Korfbal League

[VERSLAG] DVO plaatst zich met twee teams voor historische Ahoy-finales

Home

13 apr 2023

Op een gedenkwaardige dinsdagavond vielen voor DVO/Transus de laatste puzzelstukjes op hun plaats. In twee deels parallel gespeelde wedstrijden tegen Fortuna/Delta Logistiek – één in Bennekom, één in Delft – werden de laatste hordes naar het korfbalwalhalla van Ahoy genomen. Eerst werd Fortuna A1 met 15-13 verslagen en daarna moest ook de hoofdmacht van Fortuna eraan geloven: 16-23.

Terwijl in Delft de hal zich vulde, ging de avond in Bennekom van start. De ploeg van Lars Pieper en Manon Maasland begon zeer scherp en nam een 4-1 voorsprong. Daarna ontwikkelde zich echter weer hetzelfde spelbeeld als in de vorige twee ontmoetingen, met veel verdedigende druk van beide kanten. Fortuna voerde dit het beste uit en wist met een 6-8 voorsprong de kleedkamers op te zoeken.

Ondertussen was de wedstrijd in Delft al even bezig en daar vielen de goals makkelijker. Waar DVO in de eerste play-off slap was gestart, maar dat in de return ruimschoots had gecompenseerd tegen een apathisch Fortuna, waren de teams in de beslissende pot wel vanaf het begin bij de les. Fortuna, dat de vakken had omgedraaid, verschafte zich echter de betere kansen. Vooral een gebrande Mick Snel en Fleur Hoek lieten respectievelijk Menno van der Neut en Annelie de Korte meermaals hun hielen zien.

DVO wist kort aan te haken via tweemaal Gertjan Meerkerk en éénmaal Chris van Haren, maar zag Fortuna toen een gaatje van drie slaan via Nik van der Steen (6-3), pal voor de neuzen van de luidkeels aanwezige Bennekomse aanhang. Barbara Brouwer liet zich in de fase die volgde voor het eerst gelden met een poeier van afstand (7-5) en twee onderscheppingen.

Caitlin Keller trok de stand gelijk met een mazzeltje (Celeste Split ging na een onbedoeld duwtje van Keller iets te gemakkelijk naar de grond in de ogen van arbiter Joeri Kok), maar Joren van Nieuwenhuijzen zette Fortuna direct weer op voorsprong na een overnamesituatie: 8-7.

Inmiddels was de wedstrijd in Bennekom hervat en daar wist DVO het spelbeeld langzaam maar zeker te kantelen. Nu waren het vooral de Bennekommers die verdedigend dicteerden en aanvallend steeg het rendement. DVO ging erop, erover en nam een voorsprong van twee.

Terug in Delft schoot Meerkerk – goed in de wedstrijd – DVO weer langszij en toen ging Richard van Vloten al wisselen. Hij (of zijn rechterhand Marc Verberk natuurlijk) had gezien dat Van der Neut er zowel aanvallend als verdedigend niet lekker in zat. Om dat vak op gang te brengen, maakte Robbe de Wit zijn entree. Met nog vier minuten op de klok schoot hij de 10-10 binnen.

Dat was het moment waarop DVO het initiatief overnam. De kleine man van Fortuna scoorde nog wel 11-10, maar die van DVO pareerde met een geweldige fade-away. Daniëlle Boadi kreeg vervolgens een inspringende Jessica Lokhorst op bezoek (speciaal tegen haar ingezet door de coaches van Fortuna), maakte de stip en ontworstelde zich nogmaals aan haar bewaker met een fraaie doorbraak: 11-13.

Lokhorst nam wraak met de 12-13, maar na een slippertje van Snel (niet meer gezien sinds zijn machtige doorbraken in de openingsfase) gooide Keller de 12-14 ruststand binnen.

Een mooi moment om op het grote scherm naar Bennekom te kijken, waar DVO A1 begon te winnen van Fortuna A1. In de absolute eindfase kwam Fortuna nog op 14-13, maar Noah Koers gooide de wedstrijd definitief in het slot. Terwijl de DVO-supporters in Delft de klok in Bennekom aftelden en de eerste Ahoy-finale van de avond vierden, was DVO goed uit de kleedkamers gekomen. Brouwer had met een dubbelslag voor het eerst een gat van vier op het scorebord gebracht. Enige onrust sloop toen in de Fortuna-Hal.

Want hoewel het vak rondom Meerkerk nu haperde, maakte de regerend landskampioen het wel heel bont. Pas met 13.47 op de klok, Van der Steen naar de kant, Wouter Wildschut binnen de lijnen en Daan Preuninger in het andere vak, schoot Snel de eerste goal na rust binnen. Hij werd gaandeweg het tweede bedrijf steeds meer naar voren geschoven door Korporaal en Folkerts om de ommekeer teweeg te brengen.

Maar het zat er niet meer in bij de meest succesvolle korfballer van deze generatie. Hij sleurde, hij trok, hij probeerde alles om het vak en team om hem heen bij elkaar te houden. Maar na al die jaren volle bak, oogde zijn tank nu leeg.

Bij zijn vrouwelijke evenknie Celeste Split lukte al helemaal weinig. Een opgelegde kans rolde pesterig over de korf en ging de bal er in de volgende aanval eindelijk eens in, dan zat haar bewaker Keller er dicht genoeg bij om verdedigd mee te krijgen. En zo werd Fortuna stukje bij beetje naar de afgrond geduwd.

Met de tijd als beste vriend speelde DVO de wedstrijd in de eindfase soeverein uit. Snel, op pure klasse, voegde nog twee stuks aan zijn kolossale aantal goals in de Korfbal League toe. Zijn laatste kwam uit een strafworp voor 16-21, waarna een ovationeel applaus slechts een heel schrale troost was voor een ongelooflijke winnaar, die werd gedwongen met een verlies afscheid te nemen. Gedesillusioneerd, snikkend met het hoofd in een handdoek, zag hij hoe Chris van Haren zijn gedroomde afscheid wel ging krijgen.

Uitgerekend Barbara Brouwer, naar Bennekom gehaald voor haar ervaring bij het spelen van dit soort wedstrijden, gooide de eindstand op het bord, waarna het feest op de vloer gevierd kon worden. Twee best-of-three’s, waarvan de eerste wedstrijd desastreus verliep voor zowel de A1 als het eerste. En je dan zo herpakken. Het is een werkelijk ongekende, historische prestatie, die bovendien heel veel vertrouwen geeft dat elk scenario tegen het machtige PKC/Vertom ook kan worden overwonnen.