één-tegen-éénduels waarin hij de aanvaller was, maar leek even een deukje te krijgen toen hij vlak na rust door een snelle Bennekomse time-out uit zijn concentratie werd gehaald en alweer de vierde PKC-stip miste. Ook DVO begon toen over meer schijven de doorbraak te zoeken, en met succes. Drie opéénvolgende strafworpen brachten PKC weer in het vizier en met een buzzerbeater zorgde Annelie de Korte voor de aansluitingstreffer. Met direct een steal van Roos Scherrenburg eroverheen leek DVO de wedstrijd te gaan kantelen. Aan alle euforie in de zaal kwam echter abrupt een eind toen een lang seizoen (en de slijtageslag die gaande was) een eerste slachtoffer bij de Bennekommers eiste.

De Korte verstapte zich, ging naar de grond en greep naar haar knie. De hal die nét tot uitbarsting was gekomen, verstomde direct. Ook de ervaringsdeskundigen bij PKC wisten al snel hoe laat het was: einde wedstrijd en hoogstwaarschijnlijk einde seizoen voor de international. Ze werd door haar verloofde en aanstaand zwager uit het veld getild en vervangen door Rosalie Peet. Ongeacht hoe aangeslagen DVO in deze fase was, schoot Peet wel heel droog de gelijkmaker binnen: 20-20.

Daniëlle Boadi verzuimde daarna DVO vanaf de strafworpstip op 21-20 te zetten en dat was een tweede tik om te verwerken. PKC sloeg direct toe, met opnieuw Oppe in de hoofdrol. Een dubbelslag betekende 21-22 en 21-23. Van Huenen werd toen naar de kant gehaald om eventueel tegenover Oppe weer ingebracht te kunnen worden, maar zijn vervanger Menno van der Neut kreeg direct de 21-24 van Jonker te verwerken. Jonker leek de wedstrijd daarna meermaals op slot te gooien. Eerst werd een buzzerbeater voor 22-26 verdedigd gegeven en in de eindfase later mocht DVO blij zijn dat de 25-27 niet doorging. Een situatie in het voorveld werd toch als snijden beoordeeld door de fel bekritiseerde scheidsrechters, die het wel zonder kaarten afkonden.

Tussendoor was DVO nog altijd aan het vechten voor haar kansen en Brouwer, vijfmaal trefzeker, maakte 25-26 met nog ruim de tijd om een verlenging te bereiken, óf zelfs de overwinning te stelen. Meerdere aanvallen op de gelijkmaker bleven zonder goal en in de laatste minuut werd bij de zoveelste clash tussen Meerkerk en Oppe gefloten voor een aanvallende overtreding van Meerkerk. PKC speelde de wedstrijd uit en het was alsnog Jonker die met een paar seconden te spelen de genadeklap uitdeelde: 25-27.

Zo eindigde DVO in de reguliere competitie acht punten boven PKC, maar werden op het moment van de waarheid toch weer de werkelijke krachtsverschillen van de laatste jaren zichtbaar. Opnieuw was het een dubbeltje op zijn kant en opnieuw viel deze richting Papendrecht. De missie van DVO blijft evenwel hetzelfde: tweemaal winnen en Ahoy is bereikt. Alleen het krediet van een keer mogen verliezen is op.

Lees/zie ook:

• “DVO verliest eerste slag tegen PKC” – Ede Stad (Premium)
• “Derde finale op rij is nog ver weg voor DVO, De Korte valt uit met ogenschijnlijk zware knieblessure” – De Gelderlander
• “PKC met glimlach, maar niet euforisch naar DVO: ‘De verschillen zullen klein zijn’” – AD
• “De Rijke en PKC delen eerste klap uit in play-offs” – PZC –
• “PKC leek afgeschreven, maar is nu nog vijftig minuten van Ahoy: ‘De ploeg is opgestaan’” – BN De Stem
• Korfbal League Recap ’24/’25 – Play-offs #1