[VERSLAG] DVO heeft geen schijn van kans tegen TOP

Met bij allebei de ploegen een wisselende vorm en aan weerszijden een reeks geblesseerde spelers, was de uitslag van de ontmoeting tussen TOP/LITTA en DVO/Accountor niet zomaar te voorspellen. Maar het enorme niveauverschil dat vanaf seconde één zichtbaar was, zullen maar heel weinig mensen hebben zien aankomen. TOP maakte gehakt van DVO, dat in tegenstelling tot de wedstrijd in Bennekom niet in staat was om de schade na rust te beperken. Het gevolg was een ontluisterende 39-18 nederlaag.

De ploeg van Richard van Vloten overkwam in wezen hetzelfde als Dalto een paar weken geleden: TOP had iets recht te zetten na een slecht optreden een week eerder en maakte korte metten met hun tegenstander. Nochthans had Leon Braunstahl niet de beschikking over Nick Pikaar, Paul Anholts, Sanne Jousma en Julia Schuiling en moest hij dus reserves inpassen. Dit keer mocht Stan Postma in de basis beginnen en dat deed hij voorbeeldig. De eerste goal was voor hem en in het vervolg kon hij zich prima meten met Robbe de Wit en (later) Koen van Roekel.

Bij DVO ontbraken Daniëlle Boadi en Adriënne van Ofwegen. Vorige week hadden Caitlin Keller en Lois Bakker zich prima vervangsters getoond en ook uit het voorprogramma bleek de breedte van de Bennekomse selectie: TOP 2 werd na rust weggespeeld door de Bennekomse reserves (16-25). Helaas haalden opnieuw een drietal spelers het einde van de wedstrijd niet, waaronder Linda van der Wal die opnieuw een (zelfde) sleutelbeenbreuk opliep. Zo raakt de ziekenboeg steeds voller en in de wedstrijd ‘om de knikkers’ werd al snel duidelijk dat het gat dat de ontbrekende sterkhouders achter hebben gelaten tegen een ploeg als TOP toch iets te groot is.

Eigenlijk begon de ellende al in de eerste aanval na Postma’s openingstreffer. Jari Hardies miste een strafworp en ook de daaropvolgende korte kansen werden niet benut. Aan de andere kant sloot TOP de eerste vier aanvallen af met een goal en binnen het kwartier was de wedstrijd vervolgens gespeeld: 12-3. Dat was nou precies waar Van Vloten zijn team nog voor had gewaarschuwd. De thuisploeg oogde feller, gretiger, combineerde veel gemakkelijker en was simpelweg over alle acht schijven de baas. Aanvallend wist alleen Chris van Haren zich met drie van de eerste vier Bennekomse goals enigzins te onderscheiden, maar hij kon verdedigend dan weer niet voorkomen dat aanjager Frank Mostard vijf van zijn eerste negen pogingen benutte.

Meerkerk dolf het onderspit in het onderlinge prestigeduel met collega-international Mick Snel en werd voor rust al naar de kant gehaald om niet meer terug te keren. De Wit werd naar het andere vak gebracht en Van Roekel kwam in de ploeg. Hij verzorgde met een strafworp de ontnuchterende 22-9 ruststand. Uit de cijfers halverwege bleek dat TOP een aanvalsrendement van boven de 50% noteerde en dat DVO weliswaar tot een aantal kansen van 60 kwam, maar qua percentage opnieuw ver bleef van het vereiste niveau.

Na de hervatting miste Van Roekel zijn volgende stip en toen bleek al dat DVO niet bij machte was om nog van zich af te bijten. TOP deed het een kwart rustig aan om in de laatste periode weer wat aan het doelsaldo te werken. DVO maakte er uiteindelijk na rust net zoveel als ervoor: 9. Een schamel totaal van 18 was het resultaat, zeker afgezet tegen de 39 van de Sassenheimers. Daarmee spoelden zij de matige vertoning tegen KCC van een week eerder weg. DVO treft die ploeg juist in de volgende ronde en dan zal het over een heel andere boeg moeten, wil het niet serieus in de problemen komen in de race om de play-offs.

Lees/zie ook:

• “Ouderwetse oorwassing DVO” – Ede Stad
• Recap 7 – Korfbal.nl
• De wedstrijd in cijfers – Korfbal.nl
• De hele wedstrijd, die van het tweede (16-25 winst), interviews en samenvatting op ons Eyecons-clubkanaal

Foto: René van Dam