Romy Teunissen neemt na negen jaar afscheid van topkorfbal

Vanavond heeft Romy Teunissen tijdens de training bekend gemaakt dat ze bezig is aan haar laatste seizoen in de Bennekomse korfbalselectie. Romy is nog altijd maar 24 jaar oud, maar was na het afscheid van Hester Heitink de laatst overgebleven speler van het team dat in 2010 debuteerde in de Korfbal League. Tijdens al die jaren op het hoogste niveau zag ze de volledige selectie aan haar voorbij trekken, maar bleef ze zelf een enorm stabiele factor, zowel binnen als buiten de lijnen.

Het talent van de jonge Romy kondigde zich al snel aan, en kwam nog veel sneller tot ontplooiing. Alle jeugdteams van DVO werden in rap tempo doorlopen. Zo ging ze in 2006 vervroegd over naar de C1 en in 2008 ook vervroegd naar de B1, waarmee ze 3e van Nederland werd. In dat team speelden toen ook Jessica Lokhorst, Dennis Brunt en Marijn van den Goorbergh. Met die laatste heeft Romy vrijwel haar hele leven in een team gezeten.

Na 15 maanden in de A1 te hebben gespeeld, werd ze in november 2010 door toenmalig hoofdcoach Jacko Vermeer naar de selectie gehaald (mede ingegeven door de zwangerschap van de teruggekeerde Henriëtte Brandsma). Een paar maanden eerder had Romy al op haar vijftiende gedebuteerd in de hoofdmacht tijdens een veldwedstrijd tegen KZ. “Het maakt me niet uit hoe jong of oud iemand is. Het gaat erom hoe goed.”, liet Vermeer destijds optekenen.

Natuurlijk bleef deze stormachtige ontwikkeling niet onopgemerkt. Romy speelde in Oranje <15, Oranje <17 en Oranje <19 en had basisplaatsen in de finales om de officieuze wereldtitels in de laatste twee leeftijdscategorieën.

Tijdens het eerste Korfbal League-seizoen uit de geschiedenis van DVO maakte Romy op 8 januari 2011 in de wedstrijd tegen Fortuna haar debuut op het hoogste zaalniveau. Ze was toen zestien jaar en 75 dagen oud, een record dat nog steeds staat. Veertig dagen later, op 16 februari, maakte ze haar eerste doelpunt in de Korfbal League, nota bene tegen aartsrivaal Dalto. Ook dat is een record dat sindsdien niet meer is verbroken.

Vanaf 2014 had Romy een basisplaats in het vlaggenschip van DVO, dat zich inmiddels tot stabiele middenmoter had ontwikkeld. Sindsdien speelde ze 86 wedstrijden in de Korfbal League, waarin ze 116 keer tot scoren kwam. Met erkende topschutters als Jos Roseboom, Momo Stavenuiter en recentelijk Gertjan Meerkerk om haar heen, werd Romy vooral geroemd om haar veelzijdigheid. Huidig hoofdcoach Richard van Vloten typeert haar dan ook als een typische allroundster: “Ze kan eigenlijk alles. Doet wat er nodig is om tot een goed resultaat te komen. Ze kan zich volledig wegcijferen en in dienst van het team spelen.” Romy had ook kansen om elders te korfballen, maar voelde nooit de behoefte om te vertrekken bij haar club.

Vanwege haar maatschappelijke carrière twijfelde Romy aan het einde van vorig jaar al of ze door zou kunnen gaan: “Ik was eigenlijk in mijn hoofd al gestopt. Het was een moeizaam seizoen met als eindresultaat een 9e plaats. Dat betekende dat er nog drie zenuwslopende wedstrijden gespeeld moesten worden voor handhaving. Gelukkig is dit gelukt en speelt de mooiste club van Nederland nog steeds op het hoogste niveau.”

Omdat er met Fleur Hoek en Marijn van den Goorbergh al twee sterkhouders zouden vertrekken, wilde DVO eerst wel even kijken wat er nog mogelijk was. “Nadat ik intern had aangegeven te willen stoppen, volgden er meerdere gesprekken, waaronder het gesprek met Richard wat mij uiteindelijk over de streep trok nog een jaar door te gaan. Met mijn huidige werk kon gelukkig ook één en ander geregeld worden, zodat ik nagenoeg bij iedere training en wedstrijd (in de zaal) aanwezig kon zijn.”

De Bennekomse vereniging is Romy en de flexibele opstelling van haar werkgever ontzettend dankbaar en Van Vloten geeft aan waarom: “Vanwege haar ervaring was het belangrijk dat zij nog een seizoen door zou gaan om de balans in het team te hebben en te houden. In een vak met de nog onervaren Daniëlle en de explosieve Gert-Jan was zij de rustfactor die ervoor zorgde dat het vak overeind bleef.”

Romy heeft geen seconde spijt gehad van haar beslissing om er nog een jaar aan vast te plakken: “Afgelopen seizoen was best spannend. We hadden een hele nieuwe, jonge groep met mensen uit de eigen opleiding en van buitenaf. Best een uitdaging! Maar we hebben het voor elkaar gebokst en hebben ruim op tijd onze doelstelling (directe handhaving) behaald. Daar ben ik heel trots op!”

Het moment om te stoppen lijkt voor de club nu ook beter uit te komen, want buiten haar afscheid zal de hoofdmacht geheel intact blijven. Bovendien staat de volgende generatie Bennekoms talent al nadrukkelijk op de deur te bonzen, dus over de opvolging van Romy maakt Van Vloten zich geen zorgen. “Er lopen prima meiden in het 2e die nog veel progressie kunnen maken en we hebben Roos al veelvuldig zien spelen in DVO 1”, aldus de oefenmeester. Ook Romy zelf ziet veel potentie in de huidige spelersgroep: “Voor mijn gevoel is deze spelersgroep klaar om door te groeien en een stabiele middenmoter te worden in de League. Dat geeft mij een goed gevoel waardoor ik rustig afscheid kan nemen van de selectie.”

Romy zal voortaan haar wedstrijden in het vijfde gaan spelen met een aantal van haar vroegere teamgenoten zoals Senna van den Bos, Hester Heitink en vriend Benjamin Verhoef. Maar wat gaat ze verder doen de komende tijd? “Mijn werkgever heeft mij opnieuw een groter contract aangeboden, wat samen met veel korfballen niet gaat. Ik kies, nadat ongeveer mijn hele leven korfbal op nummer één heeft gestaan, nu voor mijn maatschappelijke carrière en meer vrijheid, ruimte en tijd voor andere dingen. Ik blijf zeker bij DVO actief en zal nog vaak zat op de club te vinden zijn.”

DVO betreurt het natuurlijk dat het volgend jaar niet meer kan beschikken over zo’n ervaren en stabiele kracht, maar is vooral ongelooflijk trots op de carrière van Romy en gunt haar natuurlijk een prachtig afscheid en dito maatschappelijke loopbaan.

Rest DVO nog om Romy van harte te bedanken en complimenteren voor haar jarenlange inzet binnen het topkorfbal in Bennekom. De vereniging is een afgezwaaid clubicoon rijker.

[VERSLAG] DVO/Accountor na zege verzekerd van nieuw seizoen Korfbal League

Dankzij een fraaie 29-23 zege op DOS’46 heeft DVO/Accountor zich twee ronden voor het einde van de reguliere competitie ervan verzekerd dat het ook volgend jaar actief is in de Korfbal League. In tegenstelling tot de vorige twee wedstrijden volgde het keurkorps van Richard van Vloten een uitstekende eerste helft nu wel op met een fatsoenlijke tweede. DOS’46, de enige echte middenmoter op de ranglijst en daarom niet echt hongerig naar resultaat, moest het antwoord schuldig blijven.

Bij de thuisploeg begon Roos Scherrenburg opnieuw op de plek van de gekwetste Janine van Schie en daardoor mocht zij voor het eerst in de DVO/Accountor Hal oplopen. Zij stond vervolgens gekoppeld aan Lara Kreikamp, die de niet geheel fitte Fenna de Jong verving. Scherrenburg drukte na een nerveuze openingsfase direct een stempel door de 2-1 en 6-2 voor haar rekening te namen.

Beide goals van DOS’46 waren uit handen gekomen van aanvoerder Jelmer Jonker gekomen en hij tilde zijn ploeg ook naar 6-4, waarbij de reboundrol van Jesse de Jong onder de korf niet onbelicht mag blijven. Het tekende – opnieuw – een scheve verhouding tussen dit vak en dat van Harjan Visscher. Ook vorige week bleek het viertal met de international aanvallend namelijk niet op dreef.

Mede doordat ook het traditionele eerste aanvalsvak van Gertjan Meerkerk minder rendeerde dan het tweede aanvalsvak, wist DOS’46 bij 7-7 weer langszij te komen. Na een vrije bal en dus weer een goal van Jonker kwamen de Drenten zelfs even op voorsprong (8-9), maar DVO antwoordde gelijk via Meerkerk en liep opnieuw uit naar een marge van vier: 14-10. Cruciaal waren daarbij de vrije ballen van Chris van Haren, die al deze buitenkansjes op waarde schatte.

Zijn laatste in de eerste helft betekende zelfs 16-11 waarna Max Malestein met een fraaie doorloopbal voor de mooiste goal van de wedstrijd zorgde. Maar verder stond de fanaticus toch wel symbool voor DOS’46 in het algemeen. De échte wil om te winnen leek er niet te zijn en Malestein – normaliter toch de eerste die vol de strijd aan gaat – vond op de momenten dat het spel stil lag (en dat waren er wel een aantal) vaak tijd voor een geintje met de zijlijn of Meerkerk. In zijn duels met Van Roekel trok hij ook opvallend vaak aan het kortste eind.

Nadat DVO dankzij Romy Teunissen met een 17-13 ruststand de kleedkamers had opgezocht, was het natuurlijk nog wel de vraag of de Bennekommers het niveau dit keer wel voldoende konden vasthouden om de zo felbegeerde winst te boeken. Van Vloten zette zijn ploeg nog even op scherp met de wetenschap dat KCC/SO natural toen nog zicht had op punten, maar toch kreeg DVO in de eerste dertig seconden na rust twee goals om de oren: een strafworp van Visscher en het eerste rake afstandsschot van Hintzbergen. Beiden haalden echter ook in het tweede bedrijf een voor hun doen te laag rendement.

Twee goals van Danielle Boadi brachten DVO weer naar vier en dat was ook het verschil dat lang werd geconsolideerd. Alleen bij 20-18 pikte DOS nog even aan, maar Robbe de Wit schoot van afstand de thuisploeg in veilige haven. Tussen die twee doelpunten door waren er nog even zorgen om Boadi, die op de voet van Hintzbergen belandde en lelijk door haar enkel leek te gaan. Gelukkig kon het talent alweer haar vijftiende wedstrijd van het seizoen volmaken.

Toen in de slotfase bleek dat DOS’46 noch het schot, noch de drive had om er nog een wedstrijd van te maken, liep DVO verder weg. Boadi en Saskia van der Zee pikten nog goals mee en bekroonden hun uitstekende wedstrijd net als Scherrenburg zodoende met elk drie goals. Visscher tekende voor de 29-23 eindstand.

In tegenstelling tot eerdere seizoenen – toen handhaving steeds in extremis tot stand kwam – werd het lijfsbehoud nu een stuk minder uitbundig gevierd. Misschien geeft dat ook juist wel aan dat dit seizoen inderdaad de gewenste stappen zijn gezet en dat de nieuwe eindverantwoordelijken glansrijk zijn geslaagd in hun geformuleerde doelstelling. In de resterende twee wedstrijden kan DVO heerlijk zonder stress aantreden tegen KZ/Thermo4U en DeetosSnel om het puntentotaal misschien nog wat op te krikken. Daarna kan het kijken wie de nieuwe ploegen in de Korfbal League gaan worden, waarbij vooral de focus zal liggen op buurman KV Wageningen en het door Edwin Bouman geleidde AW.DTV.

Daarnaast zal er nog de nodige aandacht gaan naar de talentvolle jeugdploegen B1 en A1 en natuurlijk het tweede. Al deze teams boekten gisteren een overwinning, waardoor de B1 kampioen werd, de A1 nog één puntje nodig heeft voor een verlenging van het zaalseizoen en ook het team van Jeroen van Brakel nog volop in de race is voor de play-offs. De Mediacrew van DVO/Accountor gaat proberen om ook van deze wedstrijden waar mogelijk rechtstreeks verslag te doen.

Lees/bekijk verder ook:

De hele wedstrijd terugkijken:

[VOORBESCHOUWING] DVO/Accountor – DOS’46

Het is DVO/Accountor vooralsnog niet gelukt om zich in een relatief vroeg stadium van deze editie van de Korfbal League veilig te spelen. Tegen de niet in blakende vorm verkerende ploegen Blauw-Wit (A) en Fortuna/Delta Logistiek werden de Bennekommers kansen toegedicht, maar tweemaal zette een matige tweede helft daar een streep doorheen. Dus bevindt DVO zich nog altijd op de achtste plaats en is de marge redelijk comfortabel, maar kan er ook nog niet opgelucht adem worden gehaald.

Misschien na de wedstrijd van vanavond? DOS’46 brengt een bezoek aan de Achterstraat en voor de Nijeveners zit het seizoen er al wel op. Ze bivakkeren (zoals zo vaak) op de ranglijst in niemandsland tussen de staart en de play-offploegen en gaan daar ook eindigen. Waar ligt voor hen nu de focus en wordt er nog wel risico genomen met bijvoorbeeld Leander Zwolle, die al een tijdje revalideert van een blessure? Kan het team van Richard van Vloten wellicht profiteren van een ploeg zonder ‘heilig moeten’? Het zal dan wel anders voor de dag komen dan in de heenwedstrijd, toen het vanaf het begin achter de feiten aan liep en pas aan het einde aan wat betere aanvallen toe kwam. Eindstand in Nijeveen destijds: 24-20.

Maar in een volgepakte DVO/Accountor-Hal is het anders spelen dan in een juichende Eendracht. Met de steun van het thuispubliek in de rug moet DVO beter kunnen dan in die uitwedstrijd of het duel met het team van Momo Stavenuiter. Niets anders dan de winst telt vanavond en tegen het gepassioneerde DOS’46 moet weer volop strijd worden geleverd. Begaan KCC/SO natural en DeetosSnel dan opnieuw een misstap tegen respectievelijk Stavenuiters Blauw-Wit en Fleur Hoeks Fortuna/Delta Logistiek, dan is de voorsprong onoverbrugbaar en handhaaft DVO zich rechtstreeks.

Daar is het om te doen en daar zullen de Bennekomse acht alles voor uit de kast gaan trekken. Is het genoeg om de jonge ploeg uit Drenthe, die met aanvoerder Jelmer Jonker de huidige topscorer van de Korfbal League in de gelederen hebben, te verslaan? Het belooft weer een mooie, Bennekomse korfbalavond te worden.

De wedstrijd, met balsponsor Schuurman & De Leeuw, zal onder leiding staan van het koppel Vreeswijk & Keijman, die vorige week debuteerden bij de historische wedstrijd tussen PKC/SWKGroep en KCC/SO natural. Zorg dat je erbij bent, en zo niet: check de tussenstanden via Korfbal.nl (en de app) of volg de livestream:

Groen-Wit is onze glorie!

[VERSLAG] Ondermaatse tweede helft nekt DVO/Accountor opnieuw

Het is DVO/Accountor ook in speelronde 15 niet gelukt om voor een stunt te zorgen. Tegen het in een lichte vormcrisis verkerend Fortuna/Delta Logistiek werd een prima eerste bedrijf (12-13) opgevolgd door een heel matige tweede. Pas toen de ploeg uit Delft de wedstrijd al lang en breed binnen had gehaald (25-16), kwam DVO weer een beetje tot het normale afrondingsniveau en prikte het nog vier goals binnen. Eindstand in Delft: 29-20.

Luttele seconden nadat arbiter Danny Gerritsen infloot voor dit belangrijke duel, onderschepte Gertjan Meerkerk een pass van oud-DVO’ster Fleur Hoek en bleek aan de andere kant dat Robbe de Wit aan Nik van der Steen gekoppeld stond. De boomlange aanvaller ging daarom onder de korf spelen voor met name Chris van Haren (tegenover de verdedigend licht kwetsbare Marcel Segaar). Interessant was ook het duel tussen de lange dames Mirjam Maltha en Roos Scherrenburg, die de geblesseerde Janine van Schie verving.

De steal van Meerkerk bleek een voorbode, want na een aarzelend begin van beide ploegen (1-1 na vijf minuten), was het DVO dat als eerste in een ritme kwam. De 2-1 van Maltha werd opgevolgd door vijf Bennekomse goals en in de verdediging werd Fortuna met eigen wapens bestreden. DVO zette druk op de ballijnen en onderschepte daarmee veel ballen, waardoor de gastheer niet tot hun vertrouwde lange aanvallen kon komen. De eerste Delftse time-out liet niet lang op zich wachten.

Na die bespreking begon Fortuna zich wat meer te verweren, onder meer dankzij een fraaie goal van Thomas Reijgersberg, maar dichterbij wisten de Deltenaren niet te komen. Van afstand tilden Van Haren (6-11) en Romy Teunissen (7-12) het verschil zelfs naar vijf. Na een gele kaart voor Jessica Lokhorst (ook oud-DVO) voor een behoorlijke charge op Saskia van der Zee, en de daaruit volgende benutte strafworp van De Wit, wist de nummer vijf van de ranglijst het verschil te verkleinen. Bij rust was de marge nog slechts één, maar wist DVO wel dat het op hun normale niveau aan het afronden was en dat er serieus perspectief was op een resultaat.

In de tweede helft konden de Bennekommers de effectiviteit niet volhouden. Sterker nog: de percentages kelderden want in 20 minuten tijd werden slechts drie goals gemaakt. Dat was ook de verdienste van Fortuna, dat strakker ging sluiten en meer reboundoverwicht creëerde. Aanvallend tapte het ook uit een behoorlijk ander vaatje, vooral dankzij de inbreng van Maltha en Hoek. Drie goals van beiden in het derde kwart brachten hun ploeg naar een comfortabele marge: 21-15. De Bennekomse time-out en het aanvallend brengen van Menno van der Neut veranderden niets meer aan het spelbeeld, met de enigszins geflatteerde 29-20 eindstand als resultaat.

Duur puntverlies bleek het niet, omdat met de nederlagen van DeetosSnel en KCC/SO natural ook de concurrentie geen punten wist te halen. Met het naderende einde van de competitie lijkt DVO op koers voor handhaving, maar het liefste zou het nog wat punten halen uit de laatste wedstrijden, te beginnen in Bennekom. Aanstaande zaterdag komt het uitgespeelde DOS’46 op bezoek in de DVO/Accountor Hal. DVO zal tevens hopen dat Hoek en haar collega’s hun korte inzinking te boven zijn. Zij spelen namelijk nog tegen DeetosSnel en KCC.

Lees/zie ook:

  • De interviews na afloop met Richard van Vloten en Koen van Roekel:
  • De hele wedstrijd terugkijken:

[VOORBESCHOUWING] Fortuna/Delta Logistiek – DVO/Accountor

Vandaag reist onze selectie af naar Delft voor de ontmoeting met het Fortuna/Delta Logistiek van voormalig DVO-ster Fleur Hoek. Fleur staat een beetje symbool voor haar hele ploeg: ze begon stormachtig aan het seizoen tegen TOP/SolarCompleet en later werd onder andere ook PKC/SWKGroep aan de zegekar gebonden. Maar sinds de jaarwisseling is er een kleine recessie te bespeuren in het spel van de international en daarmee ook in de prestaties van Fortuna als geheel. Met de galavoorstelling tegen Blauw-Wit (A) van enkele weken geleden leek de kous af, maar daarna volgden toch weer twee decepties tegen concurrent KZ/Thermo4U en DOS’46.

Daardoor vindt de finalist van vorig jaar (en de maandenlange koploper van dit seizoen) zich nu zelfs terug op plek vijf en staan de play-offs serieus op de tocht. Heel veel paniek is er niet in Delft, want het programma van KZ is een stuk zwaarder dan dat van Fortuna, maar feitelijk hebben de rood-witten plaatsing voor de wedstrijden om een finale-ticket niet meer in eigen hand. Er zijn dus hoe dan ook punten nodig!

Datzelfde geldt eigenlijk voor DVO/Accountor, dat ook vorige week hoopte te profiteren van een ploeg die zich in een vormcrisis bevond. Maar Blauw-Wit was heer en meester in Bennekom en nam de punten mee naar Amsterdam. Vanavond staat er dus eigenlijk een vergelijkbaar duel op de rol. De Bennekommers hebben eigenlijk nog een punt of twee nodig om het gat met de onderste twee ploegen definitief onoverbrugbaar te maken en zich al vervroegd te handhaven. Fortuna maakt net als Blauw-Wit een moeizame fase door, maar ziet in DVO misschien wel de ideale tegenstander om een punt achter die periode te zetten.

Wordt het weer net zo’n korfbalgevecht als in de wedstrijd in Bennekom, die door de Fortunezen heel moeizaam met 16-18 werd gewonnen dankzij invalster Claire van Oosten? We gaan het meemaken! Op locatie, dan wel via de stream van Fortuna:

Groen-wit is onze glorie!

[VERSLAG] DVO in tweede helft overklast door soeverein Blauw-Wit

De voortekenen leken nog zo gunstig voor DVO/Accountor. Het trof Blauw-Wit (A) in eigen huis, de ploeg die eerder dit seizoen al was verslagen en die een moeizaam seizoen Korfbal League doormaakt. Weliswaar werd vorige week weer eens een keer gewonnen door de Amsterdammers, maar daarmee werd een reeks van vijf nederlagen beëindigd dus heel soepel gaat het allemaal niet in de hoofdstad. In Bennekom was dat wel anders: de finalist van twee jaar geleden was DVO in het hol van de leeuw opvallend eenvoudig de baas: 19-28.

Vooraf twee beschouwingen van de coaches: Richard van Vloten zei dat zijn spelers scherp waren en Barry Schep legde uit hoe zijn ploeg met fel en direct één-tegen-één-verdedigen de Bennekomse aanvalslust moest gaan uitschakelen. Het tweede kwam uit, het eerste alleen in de eerste helft een beetje. DVO had inderdaad zichtbaar moeite met de verdedigende druk van Blauw-Wit, maar wist dat nog wel te compenseren met het vertrouwde hoge afrondingsniveau. Gertjan Meerkerk voerde daarbij weer de boventoon. Bovendien had hij verdedigend grip op zijn oude KCC-maatje Christian Dekkers, waardoor in dat Amsterdamse vak in ieder geval een angel was verdwenen.

De voornaamste angel in het andere vak – Momo Stavenuiter – schoot de eerste goal van de avond binnen, zoals hij dat al zo vaak deed in zijn periode bij DVO. De international speelde misschien wel zijn eerste echt goede wedstrijd tegen zijn oude club. Hij tekende ook voor de 2-4 en leek duidelijk geïnstrueerd om in de verdediging mee te vangen en zo Randell van der Steen te helpen bij het rebounden tegen Robbe de Wit. De lange spits schoot tweemaal over de klevende Van der Steen heen voor de aansluiter en gelijkmaker, maar zag ook veelvuldig Stavenuiter opduiken om afvallende ballen op te rapen.

Doodzonde was ook balverlies van Meerkerk bij het uitbrengen waaruit Otto Fabius 5-6 kon maken. Het markeer de het begin van een sterke periode van Blauw-Wit, waarin ze uitliepen naar 6-10 verschil. Loraine Vissers en Mandy Koelman speelden daarbij een hoofdrol. Ze kwamen drie en vier goals voor rust en Koelman kreeg ook nog twee strafworpen mee. Danielle Boadi had het zwaar tegen de ervaren, getructe speelster uit Amsterdam.

De time-out van Van Vloten op 6-10 deed DVO goed. Meerkerk schoot twee keer raak en na de 13-14 van De Wit zat de aansluiting erin, zeker toen Meerkerk een blokje uitdeelde aan Dekkers. Twee seconden later ging de bal echter op de stip. In zijn gretigheid de afvallende bal te pakken na zijn blok, tikte hij hem uit de handen van de alerte Koelman. Zodoende ging Blauw-Wit toch met een mooie marge de rust in.

Niettemin werd er veel van DVO verwacht in de tweede helft, want Blauw-Wit had bovengemiddeld afgerond en toch ook wel wat cadeautjes gekregen van de Bennekommers. Dat zou in de tweede helft best eens anders kunnen zijn, maar het publiek kwam bedrogen uit. Het aanvalsniveau van de bezoekers daalde inderdaad, maar dat gold dubbel voor het rendement van de thuisploeg, deels ingegeven door de verder opgevoerde druk van Blauw-Wit. Meerkerk kwam nog maar tot één goal en het opvallend genoeg zijn vak dat verantwoordelijk was voor de doelpuntendroogte in de eerste zeven minuten na rust.

Het duurde nog lang voordat Blauw-Wit daarvan profiteerde, maar na de 13-16 van Vissers (die uiteindelijk topscoorder zou worden met zeven doelpunten) begonnen de Amsterdammers weer af te ronden. Een strafworp van Stavenuiter en een schot van Susila de Klein tilden het verschil naar vijf (13-18) en opnieuw greep Van Vloten naar een time-out.

Het mocht niet baten. Janine van Schie schoot nog wel 14-18 binnen, maar Michelle in ’t Veen tekende voor 14-19 met een goede doorloopbal. Sowieso speelde de basisdebutante een uitstekende pot als vervangster van de geschorste Marloes Frieswijk. Niet alleen vanwege haar twee goals, maar ook op basis van een aantal onderscheppingen in de verdediging.

Na een aantal tactische wissels van Blauw-Wit en een goal van Vissers stond er 14-20 op het scorebord en kon de ploeg van Schep de wedstrijd geroutineerd uitspelen. Een korte opleving van DVO – 17-20 – werd vakkundig in de kiem gesmoord: 17-23. Op het einde liet DVO (met inmiddels ook Menno van der Neut en Roos Scherrenburg in het veld) het varen en kon Blauw-Wit in een wel heel rustige ambiance nog wat aan het doelsaldo werken. Peter van der Terp floot af bij 19-28.

Een behoorlijk desillusionerende nederlaag, want DVO had uitstekende zaken gedaan als het had gewonnen (KCC/SO natural en DeetosSnel verloren beide). Aan de andere kant staat DVO nog altijd met een marge op de achtste plaats en kan het misschien komende week wel voor een stuntje zorgen bij het stroef draaiende Fortuna. Voor de Amsterdammers gloort er opeens weer wat hoop. Ze zijn nog vier punten verwijderd van de play-offs, maar hebben zich volgens Stavenuiter al een beetje neergelegd bij het feit dat ze die hoogstwaarschijnlijk niet gaan halen.

Lees/bekijk ook:

  • De hele wedstrijd (en die van de reserveteams) terugkijken:

[VOORBESCHOUWING] DVO/Accountor – Blauw-Wit (A)

Met drie nederlagen tegen de huidige top-3 achter de rug, breken weer weken aan waarin DVO wat meer aanspraak zal kunnen maken op (bonus)punten. Zo ontvangt het in de eigen vesting nog drie middenmoters, waarvan komend weekend de eerste op bezoek komt in Bennekom: het Blauw-Wit (A) van Barry Schep en natuurlijk oud-DVO’er Momo Stavenuiter.

De Amsterdammers maken een moeizame periode door. Afgelopen speelronde werd voor het eerst in zes weken weer eens een overwinning geboekt tegen DOS’46 (20-17). Daarmee werd een aanval van de Nijeveners op de zesde plaats van Blauw-Wit afgeslagen, maar het geeft ook aan dat de verliezend finalist van 2017 geen best seizoen draait.

In de uitwedstrijd pakte DVO/Accountor de eerste punten van het seizoen door toch wel verrassend met 22-25 te winnen. Dat succes zullen ze vanavond een vervolg willen geven, in de wetenschap dat KCC/SO natural en DeetosSnel spelen tegen titelfavorieten TOP/SolarCompleet en PKC/SWKGroep. Lukt het de ploeg van Richard van Vloten om vanavond weer twee punten uit te lopen op de directe concurrentie, dan is rechtstreekse handhaving zo goed als zeker. Bovendien kan het dan kijken of misschien DOS’46 ook nog voorbijgestreefd kan worden, wanneer die op bezoek komen in Bennekom.

Maar voordat het eventueel zo ver komt, dient dus eerst afgerekend te worden met Stavenuiter en zijn collega’s. De international lijkt net als de rest van het team maar niet lekker in een wedstrijdritme te komen. Misschien is dat wel het gevolg van het roulatiesysteem dat coach Schep (noodgedwongen?) moet hanteren bij zijn heren. Pascal Frieswijk, Otto Fabius, Randell van der Steen, Christian Dekkers en Marc Broere maken samen met Stavenuiter allen kans op een basisplaats en de koppels verschillen met de wedstrijd.

Eén ding is zeker: Marloes Frieswijk zal niet binnen de lijnen verschijnen. De international pakte tegen DOS’46 haar tweede gele kaart van het seizoen en is daarmee geschorst voor het treffen in Bennekom. Een behoorlijke aderlating want de Friezin is niet alleen een zuiver schutster, maar kan met haar lengte ook onder de korf goed uit de voeten. Naar verwachting zal jeugdinternational Michelle in ’t Veen haar plek gaan innemen, maar zij maakte nog niet veel minuten in de hoofdmacht dit seizoen…

Lukt het DVO om opnieuw een resultaat te boeken tegen de ploeg waar volgend jaar oud-DVO-coach Gerald Aukes aan het roer staat? Om acht uur wordt de door Meditain gesponsorde wedstrijdbal in beweging gebracht en barst korfbalspektakel weer los in Bennekom. Mis het niet!

Zoals altijd is er voor de thuisblijvers weer de livestream:

[VERSLAG] DVO afgedroogd door machtig PKC

Na twee zeges op concurrenten en evenzoveel goede optredens tegen topploegen in de Korfbal League, is DVO/Accountor door PKC/SWKGroep weer op z’n plaats gezet. De Papendrechters bleken zelfs nog iets dodelijker dan in de heenwedstrijd door liefst 40 keer te scoren. DVO haalde de 32 van de wedstrijd in Bennekom bij lange na niet.

Dat had vooral te maken met de eerste helft, waarin PKC nog wel volle druk gaf op de Bennekomse aanval en dan met name de gevreesde zuivere heren. Die kwamen er in het eerste kwart niet aan. Na 13 minuten wist met Robbe de Wit pas voor het eerst één van de gevreesde zuivere heren te scoren. Toen was PKC al lang uit zicht verdwenen (9-2), vooral dankzij een ongelofelijk goed verzorgde rebound. DVO leverde bijna alleen maar éénschotsaanvallen af en PKC kon naar hartenlust herhalen.

Met name de tandem Richard Kunst – Marijn van den Goorbergh liep als een trein. Daniël Hulzebosch – die zijn contract heeft verlengd – hield Arjen van Houwelingen op de bank. Of dit komt door het gelijkspel van PKC bij DOS’46 (betwijfelbaar) of dat Van den Goorbergh nu boven de jeugdinternational in de pikorde staat (ook maar zeer de vraag), moet nog blijken. Linksom of rechtsom stond de aanwinst voor het eerst sinds zijn komst naar Papendrecht in de basis en speelde hij een prima wedstrijd tegen zijn oude club.

In het tweede kwart werd al snel duidelijk dat het geen uitslag zou gaan worden zoals eerder dit seizoen in Bennekom. Daarvoor liepen de aanvallen van DVO te stroef. PKC bouwde ondertussen gestaag de voorsprong uit en begon op een gegeven moment ook nog eens beter te schieten, waardoor de goede afvang ook geen noodzakelijkheid meer was. Met name Kunst en Zita Schroder waren griezelig zuiver met respectievelijk zeven en vier goals voor rust (20-7). Overall schoten de gastheren rond de 30% dynamisch.

De tweede helft was puur voor de statistieken. Zoals wel vaker dit seizoen kwam DVO iets beter voor de dag. Het zocht nog sneller naar de eerste kans om PKC wat minder kans te geven de verdedigende rebound te organiseren en kreeg daar ook de ruimte toe van PKC, dat vooral steeds aan de volgende aanval leek te denken. Hierdoor vielen er in ieder geval nog genoeg doelpunten in de PKC-Hal: zestien voor DVO en (opnieuw) twintig voor PKC. Sanne van der Werff nam de scorende rol van Schroder over. De jeugdinternational schoot ongelofelijk na rust en zes keer raak.

Kunst spande echter de kroon met acht treffers. Toen het record van Jos Roseboom in zicht kwam, werd hij steeds meer gezocht. DVO zelf leek er niet zo mee bezig want het verspilde nog altijd weinig tijd aan het opzetten van een aanval en maakte dus of snel een goal of leed vroeg balverlies. Daardoor kreeg Kunst in de slotfase één aanval om zijn zestiende van de avond te maken en het record van Roseboom te evenaren. Zijn pogingen strandden echter allemaal.

Voor DVO een wedstrijd om snel te vergeten. De blik gaat op komende zaterdag, als Blauw-Wit (A) op bezoek komt in Bennekom. De Amsterdammers wisten na vijf nederlagen op rij eindelijk weer eens te winnen, maar DVO zal bloed ruiken in de jacht op vervroegde veiligstelling van een nieuw seizoen Korfbal League.

Lees/zie ook:

  • De hele wedstrijd terugzien:

[VOORBESCHOUWING] PKC/SWKGroep – DVO/Accountor

Niet om half 4, maar om half 8 neemt PKC/SWKGroep vandaag de bal uit tegen het Bennekomse vlaggenschip. De Papendrechters experimenteren met het avondtijdstip om te kijken wat het doet met de bezoekersaantallen. Of de test iets aan het eindresultaat zal veranderen, valt nog te bezien, want nog nooit won DVO/Accountor bij hun wit-groene concullega’s, maar het publiek zit in ieder gevoel goed als het qua doelpunten net zo hard gaat als in de heenwedstrijd. In Bennekom werd het namelijk 32-38, een evenaring van het doelpuntenrecord in één wedstrijd in de Korfbal League.

De buitenwacht zal waarschijnlijk ook vandaag een ééntje invullen op de toto, maar in de vorige twee wedstrijden tegen topclubs LDODK/Rinsma Modeplein en TOP/SolarCompleet bood DVO/Accountor opvallend veel weerstand. Had het de wind net wat meer in de zeilen gehad, dan waren één of meerdere punten in deze duels zeker mogelijk geweest. PKC zal – zeker gezien het benauwde punt dat ze overhielden aan hun bezoek aan Nijeveen – op de hoede zijn. Bovendien versloeg DVO de Papendrechters nog op het veld.

Richard van Vloten zal – ondanks de recente nederlagen – met genoegen toezien hoe zijn ploeg zich presenteert in 2019. Er zijn zichtbaar stappen gezet sinds het begin van het seizoen en hoewel de ranglijst het nog niet weergeeft, lijkt het gat met de top kleiner te worden. Een stunt tegen een titelfavoriet zou dit proces natuurlijk een mooie bevestiging geven, maar eigenlijk is een resultaat daarvoor niet eens noodzakelijk. Daarbij lukt het onze belangrijkste tegenstrevers KCC/SO natural en DeetosSnel nog niet om de punten te halen die nodig zijn om de achtste plaats onder druk te zetten. Wat dat betreft kan DVO nog relatief ontspannen spelen en dat lijkt de ploeg in dit soort wedstrijden goed te doen.

Tenslotte is het natuurlijk ook het nieuwe weerzien met Marijn van den Goorbergh, dit keer in zijn nieuwe habitat. Tegen DOS’46 schoot hij nog bijna de winnende treffer binnen zoals hij dat bij de Bennekommers zo vaak deed. Krijgt de oud-DVO’er vanavond een nieuwe kans?

De wedstrijd is zoals gewoonlijk te volgen via de voortreffelijke livestream van PKC:

Ook kun je het wedstrijdverloop in de gaten houden via de site en app van het KNKV.

Op naar een mooi resultaat of nieuw doelpuntenrecord? Groen-wit is onze glorie!

[VERSLAG] Opnieuw een nederlaag met perspectief voor DVO/Accountor

Net als vorige week bij LDODK/Rinsma Modeplein mocht DVO/Accountor in het thuisduel met TOP/SolarCompleet complimenten in ontvangst nemen, maar geen punten. De landskampioen moest er hard aan trekken om de gedreven Bennekommers van zich af te houden en pikten vlak voor rust gewiekst een kleine voorsprong. In de tweede helft werd deze langzaam uitgebouwd, waarna de thuisploeg op het einde nog ietsje dichterbij kwam. De zege van de bezoekers kwam echter niet meer in het geding: 27-30.

Zeker in de eerste helft (32 doelpunten) was het weer een ouderwets avondje DVO – TOP, het affiche dat DVO in afgelopen twee jaar drie punten had opgeleverd. De Sassenheimers waren beducht op de Bennekomse dadendrang en schoten na de openingsgoal van Danielle Boadi direct met scherp. Ook verdedigend grepen ze DVO bij de keel, wat leidde tot een aantal mislukte diagonalen van de thuisploeg en daardoor meerdere aanvallen zonder poging. Het waren deze schotloze aanvallen die DVO uiteindelijk hadden genekt in LDODK, had Richard van Vloten in de voorbeschouwing aangegeven.

Toch lukte het DVO dankzij haar vertrouwde hoge afrondingspercentage om er een gelijkopgaande wedstrijd van te maken. Nadat Nick Pikaar ook zijn tweede schot zag binnenvallen (1-4), klampte DVO aan. Bij 5-5 (was het evenwicht weer daar en in deze fase kwam de thuisploeg zelfs een paar keer op voorsprong. Even was het verschil twee, toen de Bennekomse dames een doelpuntje meepikten (Janine van Schie, 11-9; Danielle Boadi, 12-10), maar TOP raakte niet in paniek en bleef stug over veel schijven tegen scoren. Met name Pikaar was op dreef met een aantal loepzuivere schoten en een geweldige one-hander op hoge snelheid voor 13-13.

De ploegen leken met een gelijke stand de rust in te gaan, maar in de slotfase van de eerste helft toonde TOP nog even snel hun kwaliteit om op het juiste moment te pieken. DVO was misschien al wel tevreden met de 15-15 ruststand en deels al met de gedachten bij de bespreking. TOP zag echter dat er nog gewoon een minuut te spelen was en benutte die minuut perfect door via Mick Snel en Celeste Split (onhoudbaar als vanouds) nog twee keer te scoren. Zo gingen de Sassenheimers toch met een mooie voorsprong aan de thee.

Toen werd wel een beetje verwacht dat de heersend landskampioen de wedstrijd definitief naar zich toe zou trekken, maar na de 15-18 van Barbara Brouwer waren het toch weer vooral Bennekomse scores die konden worden genoteerd. Op 18-19 speelde DVO een lange aanval met meerdere kansen op de gelijkmaker, maar die bleef uit. De 18-20 van Pikaar werd nog gecounterd door de 19-20 van Van Schie, waarna TOP een toefje gas leek bij te geven, met name verdedigend. Het leidde tot een doelpuntloze periode van tien minuten voor DVO.

Drie Sassemse goals op rij brachten Richard van Vloten er dan ook toe een eerste time-out aan te vragen. Hij zag zijn ploeg minder duels winnen en daardoor de grip op de wedstrijd verliezen. Toen DVO eindelijk weer eens ging scoren (Van Roekel mocht een strafworp nemen voor 20-25), nam ook Niebeek een time-out. Zijn ploeg had een mooi gat geslagen en nu was het zaak om de wedstrijd gecontroleerd uit te spelen.

Maar als er dan toch nog iets is aan te merken op de titelfavoriet, is het dat ze nog niet constant genoeg zijn. Ook nu volgde er weer een fase waarin de goals wat moeizamer vielen en DVO nog wat van de achterstand af kon knabbelen. Nadat Van Roekel met weer een strafworp voor 23-26 had gezorgd, gooide Hendriks de wedstrijd echter definitief in het slot met haar tweede treffer van de avond. De 27-30 kwam op naam van Boadi en zo was het cirkeltje mooi rond.

Aanvallend opnieuw een meer dan prima wedstrijd van het Bennekomse vlaggenschip, zeker als de heenwedstrijd in ogenschouw wordt genomen. Toen werd DVO gedeclasseerd en een paar maanden later kon het lange tijd mee met TOP. De belangrijkste winst die de Bennekommers nog lijken te moeten gaan boeken is stukje bij beetje de defensieve stellingen versterken. Slagen ze daarin, dan lijken er nog genoeg punten te kunnen worden gehaald om snel directe handhaving veilig te kunnen stellen.

Lees/kijk ook:

De hele wedstrijd terugkijken: