Publiek dat na 10 minuten in de tweede helft iets anders is gaan doen, zal toch even vreemd hebben opgekeken van de eindstand van het duel tussen DVO/Accountor en Fortuna/Delta Logistiek. De voorsprong die de gasten in een ijzersterk eerste bedrijf hadden opgebouwd (7-13), was immers verder uitgebreid naar 10-20. De komst van Menno van der Neut en het overhevelen van Marijn van van den Goorbergh naar het andere vak leidden echter een opmerkelijk laatste kwartier in. DVO knokte zich terug tot 18-21, waarop een buzzerbeater van de Bennekomse international op de paal uiteenspatte en invalster Claire van Oosten de wedstrijd met een kort schotje in de zoemer alsnog besliste.

Fortuna trad aan zonder de nog altijd geblesseerde Marcel Segaar en bij de thuisploeg begon Brent Struyf voor het eerst sinds 23 december weer in de basis. Z’n optreden was echter van korte duur, want Marvyn Toonen kwam hem vervangen toen Daan Preuninger na een kwartier al z’n vierde van de avond had gemaakt. Het was de 5-9 en zo stelden de bezoekers al snel orde op zaken nadat DVO met een vliegende start op 2-0 was gekomen door schoten van Koen van Roekel en Hester Heitink.

Het tweede Bennekomse aanvalsvak stelde daarna teleur. Struyf en Jose Álvarez Andrés kwamen er niet aan te pas tegen Preuninger en Joren van Nieuwenhuijzen en zo moest het toch weer van Fleur Hoek komen. Zij wist haar schaduw Jessica Lokhorst nog tweemaal te verschalken, maar na haar 5-6 ging Fortuna er vandoor. Koen van Roekel wist Nik van der Steen niet van scoren af te houden en de kleine spits maakte zes goals voor rust en hoefde bovendien alleen wat verloren rebounds te incasseren van Van den Goorbergh, die al vroeg door z’n enkel ging en daar nog wel wat hinder van bleef ondervinden. Met een schitterende onehander voor de 7-13 ruststand zette Van der Steen een uitroepteken achter zijn uitstekende eerste helft.

Debet aan de Bennekomse achterstand waren ook de gemiste doorloopballen van met name Janine van Schie. Ze genoot veel vrijheid, maar was ongelukkig in de afronding en kreeg ook nog eens een gele kaart voorgehouden na een volgens Paul Kuyer iets te felle reactie op één van zijn beslissingen. Later konden ook Daan Preuninger en Ard Korporaal trouwens nog een prent tegemoet zien voor commentaar.

Van Schie zorgde wel voor de eerste thuisgoal na rust, maar Fortuna had ook al gescoord en liep via de dominante heren doodeenvoudig weg naar 9-19. Dat was het sein om Van den Goorbergh eruit te halen voor Menno van der Neut, die van afstand direct van zich liet spreken: 10-19. Dat bleek geen incident want de jongeling ging door. Na een reeks strafworpen (drie voor DVO, één voor Fortuna) drukte hij opnieuw af: 14-20.

Na weer een strafworp tegen Preuninger wegens een vermeende herhaalde overtreding onder de korf, ging de niet meer helemaal fitte Thomas Reijgersberg voor een doorbraak. Ook dat leidde na een wel heel lichte touch van Van der Neut tot een stip. Van der Steen maakte hem en doorbrak daarmee de Bennekomse run. Bij DVO hadden ze echter gezien dat Van der Neut met z’n grote pas naar achter heel eenvoudig over Van der Steen heen kon schieten en zijn 16-21 werd opgevolgd door de 17-21 van Van Roekel en de 18-21 van Teunissen.

Er viel toen lichte paniek te bespeuren bij Fortuna, dat tot veel minder fatsoenlijke aanvallen kwam. Maar Van Schie vergat even volledig te sluiten op de ingevallen Van Oosten en met een cruciale buzzerbeater verschafte zij haar ploeg wat lucht. Na rake schoten van Van Roekel en wéér Van der Neut rook DVO alsnog aan de aansluitingstreffer. Een noodschot van Van den Goorbergh vanuit de hoek van het veld spatte in de zoemer tot ontzetting van het opgeveerde publiek uiteen op de korf. Daarop gooide Claire van Oosten de wedstrijd met de tweede Delftse damesgoal in het slot. Preuninger tekende in de slotseconde voor de 21-24 eindstand en kan rustig toekijken hoe één van hun concurrenten in de strijd om de playoffs puntverlies gaat lijden. Voor DVO resteren nog twee wedstrijden om tenminste één puntje in te lopen op KCC/SO natural. De uitwedstrijd bij KZ/Hiltex van volgende week lijkt daarvoor het meest geschikte affiche.

Meer informatie:

• “DVO laat het collectief afweten” – Ede Stad
• Alle informatie over de wedstrijd – Korfbal.nl
• De hele wedstrijd terugzien:

Het leek een beetje op niemandsland, de negende plaats waarop DVO/Accountor zich terugvond na de belangrijke winstpartij op Avanti/Flexcom. Want de twee in Pijnacker behaalde punten zorgden ervoor dat DVO vier punten voorsprong had op plek tien, en evenzoveel achterstand op plek acht. Bovendien is het onderlinge resultaat met KCC/SO natural nauwelijks te repareren, dus moet DVO vijf punten zien goed te maken op de best presterende promovendus.

Met het optreden tegen nummer drie Blauw-Wit is DVO in ieder geval goed op weg. Veel energie, interactie met het publiek en bovenal heel veel strijd werden de Amsterdammers in verlegenheid gebracht. Zeker niet ongunstig was daarbij het ontbreken van Momo Stavenuiter. Barry Scheps topschutter én toprebounder zat ziek thuis en miste daardoor voor de tweede keer in drie jaar tijd de uitwedstrijd bij DVO. Saillant, maar voor Schep zat er niets anders op dan Mike van de Reep op de plek van zijn international te posteren. Bij de thuisploeg dezelfde basis als vorige week, met Brent Struyf wel in tenue aanwezig. Mocht hij nodig zijn.

Het ging direct hard met de goals. Een handigheidje van Koen van Roekel onder de korf, Peter Scheek van afstand en Marloes Frieswijk met een goede doorbraak zorgden nog voordat de tweede minuut in ging voor een lekker doelpuntrijk begin. Dennis Brunt knalde droog 2-2 binnen, maar werd niet veel later al naar de kant gehaald. Scheek scoorde binnen tien minuten vier maal en dat was Ben Crum wat te gortig. De meester greep direct in door bij een 6-6 tussenstand Marvyn Toonen te brengen. Die had geëxcelleerd bij de reserves (opvallend eenvoudige zege voor DVO/Accountor 2 op RKL-koploper Blauw-Wit 2).

Het was Toonen die DVO met z’n eerste poging weer op voorsprong bracht: 8-7. Er ontspon een aantrekkelijk duel waarbij de bezoekers voor rust wat vaker aan de goede kant van de score zaten. Even schrikken was het wel toen Mike van den Reep een goede doorbraak moest bekopen met een frontale botsing met Toonen. De volle medische time-out was nodig om het bloeden te stelpen.

Het was uiteindelijk toch DVO dat ging rusten met een voorsprong. Uitblinkster Fleur Hoek – zij scoorde zevenmaal en hield Loraine Vissers in toom – tekende voor de 14-13 ruststand. Opvallend was het matige schieten van Frieswijk. Zij bleef van grote afstand aanleggen, maar het artillerievuur leverde niets op. Marijn van den Goorbergh had bovendien goed het zicht op de bewegingen van Marc Broere en overpowerde hem bij vlagen onder de korf.

Terug uit de kleedkamers schoot Broere wel  koeltjes 14-14 binnen en even gingen de gedachten terug naar een paar jaar geleden. Toen liet de goalgetter een matige eerste helft opvolgen door een geniale tweede: negen goals. Het tegenovergestelde gebeurde echter, want met nog 10 minuten te gaan werd Scheek vanuit het andere vak op de plek van Broere gezet.

Dat was nodig ook, want DVO had de teugels stevig in handen genomen. Op 18-16 compenseerde Toonen eerst een door Andrés gemiste strafworp en vervolgens schoot hij ook onberispelijk de 20-16 binnen. Blauw-Wit toonde daarop hun winnaarsmentaliteit en knokten zich via met name Tess ten Pas terug tot de 22-22 van Scheek, na een prachtige assist van Mostard achter de rug langs. Brent Struyf was nog ingevallen om Toonen wat adempauze te geven, maar zijn rentree bleek kortstondig en leverde alleen een mooie kans voor Andrés op achter de korf, maar de Catalaan miste. Toen Toonen wat hersteld was, zette Crum hem er weer in.

Scheeks 22-22 werd direct beantwoord door Van den Goorbergh van grote afstand. De international was in deze fase ook verdedigend van grote waarde met enkele cruciale onderscheppingen in zijn één-tegen-één duels met Scheek. Ook Hoek pikte er een paar belangrijke ballen tussenuit en corrigeerde bovendien met een mooi schot Vissers’ doorbraak voor 23-23 die ze had moeten toestaan.

Er was toen nog een minuut te spelen en balbezit was voor Blauw-Wit, maar die verkwanselden hun aanval en uitgerekend Álvarez zorgde voor de verlossende twee verschil. Niet van afstand, maar van onder de korf, waar hij veel afvangend werk had verricht. Een heerlijk steekpassje van Toonen over een meter of vijf zette Álvarez vrij onder de korf en dit keer was het raak. Het was zijn enige treffer van de avond, maar wel de meest bejubelde van alle Bennekomse doelpunten.

Zie ook:

• “Geloof en vertrouwen weer terug bij DVO” – Ede Stad
• Statistieken – Korfbal.

Hele wedstrijd terugkijken: