Rubrieken
En de bal gaat naar… Dirk Meijer
Vooral in deze tijd willen we als DVO-ers graag met elkaar in contact blijven en is het goed om te weten hoe het iedereen vergaat. Daarom gaan we nu figuurlijk de naar elkaar toe gooien, zodat er even contact is om wat vragen te stellen.
Dirk Meijer krijgt de aangespeeld door Ben Delsman. Zijn interview lees je hier terug.
Naam:
Dirk Meijer.
Team/Commissie:
In mijn werkzame leven was ik psycholoog en sinds een paar jaar ben ik (als vrijwilliger) lid van de staf van de selectie van DVO 1, 2 en A1. Ik kijk naar de mentale en communicatieve aspecten behorende bij topsport. En met spelers heb ik op verzoek van henzelf en coaches gesprekken over allerlei mentale zaken. Per persoon weer verschillend. Zoals omgaan met wedstrijdspanning; het vasthouden van aandacht èn schakelen van aandachtsgerichtheid in een wedstrijd; het verbeteren van je aandeel in communicatie met je team en vak; omgaan met je emoties, bijvoorbeeld bij een scheidsrechter; omgaan met publiek; het stellen van concrete en haalbare doelen. Eigenlijk over alle gedachten in je ‘koppie’ die positieve en negatieve invloed hebben op je prestaties. Met als einddoel om steeds meer het plezier en de gezonde agressie in wedstrijd en training te verhogen, want die twee emoties verhogen de kansen op succes als speler en daarmee ook als team. Mijn bijdrage is een aanvulling op en verfijning van het werk van de coaches. Dit is nu mijn tweede jaar bij Richard, Marc en Jeroen. Bij Ben Crum ben ik begonnen met analyses van de wedstrijden van DVO 1 op gebied van communicatie. Ik vind het mooi om een bijdrage te leveren aan een omslag in denken, voelen en doen van speler en club.
Vroeger heb ik gekorfbald bij TOP Sassenheim, Fluks Noordwijk en in de jaren ’90 bij DVO in een gezellig en fel recreatief team met o.a. Bert Buitenhuis en Piet Burgsteijn.
Hoe gaat het ermee?
Goed! Gelukkig geen Corona in gezin, familie of bij vrienden. Bij het zien van allerlei akelige beelden uit ziekenhuizen en verpleeghuizen van Coronapatiënten keert mijn maag om. En ben ik stilletjes blij een redelijke tot goede gezondheid te hebben.
Ben je thuis (van werk of school) of toch nog gewoon hard aan het werk?
Gewoon thuis en lekker relaxed zonder werk.
Is het lastig die 1,5 m afstand?
Valt me wel mee eigenlijk. Ik hou me aan de regels van Rutte en zijn team: ik zoek geen drukke plekken op en ‘een frisse neus halen’ doe ik door te wandelen met mijn vrouw Joke. En een flink eind fietsen doe ik nu ook veel meer. Ik moet iets aan sport doen! En sinds twee weken kan ik ook weer golfen, dat is een mooie vooruitgang. In Bennekom zelf valt me op dat de meeste mensen relaxed omgaan met de regels. Soms zijn er mensen die de afstand ‘vergeten’, maar die zijn makkelijk te corrigeren. Soms zijn er ook overdreven angstige mensen die meer dan 2 meter afstand willen en slingerend door het dorp lopen. Lachwekkend dus. Maar ik realiseer me dat het je houden aan de regels in Bennekom makkelijker is dan in Amsterdam. En ik wen er ook aan om een praatje te maken in het dorp op die 1.5 meter.
En voor wie in jouw omgeving of in het algemeen heb je in deze tijd erg veel respect?
Heel dichtbij heb ik diep respect voor een ruim 80-jarige vrouw/moeder, die haar geestelijk gehandicapte zoon van ongeveer 50 jaar al gedurende de gehele crisis in huis heeft en voor hem zorgt, in isolatie. Voor alle zorgverleners heb ik veel respect: ze werken in stilte voor de ander. Zoals onze dochter Eline, die in een verpleeghuis werkt. Eigenlijk heb ik respect voor een ieder die gedisciplineerd en solidair met de veranderde omstandigheden omgaat vanuit het accepteren dat we nog niet alles van dit virus weten. Maar naarmate de tijd vordert en we (iets) meer denken te weten van dit virus en de economie weer moet aantrekken, zullen we – terecht – een andere fase krijgen met meer verschillende meningen en opstellingen, denk ik. Er zijn in Nederland bijna net zoveel virusdeskundigen als voetbal- en korfbaldeskundigen, dus ik hoop dat het kabinet de juiste koers kiest met oog voor het verbinden van verschillende belangen, zonder door de schreeuwers onder de ‘deskundigen’ te worden beïnvloed.
Mis je DVO of je team al?
Ja, ik mis de Leaguewedstrijden van 1 en 2. En alles er omheen, ook het kijken naar een training.
Wat mis je het meest?
Kun je eigenlijk iets missen wat nooit heeft plaatsgevonden? De finales van DVO 2 en van de A1 had ik naar uitgekeken en die zijn niet doorgegaan, dat is zuur. Met Lars en Frank hadden we al mentale sessies in gedachten voor de A1, maar het hoefde nu niet meer. En ik mis de gezelligheid op de donderdagavond na de training, het goede gesprek, met rode wijn, veelkleurige soorten kaasjes en bittergarnituur, met de totale staf.
En op wat voor manier heb je momenteel nog contact?
Op donderdagavonden hebben we met de staf via Skype contact gehouden. Maar dat vind ik veel minder leuk, het echte contact rond een tafel ontbreekt dan. Maar de zaterdag is nu ‘DVO leeg’. Wedstrijden kijken en op het terras napraten, ja, dat mis ik.
Geef een cijfer hoe erg je de trainingen en de wedstrijden mist 😊
(Kijken naar) …
Training: 7
Wedstrijd: 9
Ben je nog druk aan het sporten of is het toch nu wel moeilijk om uit de luie stoel te komen?
Ik kan erg lui zijn. Is heerlijk relaxed. Maar ik beweeg ook graag; wandelen, fietsen, tennissen, golfen.
Wat doe je nu vooral in je vrije tijd? Hoe maak je er het beste van? Heb je hobby’s naast korfbal?
Ik ben ook nog vrijwilliger bij Omroep EDE, bij de radio, EDE FM presenteer ik een paar programma’s, zoals Mijn Dozijn. Een streekgenoot laat dan zijn of haar favoriete 12 muziekstukken horen, met commentaar daarbij. Een aantal mensen van DVO is ook geweest. Altijd boeiend om te horen waarom iemand van bepaalde muziek houdt. Ook dat heeft een tijd door Corona stilgelegen, maar nu zijn we er weer. Zaterdag 30 mei ontvang ik onze eigen Albert Nijenhuis! Om 11 uur in de ochtend.
Nog mensen in de buurt of omgeving die je hulp nodig hebben?
Nee, dat niet, maar we zijn wel zorgzaam voor en attent naar elkaar.
Wil je nog een geweldig boek/serie/film bij iemand aanbevelen?
Ik was nooit zo’n Netflix type, maar nu kijk ik wel: de serie als ‘Weissensee’ vond ik erg goed. Het speelt zich af in de tijd van de muur tussen West- en Oost-Berlijn, en het communistische regime in Oost Duitsland. Het gaat om liefde en machtsmisbruik tussen de families van een jongen uit een geheime politie (Stasi)familie en een meisje uit een naar vrijheid hunkerend gezin. Indrukwekkend! En de Spaanse film ‘Quien a hierro mata’ over een oude drugsbaron die in een verpleeghuis opgenomen wordt, en daar door een verpleger misbruikt wordt, uit wraak. Ook een aanrader. En het lezen van boeken gaat me ook goed af. Had eindelijk ruim de tijd om de dikke pil ‘de Lotgevallen van de familie Meijer’ van Lewinsky uit 2008, te lezen. Treurig verhaal over een Joodse familie.
Ontbijt of lunch je iets bijzonders in deze tijd?
Nee, geen bijzonderheden bij ontbijt of lunch. Ik kook graag, dus ik vind het leuk om ’s avonds uitgebreid te koken.
Lukt het om regelmaat te houden?
Ook dat lukt, geen probleem.
Je favoriete muzieknummer?
Moeilijke vraag want ik hou van allerlei soorten muziek. In de lichte muziek, om een paar namen te noemen… Jack Johnson, Sam Cooke, Mark Knopfler, Diggy Dex en Jonas Winterland.
Als we straks ineens alles weer mogen, wat ga je dan als eerste doen?
Ik ben al weer blij om te kunnen golfen, maar als alles weer mag… dan weer meer nabijheid, en meer knuffelen, zeker ook met mijn kleinzoon Melvin. Hij komt wel bij ons over de vloer en lijkt belangstelling te hebben voor DVO ( zie foto).
Wist je al dat een gezellig verenigingsleven belangrijk voor je was of voel je dat in deze tijd nog meer?
Ik ben een mensenmens, dus dat wist ik al. Het mooie van DVO in deze tijd is, dat in de vereniging veel mensen opstaan die verbindingen leggen, niet alleen in de vereniging zelf maar ook naar buiten toe, door bijvoorbeeld oog te hebben voor andere sportorganisaties en hen ruimte te bieden. Gaaf!
Naar wie gooi jij de ?
Naar Harold Oskam, de kaasspecialist, die ik elke vrijdagochtend op de markt spreek over korfbal. Hij is sponsor van DVO en een oud-speler. Na afloop van een wedstrijd van DVO 1 heeft hij altijd een haarscherpe maar met emoties overgoten analyse, altijd mooi om te horen. Op vrijdagochtend is zijn analyse van de emotie bevrijd, en ziet hij weer meer perspectieven. En ik heb met hem een paar jaar geleden een tennistoernooi gewonnen mede door zijn flitsende spel aan het net. Het woord aan Harold, DVO man in hart en nieren.
Benieuwd langs wie de al is geweest? Bekijk het overzicht met alle interviews: https://dvo-korfbal.nl/en-de-bal-gaat-naar/