Korfbal League
[VERSLAG] DVO/Accountor opent de jacht met thuiszege op Blauw-Wit
Het leek een beetje op niemandsland, de negende plaats waarop DVO/Accountor zich terugvond na de belangrijke winstpartij op Avanti/Flexcom. Want de twee in Pijnacker behaalde punten zorgden ervoor dat DVO vier punten voorsprong had op plek tien, en evenzoveel achterstand op plek acht. Bovendien is het onderlinge resultaat met KCC/SO natural nauwelijks te repareren, dus moet DVO vijf punten zien goed te maken op de best presterende promovendus.
Met het optreden tegen nummer drie Blauw-Wit is DVO in ieder geval goed op weg. Veel energie, interactie met het publiek en bovenal heel veel strijd werden de Amsterdammers in verlegenheid gebracht. Zeker niet ongunstig was daarbij het ontbreken van Momo Stavenuiter. Barry Scheps topschutter én toprebounder zat ziek thuis en miste daardoor voor de tweede keer in drie jaar tijd de uitwedstrijd bij DVO. Saillant, maar voor Schep zat er niets anders op dan Mike van de Reep op de plek van zijn international te posteren. Bij de thuisploeg dezelfde basis als vorige week, met Brent Struyf wel in tenue aanwezig. Mocht hij nodig zijn.
Het ging direct hard met de goals. Een handigheidje van Koen van Roekel onder de korf, Peter Scheek van afstand en Marloes Frieswijk met een goede doorbraak zorgden nog voordat de tweede minuut in ging voor een lekker doelpuntrijk begin. Dennis Brunt knalde droog 2-2 binnen, maar werd niet veel later al naar de kant gehaald. Scheek scoorde binnen tien minuten vier maal en dat was Ben Crum wat te gortig. De meester greep direct in door bij een 6-6 tussenstand Marvyn Toonen te brengen. Die had geëxcelleerd bij de reserves (opvallend eenvoudige zege voor DVO/Accountor 2 op RKL-koploper Blauw-Wit 2).
Het was Toonen die DVO met z’n eerste poging weer op voorsprong bracht: 8-7. Er ontspon een aantrekkelijk duel waarbij de bezoekers voor rust wat vaker aan de goede kant van de score zaten. Even schrikken was het wel toen Mike van den Reep een goede doorbraak moest bekopen met een frontale botsing met Toonen. De volle medische time-out was nodig om het bloeden te stelpen.
Het was uiteindelijk toch DVO dat ging rusten met een voorsprong. Uitblinkster Fleur Hoek – zij scoorde zevenmaal en hield Loraine Vissers in toom – tekende voor de 14-13 ruststand. Opvallend was het matige schieten van Frieswijk. Zij bleef van grote afstand aanleggen, maar het artillerievuur leverde niets op. Marijn van den Goorbergh had bovendien goed het zicht op de bewegingen van Marc Broere en overpowerde hem bij vlagen onder de korf.
Terug uit de kleedkamers schoot Broere wel koeltjes 14-14 binnen en even gingen de gedachten terug naar een paar jaar geleden. Toen liet de goalgetter een matige eerste helft opvolgen door een geniale tweede: negen goals. Het tegenovergestelde gebeurde echter, want met nog 10 minuten te gaan werd Scheek vanuit het andere vak op de plek van Broere gezet.
Dat was nodig ook, want DVO had de teugels stevig in handen genomen. Op 18-16 compenseerde Toonen eerst een door Andrés gemiste strafworp en vervolgens schoot hij ook onberispelijk de 20-16 binnen. Blauw-Wit toonde daarop hun winnaarsmentaliteit en knokten zich via met name Tess ten Pas terug tot de 22-22 van Scheek, na een prachtige assist van Mostard achter de rug langs. Brent Struyf was nog ingevallen om Toonen wat adempauze te geven, maar zijn rentree bleek kortstondig en leverde alleen een mooie kans voor Andrés op achter de korf, maar de Catalaan miste. Toen Toonen wat hersteld was, zette Crum hem er weer in.
Scheeks 22-22 werd direct beantwoord door Van den Goorbergh van grote afstand. De international was in deze fase ook verdedigend van grote waarde met enkele cruciale onderscheppingen in zijn één-tegen-één duels met Scheek. Ook Hoek pikte er een paar belangrijke ballen tussenuit en corrigeerde bovendien met een mooi schot Vissers’ doorbraak voor 23-23 die ze had moeten toestaan.
Er was toen nog een minuut te spelen en balbezit was voor Blauw-Wit, maar die verkwanselden hun aanval en uitgerekend Álvarez zorgde voor de verlossende twee verschil. Niet van afstand, maar van onder de korf, waar hij veel afvangend werk had verricht. Een heerlijk steekpassje van Toonen over een meter of vijf zette Álvarez vrij onder de korf en dit keer was het raak. Het was zijn enige treffer van de avond, maar wel de meest bejubelde van alle Bennekomse doelpunten.
Zie ook:
- “Geloof en vertrouwen weer terug bij DVO” – Ede Stad
- Statistieken – Korfbal.
Hele wedstrijd terugkijken: