Er komt geen samenvatting van de memorabele wedstrijd tegen KCC/SO natural van afgelopen zaterdag (daarvoor kunnen jullie terecht bij Korfbal.nl), maar natuurlijk nog wel even de reactie van onze reactie van Jeroen:
Het kan vriezen en het kan dooien. Ook ver in maart.
Gisteren was een dag waarop het voor DVO toch vooral vroor. De C1 miste de finale op het NK (maar haalde wel een prachtige derde plaats) en de B1 stond in de halve finale tegen Dalto B1 de hele wedstrijd voor, maar moest zich na een golden goal toch gewonnen geven. Verslagen van die geweldige wedstrijden volgen later elders op de site. Het verhaal van onze selectie, dat lees je hieronder. Want wat een verhaal was het.
DVO trad aan met het achttal dat de wedstrijd tegen TOP/SolarCompleet had binnengesleept. Er waren dus basisplaatsen voor Menno van der Neut, Chris van Haren (voor Jose Álvarez Andrés) en Saskia van der Zee (voor Hester Heitink). De opdracht was net zo eenvoudig als lastig: met meer dan tien goals verschil winnen van KCC/SO natural, dat wordt gecoacht door Richard van Vloten – volgend jaar de eindverantwoordelijke in Bennekom.
Voor een groot deel van de buitenwacht leek die missie onbegonnen werk, maar DVO ging vol goede moed aan de slag en het was in de eerste plaats Chris van Haren die op onnavolgbare wijze zijn gram haalde. En dan vooral op zichzelf, zoals hij zelf na afloop aan zou geven. Met de 0-1, de 0-2 en de 1-4 (prachtige onehander) zette hij DVO op het goede spoor en omdat de thuisploeg de verkeerde keuzes maakte en weinig rebounds pakte, kreeg DVO de kans om gelijk weg te lopen. En die grepen ze gretig aan. Na de 1-6 van Janine van Schie nam Van Vloten al een time-out, al was het maar om het Bennekomse ritme te onderbreken.
Direct daarna zorgde Christian Dekkers wegstappend uit de aangeefpositie voor 2-6, maar weer was het Van Haren met de 2-7 en 2-8. Koen van Roekel – die toprebounder Eliza Roest onder de korf een enorm lastige avond bezorgde – poeierde zelfs 2-9 binnen en zo was DVO goed op weg om de in de thuiswedstrijd opgelopen achterstand weg te poetsen. Het was voor KCC maar goed dat Mandy Biesbroek een prima dag had (ze scoorde driemaal voor rust) en dat het met Van Vloten een kundige coach heeft die niet bang is om in te grijpen. Na de 3-9 van Biesbroek haalde Van Vloten Mark Behrens naar de kant voor Steven Verhoeff.
De komst van de routinier leek voor de promovendus bevrijdend te werken, want in het tweede kwart was een heel ander KCC te zien. Gertjan Meerkerk begon raak te schieten en Verhoeff domineerde onder de paal, waardoor in dat vak langere aanvallen gespeeld konden worden. En lange aanvallen, daar kon KCC er niet genoeg van hebben.
Het nieuwe elan bracht KCC terug in de wedstrijd, maar de Bennekomse aanvalsgolven bleven elkaar snel opvolgen. Zo onderschepte Roest een bal, wat hij kortstondig vierde, maar in het andere vak deed Van Haren hetzelfde en die passte direct de nog vrijstaande tegenstander van Roest aan. Met een prachtig jumpshotje rondde Van Roekel het buitenkansje af: 7-13. Even daarvoor had z’n maatje Van der Neut al een knappe doorloopbal gemaakt, al zat daar wel een luchtje van verdedigd aan.
Ook was het niet zo handig dat Verhoeff, na een vrije bal te hebben geincasseerd, een waarschuwing van Ronald Buis in de wind sloeg bij het opstellen, wat hem op een strafworp kwam te staan. Het betekende de 10-16 en alweer Van Harens achtste. In de laatste minuten van de eerste helft wist KCC de opgelopen schade via Meerkerk nog wat verder terug te brengen. De goalgetter tekende voor de 15-18 ruststand en daarmee leek de Bennekomse droom wel over.
Niets bleek minder waar, want waar Van Haren de eerste helft al goed begonnen was, terug uit de kleedkamers deed hij het nog een stukje beter. Met bizarre percentages en profiterend van uitstekend reboundwerk van Marijn van den Goorbergh (tegenover Christian Dekkers) tekende hij in de eerste vijf minuten van de tweede helft voor net zoveel goals: 15-19, 16-21, 16-22, 17-24 en 17-25. Daarmee stond hij op een totaal van dertien en was hij goed op weg om het record van DVO-legende Jos Roseboom (zestien treffers) uit de boeken te schieten. En dat voor een meer ondersteunend ingestelde speler.
Tussendoor had Fleur Hoek met twee goals nog de treffers van Biesbroek en Milou Wierenga gecounterd. Het waren deze twee Capelse dames die hun ploeg in de race hielden door voor 18-26 en 20-27 te zorgen. Daarop nam Van den Goorbergh de scorende rol even over en deed de goedgeoliede tandem Van Roekel-Van der Neut weer van zich spreken. Met mooie combinaties zorgden ze gezamelijk voor 20-28, 21-30 en 21-31. Met die laatste goal was de Capelse voorsprong van 10 goals al verdampt en konden beide ploegen in de krankzinnige slotfase op zoek naar het League-ticket voor volgend seizoen.
Wie anders dan Meerkerk zette het verschil weer op negen, maar weer was het Van Haren die loepzuiver afdrukte. Dekkers moest zijn 23-32 bekopen met een blessure en hij werd noodgedwongen vervangen door Stephan Groeneweg, die net als Mandy Biesbroek in ieder geval een belangrijke nieuwe schotklok verdiende. Na de 23-33 – in wezen een gelijkmaker – van Hoek moest een naar adem happende Saskia van der Zee zich laten vervangen door Hester Heitink en zij verzorgde de assist waaruit Van den Goorbergh dan toch de 23-34 en dus elf verschil op het scorebord zette.
De international had zelfs nog meerdere kansen op de 23-35, maar deze doorslaggevende goal viel niet en toen Van Haren de korf een zetje gaf kreeg KCC met nog minder dan een minuut te spelen de bal. Natuurlijk werd toen gezocht naar Meerkerk en die betaalde dat vertrouwen terug met de 24-34. In de laatste Bennekomse aanval werd Hoek uitgespeeld. Haar eerste poging werd afgevangen en haar tweede werd getoucheerd door Adrienne van Ofwegen en haalde de korf niet. Van der Neuts wanhoopspoging daarna was overduidelijk verdedigd door Meerkerk en zo was het de kleine topschutter die KCC dan toch rechtstreekse handhaving bracht.
Daarmee kwam een einde aan een krankzinnige apotheose in de strijd om lijfsbehoud, waarin KCC door het oog van de naald kroop maar zich uiteindelijk zeer knap handhaaft. DVO beleefde – Van Haren in het bijzonder – een wel heel zoetzure avond. Nooit was een winst met tien punten verschil zo’n deceptie. Voor de Bennekommers zit er niets anders op dan zich in de komende anderhalve week op te laden voor de ontmoeting met de verliezer van de hoofdklassefinale. Aan Ben Crum dan de taak om het niveau van de laatste weken vast te houden.
Korfbal.nl was aanwezig om deze schitterende samenvatting te maken:
En wat denken jullie van dit prachtige interview met onze Chris:
De reactie van ‘matchwinner’ Gertjan Meerkerk:
Lees/zie ook:
Oei, wat waren we er dichtbij! Bijna was onze Houdini-act perfect, maar dat ene rottige doelpuntje was ons net niet gegund. De meer dan honderd supporters die toch naar Capelle waren afgereisd zagen een fantastische wedstrijd. De onzen lieten zien dat we wel degelijk in de Korfbal League thuis horen. Vanaf moment één veel passie, volop strijd, mooie aanvallen, fantastische doelpunten, het zat er allemaal in. En dat geeft veel vertrouwen!
Nog maar amper bijgekomen van dit spektakel, kijken we meteen vooruit naar de wedstrijden waarin we ons kunnen handhaven in het walhalla van onze mooie sport.
We weten ondertussen dat we gaan spelen tegen Dalto, AW.DTV of DeetosSnel en we weten ook dat de eerste van deze wedstrijden gespeeld wordt op woensdag 28 maart. De eerste wedstrijd is een uitwedstrijd, daarna spelen we op zaterdag 31 maart thuis. Mocht er dan nog geen winnaar zijn dan spelen we op 4 april nog een uitwedstrijd.
Voor de eerste wedstrijd, die op woensdag 28 maart, aanvang waarschijnlijk om 20.30 uur, gaat de inschrijving vanmiddag om 16.00 uur open. We hebben in ieder geval 150 kaarten. Net als afgelopen week kun je je opgeven via de website en dan ook melden of je met de bus mee wilt of de voorkeur geeft aan eigen vervoer.
Dus: inschrijving voor de wedstrijd op 28 maart start vanmiddag om 16.00 uur via de website!
Door vriendschap omhoog!
Het bestuur
Oh, dat was toch wel een lekker laatste halmpje stro hoor, die wedstrijd tegen de Toppers. Maar Richard voelde kennelijk al nattigheid en doorbrak een wat matige reeks (vijf keer verlies) met een klinkende 28-31 zege op Gerald (over matige reeksen gesproken, hopelijk sluit onze vroegere coach het seizoen mooi af). Zo deed KCC in Nijeveen precies wat ze het hele seizoen al uitstekend doen: pieken op de juiste momenten. De vraag is of vanavond ook zo’n moment is. Je bent geneigd te denken dat KCC maar een heel klein piekje nodig heeft om tenminste die achtste plaats veilig te stellen. Hoe dat te verijdelen?
Ik hoorde pas een begrip dat ik nog niet kende: camouflageverdediging. Dat is kennelijk de spitsen lekker hun ding laten doen, maar alle andere tegenstanders absoluut geen goal laten maken.
Dat lijkt me voor vanavond geen goede tactiek.
Gertjan Meerkerk scoorde er in de tweede helft tegen DOS’46 namelijk een stuk of honderd van afstand en natuurlijk is hij het die we samen met Christian Dekkers aan banden moeten zien te leggen als we over anderhalve week niet tegen een hoofdklasseploeg willen ballen. Uit de topscorerslijst blijkt dat dat zo makkelijk nog niet is. Beide heren staan tweede en derde op de topscorerslijst, achter ene Richard Kunst (onthou die naam, groot talent!). Dekkers loopt er één voor op Meerkerk, maar die maakte dan ook pas één strafworp tegenover 19 van Dekkers.
Dat KCC twee van die goalgetters heeft, kan ook een voordeel zijn. Want áls je ze weet uit te schakelen, dan is die monsterzege die we nodig hebben al weer een klein beetje minder lastig. Maar zie ze maar eens uit te schakelen. We zitten niet voor niets tegen die 22-32 thuisnederlaag aan te hikken. Natuurlijk waren die twee grote meneren toen grotendeels verantwoordelijk voor de goals.
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit! 31-30 winnen van de regerend landskampioen is lekker. Als we nou zo spelen zoals in het laatste kwart van die pot (bal vak in > paar keer passen voor de aardigheid > schot > goal), dan is onze aanvalstijd per goal in ieder geval beperkt. Dan is het aan de andere kant zaak om de aanvalsgolven van KCC zo kort mogelijk te houden. Dat betekent dus weer STRIJDEN en dat betekent voor het meegereisde publiek SCHREEUWEN.
Over aanvalstijd gesproken: het Orakel van Brakel was er deze week weer!
De welbekende kanalen om de wedstrijd te volgen:
KNKV (en de app)
Livestream:
Groen-wit is onze glorie!
Bekijk hieronder de samenvatting van de prachtige wedstrijd van afgelopen zaterdag die eindigde in een 31-30 overwinning op de huidige landskampioen. Dat smaakt toch naar meer? Schrijf je dus in voor de bus naar KCC/SO natural! Dat doe je hier!
De nieuwe ontmoeting in Bennekom tussen DVO/Accountor en TOP/SolarCompleet haalde dan niet de absolute dramatiek van de editie van vorig jaar, veel scheelde het zeker niet. Zoals wel vaker had de landskampioen het moeilijk in Bennekom, waar DVO streed voor wat het waard was. De gasten wisten de thuisploeg niet van zich af te schudden en na een 16-17 ruststand bracht een zuivere fase in het laatste kwart DVO naar 31-28. TOP drong nog aan, maar wist geen punt meer uit het vuur te slepen. Even was er Bennekomse euforie om deze ogenschijnlijk cruciale bonuspunten in de strijd tegen degradatie, maar de feeststemming verstomde al snel toen bleek dat KCC/SO natural ging winnen in Nijeveen.
Beide ploegen begonnen met dezelfde basisacht als vorige week, dus mocht Menno van der Neut voor het eerst oplopen in een niet helemaal gevulde, maar alsnog sfeervolle DVO/Accountor Hal. De thuisploeg stelde zich wel iets anders op, want Janine van Schie nam de bewaking van Celeste Split voor haar rekening. Naast haar stond Fleur Hoek daarom gekoppeld aan Barbara Brouwer.
Het was de Bennekomse international die samen met haar collega Marijn van den Goorbergh DVO op sleeptouw nam door geweldige percentages af te leveren. Van den Goorbergh schoot de 1-0 binnen (zijn eerste van zes puntgave afstandstreffers voor rust) en Hoek deed hetzelfde voor 3-1, nadat ze ook een vrije bal had gemaakt.
Tot aan 8-7 (andermaal Hoek) had DVO de leiding, maar daarna nam TOP de regie over. Dat was met name te danken aan het vak rondom Split, want hoewel zij niet op haar niveau schoot, wist ze met haar vakgenoten wel dubbel zoveel pogingen als het vak van Mick Snel te produceren. Op 10-13 leken de bezoekers een gaatje te slaan, maar Paul Anholts kreeg een strafworp tegen en kreeg dat ook in woord en gebaar te horen van Snel, die voelde dat de wedstrijd hier al beslist had kunnen worden.
Koen van Roekel – goed op dreef tegen Nick Pikaar – benutte het buitenkansje, waarna Jose Álvarez Andrés werd vervangen door Chris van Haren. Ook Saskia van der Zee kwam daarna in de ploeg voor Hester Heitink om de aanvalsdrang van Jet Hendriks wat te beteugelen (zij was nog de meest gevaarlijke speler van haar vak geweest). Door gezamenlijk veel strijd te leveren wist DVO in het restant van het tweede kwart bij te blijven. Met een mooie 16-17 stand werden de kleedkamers opgezocht.
Na de thee liep het even wat stroever aan beide kanten, maar na time-outs van zowel Ben Crum als Jan Niebeek ging opeens weer het gas erop. Van der Neut en Snel begonnen zich aanvallend te roeren en van 21-22 werd het binnen tien minuten om en om scorend 28-28. Bijzonder daarbij was het moment dat TOP een stip kreeg, hun technische stad zich enorm opwond, wat tot oponthoud leidde, waarop Pikaar de strafworp miste.
Maar eigenlijk was het alsnog de verwachting dat het geroutineerde TOP deze wedstrijd wel even binnen zou gaan slepen. Dat was echter buiten een volgende Bennekomse time-out gedacht, want daarna schoot Romy Teunissen DVO voor het eerst sinds lange tijd weer op voorsprong en Chris van Haren – die een geweldige tweede helft speelde tegen Daniel Harmzen – deed er nog een schepje bovenop. Weer een aanval later kon Split bij een reboundduel niet rekenen op het door haar verwachte fluisignaal van Marco van der Lucht en daardoor kon Van Schie geheel vrijstaand afdrukken.
Opeens had DVO toen een gat van drie goals met nog een paar minuten te spelen. In plaats van op dezelfde voet door te gaan, ging het toen vertragen en dat leverde TOP nog voldoende aanvallen op om aan te klampen. Sanne Jousma en Nick Pikaar brachten de spanning naar een kookpunt, maar toen Hoek een afvallende bal bemachtigde met nog dertig seconden op de klok, leek het gebeurd. Van der Lucht gaf TOP echter nog een herkansing omdat Hoek te lang treuzelde met uitverdedigen, maar TOP profiteerde niet en zo barstte er een feest los op de speelvloer.
Heel lang duurde dat niet, want al snel bleek dat KCC ging winnen van DOS’46. Daarmee bewezen zowel de vorige als de volgende coach van DVO de Bennekommers een slechte dienst en is de zege op TOP vooral goed voor het zelfvertrouwen richting de playdowns. Want hoewel er nog een kans is voor DVO om zich rechtstreeks te handhaven (er moet met elf goals verschil worden gewonnen bij KCC), is dat wel een heel kleintje. En toch… misschien werd wel hetzelfde gedacht van het verslaan van de landskampioen, die de laatste weken toch soeverijn richting Ziggo Dome leek af te stevenen.
Bij hen leek de nederlaag toch wel aan te komen en heel onlogisch is dat niet. Immers kreeg TOP eindelijk weer eens wat serieuze tegenstand en het zal ze niet lekker zitten dat ze een gelijkopgaande wedstrijd niet zoals voorheen zakelijk naar zich toe konden trekken. Dat kan een slecht voorteken zijn in aanloop naar de ontknoping van dit seizoen Korfbal League.
Lees ook:
Helaas, KZ/Hiltex is on a roll en rockte zeker in de laatste tien minuten, toen we net weer een beetje bij waren gekomen van een in de eerste helft opgelopen achterstand. Teveel verdedigende fouten en dito strafworpen hielpen de Koogers in het zadel en aanvallend was het heel simpelweg niet goed genoeg. Het aantal kansen op rechtstreekse handhaving daalt met de nederlaag verder: naar twee.
Zoals daar zijn: in speelronde 17 één punt meer halen tegen TOP/SolarCompleet dan KCC/SO natural uit Nijeveen weet weg te slepen, óf in de laatste speelronde met elf verschil winnen van de ploeg van onze toekomstige coach Richard van Vloten. Als die dan niet al een week aan het bier zit (dat ze kunnen feesten, hebben we op het veld al ondervonden) omdat KCC al niet meer in te halen is, wat gezien de vorm van DOS’46 best wel eens zou kunnen gebeuren.
Maar dat is van latere zorg. Eerst is het TOP/SolarCompleet thuis en dat is een lekker affiche. De landskampioen strijkt neer, met (onder andere) vier basisspelers van het Nederlands team. Hatsa. De meest dominante van die speelsters is natuurlijk Celeste Split en – ik hoef het vast niet te vertellen, maar doe het lekker toch – zij was het die vorig jaar in de allerlaatste minuut van de wedstrijd maar weer eens een splijtende doorbraak plaatste. Fleur had dan weer énorm weinig zin om daar aan mee te werken en dat leverde een tweede gele kaart – dus rood – op en ze had naast de al eerder weggestuurde Ben op de tribune plaats kunnen nemen als die niet door arbiter Peter van der Terp de uitgang werd gewezen.
Paul Anholts miste de stip voor de 25-25, maar mocht nogmaals aanleggen voor de gelijkmaker wegens te vroeg inlopen van José. Tweemaal was in dit geval scheepsrecht en TOP, dat toen bij lange na niet de vorm van dit moment had, sleepte voor de poorten van de hel een lichtelijk onverdiend puntje weg. Een sensationele wedstrijd was het, in alle opzichten.
We mogen in onze handjes wrijven als het morgen ook maar een klein beetje zo los gaat, want het Sassemse spel van de laatste weken is ontzagwekkend. Maar DVO blijkt een lastige tegenstander. In de heenwedstrijd moeste er halvewege – toen DVO leidde – even wat verdedigende puntjes op de i worden gezet. Dat leverde resultaat op, maar eerder op het veld trokken de Bennekommers in eigen huis wel aan het langste einde. De sterren van TOP zijn dus te verslaan, of ze nou voor de derde titel op rij gaan, of niet.
Wordt het weer net zo’n vuurwerkshow van epische proporties als vorig jaar? DVO zal moeten vechten voor wat het waard is en TOP zal vooral bezig zijn met het verkrijgen van de Ziggo-vorm en -koorts. Nog een plekje stijgen ten koste van PKC/SWKGroep zal meer mooi meegenomen zijn dan een absolute mist. Als regerend landskampioen moeten zij eigenlijk wel gewoon af kunnen rekenen met de nummers drie en vier van de uiteindelijke rangschikking.
Helaas deze week geen voorbeschouwing van ons orakel Van Brakel (excuses ook nog voor het achterblijven van de samenvatting!). Wel kun je je nog wat verder inlezen met het wedstrijdboekje (*klik*) en blijf je morgenavond via de onderstaande kanalen helemaal op de hoogte van wat er dan weer allemaal gebeurt in onze prachtige DVO/Accountor Hal.
KNKV (en de app)
Livestream:
Groen-wit is onze glorie!
Het is DVO/Accountor ook in Koog aan de Zaan niet gelukt om één of meer felbegeerde punten te halen. Het in goede vorm stekende KZ/Hiltex was met 31-24 een maatje te groot. Met alleen nog de thuiswedstrijd tegen landskampioen TOP/SolarCompleet op het programma voordat naar Capelle aan den IJssel wordt afgereisd, lijken de play-downs inmiddels zo goed als onvermijdelijk. Bovendien gaat KCC/SO natural komende week op bezoek bij het kwakkelende DOS’46, waar ze nog wel een appeltje mee te schillen hebben na de verloren thuiswedstrijd.
De matchday begon al niet lekker, want Janine van Schie en Hester Heitink waren ziek. Laatstgenoemde probeerde het nog, maar moest zich toch al vrij snel laten vervangen door Renée van Ginkel. Ook de vorige week uitstekend ingevallen Menno van der Neut begon in de basis en hij was het ook die de eerste goal maakte, na een goede doorbraak. Dat veelbelovende begin wist hij echter geen vervolg te geven, want de jongeling had het lastig tegen KZ-aas Jordi Pasma en ook het andere vak kwam moeizaam tot scoren. KZ liep al vroeg uit naar 5-2, onder andere dankzij twee strafworpen.
Die sancties kostten DVO al vroeg de kop, want in het vervolg van de eerste helft kwamen er daar nog vier van bij en zo had KZ na een kwartier al een 10-4 voorsprong weten te pakken. Marijn van den Goorbergh werd naar het andere vak geplaatst en DVO kwam daarop iets beter in het spel. Op 13-11 vlak voor rust had DVO een aanval op de aansluitingstreffer, maar het leed slordig balverlies en Alwin Out schoot zijn ploeg aan de andere kant naar een prettigere marge halverwege: 14-11.
Na rust direct weer op twee verschil komen was prettig geweest, maar opnieuw werd de bal snel verspeeld en nu was het Stijn van der Vegt die van afstand scoorde. Onder aanvoering van Fleur Hoek zette DVO opnieuw de achtervolging in en bij 23-21 leek de aansluiting nabij, maar DVO schoot zich eens te meer in de voet met een verdedigende fout (rake vrije bal Out) en onnodige 25-21. Daarop was het Bennekomse verzet gebroken en liep KZ vooral dankzij de zuiver schietende Out nog uit naar 31-24.
Komende zaterdag tegen TOP dus de laatste kans om dichterbij KCC te komen. Vorig jaar leverde dit affiche een wedstrijd op om niet snel te vergeten.
Lees ook:
Na de thuisnederlaag tegen Fortuna/Delta Logistiek (dat de boel via Claire van Oosten net op tijd weer op de rails had), krijgen we in Koog aan de Zaan de volgende kans om dichterbij KCC/SO natural te komen. Thuis verloren we met 20-21 van KZ/Hiltex – een dubbeltje op z’n kant dat weigerde goed te vallen. Lang stonden we toen voor, maar lang stonden we ook droog in de slotfase, waardoor de Koogers via een excellerende Esther Cordus de volle buit meenam.
Sindsdien is KZ wel wat meer in het seizoen gegroeid met als toppunt de zege die ze afgelopen zaterdag boekten in Nijeveen. 28 voor, 12 tegen. TWAALF. Dat zegt ook iets over DOS’46, maar geeft tegelijkertijd aan hoe KZ het slot van de competitie aanvliegt. Net als voor Gerald staat er voor Wim Bakker qua stand niet of nauwelijks meer iets op het spel, maar waar DOS’46 vrij tam oogde, zit KZ nog boordevol energie. Dit jaar staat voor hen in het teken van een doorstart en de ranglijst was daarbij altijd al van secundair belang (stiekem wisten ze ook wel dat ze te goed zijn om serieus in de problemen te komen), dus er is geen enkele reden om de voet van het gaspedaal te halen nu ze veilig zijn.
KZ gedijt dus best aardig zonder te ‘moeten’, terwijl wij wel echt elk puntje nodig hebben. Hoe gaat dit verschil in noodzaak zich in Topsportcentrum De Koog ontwikkelen? We zullen in ieder geval een antwoord moeten vinden op het defensieve spelletje van KZ. Misschien nog wel meer dan Fortuna leggen ze in Noord-Holland de nadruk op de rebound. Want waar in Delft simpelweg giganten rondlopen die eigenlijk ‘vanzelf’ wel over hebben, wordt er door KZ veel opgeofferd voor een goede reboundpositie. Zonder om de hete brij heen te draaien: ja, dit wordt meestal achterverdedigen genoemd. Al heeft Bakker het liever over het ‘belangrijk maken van de rebound’.
Noem het beestje hoe je wil – ze dwingen tegenstanders in een statisch spel en vreten dan in de 1-v-1 de spitsen op. In de thuiswedstrijd zagen we zeker aan het einde dat dit best prima werkt en de twaalf goals van DOS’46 bieden ook weinig hoop. Scherp schieten is dus opnieuw het devies en dat ging tegen Fortuna pas richting het einde goed. Met name invaller Menno was op dreef. Wat gaat zijn rol zaterdag zijn? En krijgen we nu wel een mooie onderlinge clash tussen internationals Fleur en Cordus te zien? En zien we Marijn weer wat meer in het voorveld? Misschien geeft hij er zelf wel antwoord op, want hij nam deze week even de taak van Jeroen als geinterviewde waar:
Natuurlijk is de wedstrijd ook weer via de andere kanalen te volgen:
KNKV (en de app)
Livestream:
[link volgt]
Groen-wit is onze glorie!
Bekijk hieronder de samenvatting van de wedstrijd tegen Fortuna/Delta Logistiek! Met reacties van Jeroen en Menno van der Neut, die als invaller nog een heroische inhaalrace inluidde.
