En de bal gaat naar… Peter van Beek

Vooral in deze tijd willen we als DVO-ers graag met elkaar in contact blijven en is het goed om te weten hoe het iedereen vergaat. Daarom gaan we nu figuurlijk de  naar elkaar toe gooien, zodat er even contact is om wat vragen te stellen.

Peter van Beek krijgt de van Heleen Danen. Haar interview lees je hier terug.

Naam:
Peter van Beek.

Team/Commissie:
Geen team, wel lid. Ik was dan ook verrast (wel positief) dat Heleen de bal aan mij doorspeelde, want ik ben niet meer zo heel actief bij DVO. Af en toe kom ik nog eens bij het eerste kijken, maar daar blijft het dan bij. Voor mij stonden de afgelopen jaren veel in het teken van de opvoeding van onze jonge kinderen, maar die zijn nu 4 en 6, dus krijgen ze steeds meer hun eigen leventje. En daarmee krijgen wij als ouders ook weer beetje bij beetje ons eigen leventje terug. Bij deze dus het voornemen weer vaker bij DVO te verschijnen… alleen nu nog even niet om de bekende redenen.

Bij gebrek aan een huidig team of commissie dan maar even wat geschiedenis voor degenen die mij niet kennen. Want eigenlijk ben ik letterlijk en figuurlijk een kind van DVO. Heleen vertelde al dat mijn vader actief was bij DVO, maar mijn moeder was (en is zelfs) dat ook. Het was DVO waar mijn  ouders elkaar voor het eerst hebben ontmoet. Als klein kind kwam ik dus al over de velden, op mijn twaalfde ging ik zelf korfballen. In de jeugd wist ik (net) B1 en A1 te halen en in de senioren speelde ik eigenlijk steevast in het derde, met een eenmalig uitstapje naar het tweede. Daarnaast ben ik een aantal jaren trainer geweest van de B1, met als hoogtepunt het Nederlands kampioenschap in 1998.

In 2016 ben ik gestopt met korfballen, ik speelde toen in het 5^e, het team waar Heleen het al over had. Dat was een vriendenteam van DVO’ers die voorheen wedstrijdkorfbal hadden gespeeld. We zijn toen eigenlijk met bijna het gehele team gestopt. Veel heren zijn vervolgens gaan tennissen bij Keltenwoud om toch te blijven bewegen, wedstrijdjes te spelen en nadien een drankje te kunnen  drinken. Onlangs heb ik me daar ook bij aangesloten. De adrenaline van het spelen van een wedstrijd en de gezelligheid erna zijn toch de dingen die je gaat missen.

Hoe gaat het ermee?
Het gaat goed, ikzelf en mijn naaste omgeving zijn allemaal nog gezond. Ondanks dat de oorzaak natuurlijk minder leuk is, is het wel een unieke periode waar je aandacht kunt hebben voor de dingen die echt belangrijk zijn, zoals je gezin. Daarnaast is het misschien ook weleens goed om te ervaren dat niet alles vanzelfsprekend is en we een verantwoordelijkheid hebben om de wereld gezond te houden. Aan de andere kant ben ik er ook wel klaar mee. De dagen zijn een aaneenschakeling van werken en de zorg voor de kinderen. Er blijft dan eigenlijk weinig tijd en energie over voor andere dingen die ook belangrijk zijn. Er is wel wat meer lucht gekomen nu de kinderen weer gedeeltelijk naar school gaan, maar ik hoop dat we snel weer meer versoepelingen tegemoet kunnen zien.

Ben je thuis (van werk of school) of toch nog gewoon hard aan het werk?
Ik werk bijna geheel thuis. Dit kan omdat ik veel computerwerk heb. Maar ik ben ook teamleider, dus intensief contact met mijn collega’s is wel essentieel. Ik heb mij verbaasd hoe snel dat eigenlijk heel normaal werd met videobellen. Toch begin ik kantoor steeds meer te missen, want daar is meer ruimte voor het persoonlijke gesprek en spontane ontmoetingen. En het feit dat je in dezelfde ruimte bent schept toch meer een band. We doen op vrijdag eind van de middag nog wel eens een online borrel met collega’s om het sociale contact nog enigszins te behouden.

Is het lastig die 1,5 m afstand?
Nee vind ik eigenlijk niet. Natuurlijk zijn er situaties dat het wat lastiger uitvoerbaar is, maar het gaat om het beperken van risico’s, dus je best ervoor doen is al de grootste winst.

Ik merk wel dat er ook toch nog steeds mensen zijn die een zeer optimistisch idee bij anderhalve meter hebben, of zou dat iets anders zijn?

En voor wie in jouw omgeving of in het algemeen heb je in deze tijd erg veel respect?
Voor mijn oma van 93, die nog steeds zelfstandig woont en zich zelfs in deze moeilijke tijd kranig houdt.

Mis je DVO of je team al?
Ik mis het spelletje en de gezelligheid nog wel eens, maar dat was ook al voor de Corona-crisis.

Wat mis je het meest?
Onder de mensen zijn in zijn algemeenheid. Daarnaast ben ik iemand die graag af en toe onderweg is. Normaliter reis ik elke dag met de trein naar het werk. Ik merk nu hoezeer ik dat mis, het was toch ook een soort schakel tussen werk en privé. Nu is dat slechts een deur.

En op wat voor manier heb je momenteel nog contact?
Veel videobellen, soms met borreltje erbij (voordeel: goedkoper dan de kantine of de kroeg). Maar ik bezoek mijn ouders bijvoorbeeld ook nog wel eens, dan wel zonder de rest van het gezin en uiteraard met 1500 millimeter ertussen.

Geef een cijfer hoe erg je de trainingen en de wedstrijden mist 😊
Training: 6
Wedstrijd: 8

Ben je nog druk aan het sporten of is het toch nu wel moeilijk om uit de luie stoel te komen?
Ik ben regelmatig aan het mountainbiken. Op een steenworp afstand van ons huis ligt één van de nieuwe MTB-routes die ze de laatste 2 jaar rondom Ede hebben aangelegd. Zijn fantastische paden, maar nu met de droogte begint de kwaliteit wel behoorlijk af te nemen. Ik ga ook nog weleens hardlopen omdat ik dat een tijd redelijk intensief gedaan heb. Een jaar geleden liep ik nog een halve marathon, maar van die conditie is niet veel meer over.

Wat doe je nu vooral in je vrije tijd? Hoe maak je er het beste van? Heb je hobby’s naast korfbal?
Wij hebben een vrij grote tuin. Dat is uiteraard fijn, maar het vergt ook enig onderhoud. Dus enigszins gedwongen ben ik vrij veel in de tuin bezig. Ondertussen merk ik dat het me steeds meer voldoening geeft. Het is soms heerlijk fysiek dingen te doen die je direct resultaat geven. Tijdens de Corona-crisis heb ik een klein voetbalveldje in de tuin aangelegd en een basket opgehangen, gewoon omdat het kon. Dus de kinderen (ik reken de papa er voor het gemak ook even bij) kunnen lekker bij huis sporten en dat is in deze tijd een zegen.

Nog mensen in de buurt of omgeving die je hulp nodig hebben?
De hulpvragen komen voornamelijk van de kinderen (soms gebracht als commando’s haha), maar die zijn niet echt Corona-gebonden.

Wil je nog een geweldig boek/serie/film bij iemand aanbevelen?
Ik ben daar eigenlijk weinig aan toegekomen. Maar het was natuurlijk pas wel de herdenking/viering  van 75 jaar vrijheid, dus daar heb ik wel het e.e.a. over gelezen/gezien. Ik vond de dagelijkse journaals alsof ze 75 jaar geleden plaatsvonden een heel mooi concept. Deze zijn vast ergens terug te kijken.

Ontbijt of lunch je iets bijzonders in deze tijd?
Ik denk zelfs dat ik ‘normaler’ lunch, over het algemeen gewoon met de bammetjes. Op het werk hebben we een bedrijfskantine en daar lonken altijd hele lekkere dingen, die ik dan moeilijk kan weerstaan.

Lukt het om regelmaat te houden?
Regelmaat is niet iets waar ik als persoon in uitblink. Voor de kinderen proberen we er uiteraard wel routine te houden. Dit gaat over het algemeen goed, met een incidentele verslapping daar gelaten.

Je favoriete muzieknummer?
Dat is een vraag die ik moeilijk te beantwoorden vind. Er zijn zoveel mooie liedjes gemaakt, onmogelijk om daar uit te kiezen. Maar muziek is wel heel belangrijk voor me, op menig DVO-feestje als plaatjesdraaier gefungeerd. Ik zou deze periode ook naar een aantal concerten gaan, maar ja die gaan dus niet door. Voordeel is wel dat ik bij het thuiswerken nu Kink FM kan opzetten. Die draaien de wat meer alternatieve songs, maar niet iedereen heeft daar evenveel een klik mee. Als ik dan toch een nummer moet kiezen, dan zeg ik: ‘Inhaler – We have to move on’. Een toepasselijke titel in deze tijd en van een opkomende band met als frontman de zoon van Bono (en dat hoor je).

Als we straks ineens alles weer mogen, wat ga je dan als eerste doen?
Familie en vrienden bezoeken. Naar een muziekfestival. Op vakantie met het gezin.

Wist je al dat een gezellig verenigingsleven belangrijk voor je was of voel je dat in deze tijd nog meer?
Dat wist ik eigenlijk altijd al.

Naar wie gooi jij de ?
Tijd om de bal weer naar de jongere generatie te gooien. Tijd om de bal te gooien naar iemand die nieuw is bij DVO. Tijd om de bal te gooien naar een groot korfbaltalent. Tijd om de bal te gooien naar Annelie de Korte. Ik ken Annelie niet persoonlijk, maar haar vader is een jeugdvriend van me. Is destijds zelfs weleens een paar keer met mij mee geweest naar DVO. Ik had hem al een aantal jaren niet gesproken, dus ik was positief verrast toen ik vernam dat zijn dochter bij DVO komt spelen. Dus bij deze een eer om de bal naar Annelie te gooien en ik ga zeker een keer bij haar kijken.

Benieuwd langs wie de  al is geweest? Bekijk het overzicht met alle interviews: https://dvo-korfbal.nl/en-de-bal-gaat-naar/