En de bal gaat naar… Ben Delsman
Vooral in deze tijd willen we als DVO-ers graag met elkaar in contact blijven en is het goed om te weten hoe het iedereen vergaat. Daarom gaan we nu figuurlijk de 
naar elkaar toe gooien, zodat er even contact is om wat vragen te stellen.
Ben Delsman krijgt de toegeworpen door Roy Rutenfrans. Zijn interview lees je hier terug.
Naam:
Ben Delsman.
Team/Commissie:
Dit seizoen heb ik de coördinatie en planning van de jurytafel ingevuld, in totaal 159 (!) aanstellingen die we met 28 DVO’ers voor elkaar hebben gebokst. Een hele klus maar een machtig mooie uitdaging, wij kunnen dat! Verder heb ik ook dit seizoen een paar keer geholpen bij de kaartverkoop. Laat mij vooral op de achtergrond ondersteunen & regelen, daar voel ik me het best bij. Planning jurytafel valt nog niet onder een commissie maar daar wordt aan gewerkt!
Ik ben zeventien jaar actief als vrijwilliger. Acht seizoenen teammanager van jeugdteams. Vijf jaar jeugdcommissie, vier jaar secretaris van de vereniging (dat had ik niet moeten doen), ruim negen jaar coördinator/planner van de oefenwedstrijden en toernooien, een seizoen in de redactie van het programmaboekje bij de Korfbal Leaguewedstrijden en stukjesschrijver voor het clubblad (toen het nog bestond).
Hoe gaat het ermee?
Mwah… ’medium-low’.
Vanaf half maart móeten wij thuis werken. Ik mis de interactie en synergie met collega’s én de contacten binnen de vereniging enorm. Dat had ik nooit gedacht. Als ouder van kinderen die bij een vereniging sporten vind ik dat je iets voor de vereniging moet doen maar ik merk nu pas hoeveel energie het me geeft.
Ben je thuis (van werk of school) of toch nog gewoon hard aan het werk?
Ik werk bij De Volksbank (SNS bank, BLG wonen, Regiobank en ASN bank) voor de afdeling Compliance. Wij vangen de ‘boeven’ die wat minder goede bedoelingen hebben met andermans bankrekening en persoonsgegevens. Denk aan marktplaatsfraudeurs, skimming, identiteitsfraude, hypotheekfraude, geweldsincidenten etc.
In voorkomende gevallen doen we aangifte, verhalen we de schade en registreren we bancair of interbancair. Daarnaast verzorg ik met mijn team door de hele organisatie heen presentaties en trainingen op het gebied van veiligheidsincidenten. Ontzettend mooi en uitdagend om te doen, een leukere baan kan ik me niet bedenken!
Wij moeten/kunnen al sinds 2012 twee dagen per week thuiswerken maar dat deed ik nooit. Vanaf 16 maart ben ik aan huis gebonden en dat valt niet mee. Thuiswerken is voor mij als zwemmen met droog haar, als alcoholvrij bier, als een smartphone zonder Wifi, als ranja zonder rietje, als fietsbanden zonder lucht… helemaal niets dus.
De interactie en synergie is er niet en dat valt mij zwaar. Gelukkig mag ik nog af en toe op externe afspraak voor verhoren/interviews. Vanaf 1 juni worden de regels versoepeld en is er meer mogelijk, het gaat de goede kant op!
Is het lastig die 1,5 m afstand?
Nou, die is niet te doen. Het is wat mij betreft ook niet allesbepalend, vooral je gezond verstand gebruiken. Anderhalf meter in een massa helpt ook niet dus daar wegblijven. In een supermarkt of het openbaar vervoer lukt anderhalf meter nauwelijks maar als je jezelf kalm houdt en logische dingen doet is er niet zoveel aan de hand.
En voor wie in jouw omgeving of in het algemeen heb je in deze tijd erg veel respect?
Mensen die werken in de zorg, het transport, de bouw, winkelpersoneel… degenen van wie verwacht wordt dat alles maar ‘gewoon’ doorgaat en geen keuze hebben. Maar ik denk ook vaak aan de slachtoffers van huiselijk geweld die op dit moment gegijzeld en mishandeld worden, vreselijk!
En dan nog iedereen die geslaagd is voor het eindexamen; geen gala, geen feesten, geen examenreizen, geen schoolkampen. Verder vallen alle festivals weg; geen Pinkpop, Lowlands, Rock Werchter etc.
Ik heb altijd respect voor mensen die leven zoals ze willen leven, zolang ze een ander maar niet lastigvallen of beschadigen vind ik het prachtig. Verder vind ik het knap hoe m’n kids hun tijd indelen. Zowel maatschappelijk, digitaal-sociaal, studie en bijbaantjes.
Mis je DVO of je team al?
Ja, ongelooflijk. Vooral de wedstrijden van m’n dochter die bijvoorbeeld in Nijmegen bij vereniging De Hazenkamp een uitwedstrijd speelt, op dat soort accommodaties zie je pas hoe mooi de korfbalsport is. Ondertussen ben ik ook supporter van AW.DTV waar m’n zoon speelt.
Voor het eerst sinds acht jaar (waarvan de laatste drie jaar bij DVO/Accountor A1) ben ik geen teamleider, dus het team mis ik al het hele seizoen. Ik ben wel trouw supporter van de spelers die ik heb mogen begeleiden, de zaterdagen mis ik enorm. En verder natuurlijk de Korfbal League-avonden.
Wat mis je het meest?
Even bij DVO binnen lopen, wedstrijd kijken, bijkletsen of bijspringen waar op dat moment hulp nodig is (bar, kaartverkoop, jurytafel etc etc). En als dat niet zo is gewoon wegwezen of toch maar even een drankje doen op terras, aan de bar, langs het veld of in de hal. Het is de vrijblijvende en ongedwongen gezelligheid die ik mis.
En op wat voor manier heb je momenteel nog contact?
Binnen DVO nauwelijks tot niet… helaas. Af en toe een praktische vraag via de app maar dat schiet niet op. Komt vast weer goed. Met collega’s gaat alles via Skype, mail en/of chat en dat zijn hele fijne mensen die me ook steunen als het even niet zo vlot gaat.
Geef een cijfer hoe erg je de trainingen en de wedstrijden mist 😊
Op een ‘ouder-kind’ partijtje na heb ik nooit gekorfbald, we hebben wel een korfbalpaal voor de deur liggen maar alleen als het écht niet anders kan mag ik aangeven.
Training: niet van toepassing
Wedstrijden: 10+++++
Ben je nog druk aan het sporten of is het toch nu wel moeilijk om uit de luie stoel te komen?
Ik wandel vaak en veel bij Hoekelum met onze hond Jippelien, een labrador van twee jaar oud. Daarnaast af en toe een rondje rennen door de Kraats of het bos. Verder ga ik de zondag op pad voor een dagtocht op de fiets of te voet.
Wat doe je nu vooral in je vrije tijd? Hoe maak je er het beste van? Heb je hobby’s naast korfbal?
Ik lees graag maar omdat ik me nu moeilijk kan concentreren houd ik het op dit moment bij vermakelijke boeken.
Herman Brusselmans, Özkan Akyol is melige kost. Verder heb ik laatst de biografie van Auke Kok over Cruijff gelezen.
Cruijff was een genie maar na zeshonderd bladzijden blijkt het gewoon een hele akelige man (boek heb ik hier liggen dus laat maar weten als jezelf wilt overtuigen, of we het eens zijn bespreken we dan bij DVO op het terras 😊).
Nog mensen in de buurt of omgeving die je hulp nodig hebben?
Nee, iedereen redt zich prima maar maakt zich vooral druk om niets. De kinderen hebben wat moeite handdoeken in de wasmand te krijgen maar ik organiseer regelmatig een clinic ‘handdoekje mikken’. Niet dat het helpt maar ja, ze zien de noodzaak niet zo geloof ik.
Wil je nog een geweldig boek/serie/film bij iemand aanbevelen?
Alle boeken van mijn favoriete schrijvers Oek de Jong en Auke Kok; als film de “Godfather’-trilogie, al vijftig jaar geleden buitengewoon knap gemaakt en bovendien een schitterend tijdsbeeld. En als serie kan ik nog steeds hartelijk lachen bij afleveringen van ‘All Stars’ (staan gewoon op YouTube).
Ontbijt of lunch je iets bijzonders in deze tijd?
Nou, wel bijzonder maar niet goed. Normaal eet ik tot de lunch als ontbijt zes boterhammen van bakker Ten Veen (en niets anders) en daarna in de kantine soep en/of een warme snack.
Nu ik zoveel thuis ben is het van alles wat, en dan vooral ‘troep’; kant en klare koekjes, ontbijtgranen, chips, nootjes, Bifi etc. (vooral etc). Word al moe bij het idee een boterham te smeren, wie zegt dat je vleeswaren voor op brood ook op brood moet eten?
Ik houd mezelf voor dat het een ‘fase’ is.
Lukt het om regelmaat te houden?
Nee, de dag begint met een wandeling met Jippelien en dan het is altijd maar zien hoe het verder loopt.
Je favoriete muzieknummer?
OP 1:
‘Ratamahatta’ van Sepultura. Een ongelooflijke bak Grunge Rock maar daar zit een DVO A1 Ziggo verhaal achter. In het seizoen 2018-2019 was ik samen met Monque Keller teamleider, Ellen van der Wal was fysio, Jos Albers en Roy Rutenfrans de trainers. We hebben als staf met de spelers de Ziggo-finale en de NK Veldkorfbalfinale gespeeld.
Met spelers was afgesproken dat ze zelf de inschietmuziek mochten regelen, als ze dat zouden vergeten deden wij het.
Bij de eerste thuiswedstrijd zaal ging het al mis dus toen heb ik Sepultura keihard voluit over de speakers in de zaal geknald. Het is een heerlijk nummer om hard op te fietsen of rennen maar als je het voor het eerst hoort heb je wat te verwerken zeg maar. Spelers en publiek weten nog steeds hoe dat klinkt, en AVO A1 ook niet.
De punten bleven in Bennekom en de spelers zijn dat seizoen het regelen van de muziek niet meer vergeten. En alle ‘ordeproblemen’ tussen spelers en staf waren ook meteen voorbij 😉
OP 2a:
“Running to stand still’ van U2. Zeer van toepassing op mijzelf momenteel.
OP 2b:
“Overcome” van Live, het komt echt wel goed allemaal zolang we de angst maar niet laten regeren.
OP 2c:
“Ode to my family” van The Cranberries. Speciaal voor m’n kids 😊
OP 3: Het album ‘Secrets of the beehive’ van David Sylvian, een absolute aanrader; licht uit, kaars aan en een goed half uur koptelefoon op.
Als we straks ineens alles weer mogen, wat ga je dan als eerste doen?
Bij DVO langs veld twee of veld drie een bankje uitzoeken en dan met een bekertje koffie en een tosti van het clubhuis naar een wedstrijd van m’n dochter kijken.
En als m’n zoon dan nog bij AW.DTV speelt naar Amsterdam om op de tribune met alle stamboek Amsterdammers bij te kletsen.
Verder zo snel mogelijk naar een van de Waddeneilanden, heel hard juichen…heel ver fietsen…door het zand struinen, in zee zwemmen…naar de film…pfff…we gaan het zien!
Wist je al dat een gezellig verenigingsleven belangrijk voor je was of voel je dat in deze tijd nog meer?
Dat wist ik nog niet. Ik heb altijd gedacht dat als m’n kinderen niet meer bij DVO spelen dat ik niets meer voor de vereniging zou doen.
Ik weet nu wel beter, is deze periode toch nog ergens goed voor!
Naar wie gooi jij de ?
Dirk Meijer is de mental coach van de DVO-selectie en DVO A1, weinigen zullen hem kennen maar hij is de man die er voor zorgt dat spelers zich mentaal fit voelen. En dan win je wedstrijden met 1 punt verschil in plaats dat je ze met 1 punt verschil verliest.
Rond de finales in 2018–2019 met de A1 heeft hij in een aantal groepssessies de spelers voorbereid op wat er op ze af ging komen en hoe ze zich daarop kunnen instellen. In de zaalfinale waren we beter maar verloren we nipt, in de veldfinale waren we niet beter maar hadden we vanaf het begin de touwtjes in handen en werd het een logische overwinning omdat we mentaal veel en veel sterker waren.
Spanning is als de wolken, ze gaan voorbij; laat het je niet gebeuren… doe er wat mee 😊
Benieuwd langs wie de al is geweest? Bekijk het overzicht met alle interviews: https://dvo-korfbal.nl/en-de-bal-gaat-naar/
