Donker!
Koud!
Guur!
Nat!

Het weer is afzien, dus het is weer afzien in ons Nederlandje. We gaan met donker de deur uit, na zonsondergang komen we terug en winterdepressies trekken letterlijk en figuurlijk het land binnen.

Gelukkig is niet alles hopeloze ellende, want de Korfbal League gaat weer beginnen! Dus lekker met honderden tegelijk opwarmen in een van spektakel dampende DVO/Accountor-Hal. En genieten van topsport op het hoogste niveau. Dat maakt een hoop goed! Weer of geen weer.

Wat gaan we allemaal meemaken dit seizoen? Hoe liggen de kaarten precies geschud? Pas in aanloop naar de finale in Ziggo Dome, als de eindrangschikking vaste vormen aanneemt, weten we het zeker. Maar voorbeschouwen kan natuurlijk altijd. Kort (*kuch*), maar krachtig elke club even langs (zijn ook de mensen die het allemaal iets minder volgen weer helemaal op de hoogte) en iets langer stilstaan bij de mooiste van allemaal. Voor zover dat nodig is dan, want zoveel is er nou eigenlijk ook weer niet veranderd bij ons prachtige DVO/Accountor.

Met Avanti (P) beginnen is niet alleen mooi omdat het letterlijk ‘voorwaarts!’ betekent én omdat het volgens Wikipedia een Nederlandse gangmaakmotor was. (Wat volgens mij van die grappige gemotoriseerde fietsjes zijn die ons in Rio nog een gouden plak door de neus hebben geboord, maar ik dwaal af). Het is óók vooral heel logisch omdat ze zich als laatste kwalificeerden voor het komende seizoen. Ze eindigden als tweede in de hoofdklasse, waarna ze Nic. (kampioen uit de andere hoofdklasse) op karakter uit de finale hielden. In die finale was Avanti zelf dan weer betrekkelijk kansloos, maar de herkansingen tegen DSC werden beide gewonnen, et voila! De Korfbal League was behaald.

Tja, daar hadden ze nou niet direct rekening mee gehouden.

Tot op dit punt lijkt een beetje op de route die wij volgden, maar daarna houdt het op. Want waar wij met Jos, Gerbert, Hester en Henriët nogal een ervaren kwaliteitsinjectie kregen, lijkt dat bij Avanti niet helemaal het geval. Enkele oud-spelers keerden terug op het oude nest om in de Korfbal League te kunnen strijden, maar dat liep voor bijvoorbeeld Arie Vingerling op een deceptie uit: de routinier scheurde z’n voorste kruisband af en mist de League. Bovendien ging vedette Thomas Reijgersberg terug naar z’n oude liefde Fortuna/Delta Logistiek. Als je dan bedenkt hoe hard wij die versterkingen destijds nodig hadden om te handhaven, dan lijkt het een zwaar jaar te worden voor Avanti. Maar wie weet wat de Blue-White Army teweeg kan brengen.

Dan de ploeg waar Avanti het niet tegen kon bolwerken in de hoofdklassefinale: KCC/SO natural. In tegenstelling tot in Pijnacker, vonden ze het in Capelle aan de IJssel zo langzamerhand wel eens tijd om te promoveren. Na jaar op jaar uitgeschakeld te zijn in de play-offs of herkansingen, viel dan uiteindelijk alles op z’n plek met aanwas uit de regio en oud-DVO’er en ervaringsdeskundige Richard van Vloten (hij loodste eerder DSC naar de League). Hoeveel potten kunnen ze breken? Misschien wel meer dan je normaliter van een promovendus verwacht, want in het afgelopen voorjaarsseizoen versloegen ze doodleuk PKC/SWKGroep én TOP/SolarCompleet. KCC draait niet voor niets al een paar jaar verdienstelijk mee in de Ereklasse en in een oefenwedstrijd tegen DVO – nog niet zo heel lang geleden – bleek waarom: dit is een ontzettend lastig te bespelen team.

Met twee kleine, licht ontvlambare spitsen, twee beulen in de korfzonde en uitstekend steunende en meescorende dames kom je al een end, maar het is toch ook vooral de over-hun-lijk-mentaliteit die soms de doorslag geeft. Beetje treiteren, beetje uitdagen, soms simpelweg de beuk erin… alles voor de punten, met de rustige en analyserende Van Vloten langs de kant. Trouwens, ze mogen dan binnen de lijnen het bloed onder je nagels vandaan halen, na het laatste fluitje is alles vergeten. Niet lang na de oefenwedstrijd mengden ze zich alweer net zo vrolijk in het openingsfeest. Prima lui om er in de League bij te hebben!

20 minuutjes ten noordwesten van Capelle aan de IJssel ligt Delft en dat betekent Fortuna. Vorig seizoen werd door hen van te voren al een beetje als schakeljaar beschouwd, maar achtste…? Dat was toch wel een beetje té laag. Het hielp natuurlijk ook niet dat én Daan Preuninger én Claire van Oosten met langdurig blessureleed wegvielen. Gelukkig voor de Fortunezen was er genoeg aanwas vanuit de jeugd, met Joren van Nieuwenhuijzen als personificatie hiervan. Zeventien jaar en beslissend zijn: waar hebben we dat eerder gezien…?

Nadat Van Nieuwenhuijzen op het veld eerst Fortuna B1 Nederlands Kampioen veldkorfbal zag worden, deed hij dat nog even dunnetjes over met z’n eigen A1. Qua talent(scouting) lijkt het in Delft dus wel snor te zitten. Zeker nu Joost Preuninger (die plaatsmaakte voor aanstormend coachtalent Damien Folkerts) zich gaat bezighouden met de jeugd, en in het bijzonder de – in zijn ogen te grote – stap naar de selectie. Afgaande op de resultaten in het afgelopen najaarsseizoen (op één helft tegen KZ/Hiltex na dan), lijkt dat een prima carrièreswitch te zijn geweest. Van Nieuwenhuijzen, Roos van Groen en Sanne Alsem draaiden volop mee in het eerste, omdat Jessica Lokhorst en Claire van Oosten (nog) met blessures sukkel(d)en. Of Daan Preuninger in de zaal weer z’n oude niveau kan halen na de aanslag die er op zijn lichaam is geweest, moeten we afwachten, maar met ook weer Thomas Reijgersberg in de gelederen en natuurlijk Mirjam Maltha en Marcel Segaar is er goede kans dat we weer het Fortuna van weleer te zien krijgen.

DOS’46 dan. Die hebben voor het eerst sinds ze terugpromoveerden een nieuwe coach voor de groep en die coach luistert naar een bekende naam: Gerald Aukes! Is hij de geschikte persoon om de ambitieuze middenmoter een stapje omhoog te laten zetten? Bij DVO lukte het hem destijds met een geroutineerde ploeg net niet de play-offs te halen. Lukt het met de jonge honden van DOS wel?

Want jong, dat zijn ze in het noorden. Zeker nu de relatief ‘oude’ Nynke Sinnema, Loes Blacquiere en Sven Jonker niet meer aanwezig zijn. Nog meer nadruk op talent dus, met Leander Zwolle als nieuwste kroonjuweel. Verder natuurlijk weer Harjan Visscher, Jelmer Jonker en – zoals het er op het veld naar uit zag – Max Malestein. Of toch Menno Russchen? Bij de dames ook potentie zat met Kim Petersen (Jong Oranje), Geertje Hoekstra, Fenna de Jong en Nienke Hintzbergen (voormalig Jong Oranje). Veel kwaliteit in de dop, maar krijgt Gerald het er ook uit?

Ook bij KZ/Hiltex is een vernieuwingsslag gaande. Wat dat betreft lijkt het haast alsof we 10 jaar terug in de tijd gaan. Toen gooide Wim Bakker het roer volledig om en bestormde hij met onder andere ene Tim Bakker, ene Rick Voorneveld en noem ze allemaal maar op, de top. En ze overwonnen. Herhaaldelijk ook. Hun geheim: meer doen dan de tegenstanders. Meer trainen, maar investeren, meer opofferen. Nu is Wim Bakker terug en zien we versie twee van dit plan. Met meer (nog altijd het sleutelwoord) aandacht voor voeding, rust en ook de combinatie van topsport met teamgeest.

Zoals bekend moet de innovator het dit seizoen wel stellen zonder die ene Tim Bakker en die ene Rick Voorneveld en noem ze allemaal maar op. Maar de reserves van KZ waren vorig jaar al bijkans onverslaanbaar, dus de Koogers hadden genoeg kwaliteit achter de hand. Tijdens de eerste helft veld draaide KZ prima mee met LDODK/Rinsma Fashion en Fortuna, dus Wim Bakker lijkt het wel weer aardig op de rit te hebben. Maar vanaf morgen gaat het pas echt om de knikkers. Presteert KZ dan ook?

Terwijl KZ dus qua pure klasse een jasje uitdeed, lijkt LDODK alleen maar sterker te worden. Met een resem (ex)-internationals was het team waarover Erik Wolsink mocht beschikken al niet misselijk, maar nu haalden ze ook nog jeugdinternationals Lieneke Pries en Tim Flokstra op bij AVO en Nic.. Beiden lijken ook direct een basisplaats te hebben afgedwongen en zo staan er bijna alleen maar (oud) Oranje-klanten in het veld, aangevuld met klasbakken André Zwart en Femke Faber.

LDODK heeft vorig jaar geroken aan de Ziggo Dome finale en ervoer tijdens het NK Veldkorfbal hoe het is om een finale kansloos te verliezen. Reken dus maar dat de Friezen de smaak van spelen om de prijzen te pakken hebben. De nog nooit eerder vertoonde winst in Bennekom van twee weken geleden (oefenwedstrijd, maar toch) is wat dat betreft een teken aan de wand. LDODK komt eraan!

Over finales gesproken: die haalde PKC/SWKGroep voor het eerst in jaren eens een keer niet. Niet in de zaal, niet op het veld. Na weer twee oppermachtige seizoenen ging het drie keer mis in de play-offs. Dat was toen goed nieuws voor de andere topploegen, maar dit seizoen misschien wat minder. Want nu zijn ze in Papendrecht ook nog eens meer dan ooit op een missie. Ze gaan ongetwijfeld op zoek naar revanche en eerherstel. Gecombineerd met de genieën die ze er nog altijd hebben rondlopen… berg je dan maar.

Want qua personeel is er weinig veranderd bij PKC. Nick Janssens vond een jaartje in de Reserve Korfbal League wel weer voldoende en Lara Boonstoppel trok naar haar vriendinnetje in Sassenheim, maar verder staat de selectie nog als een huis. Anita de Ridder kwam er nog bij en dat is zoals altijd bij PKC een dame om goed in de gaten te houden.

Waar het seizoen van PKC van droom naar nachtmerrie ging, deed Blauw-Wit het juist andersom. Die leken al uitgeschakeld na vijf nederlagen op rij, maar speelden vervolgens op hun best in de wedstrijden waarin het er echt om ging. Met als knallend hoogtepunt natuurlijk die ongelooflijke derde play-off in Papendrecht – zonder twijfel de mooiste wedstrijd ooit in de Korfbal League. Helaas voor de Amsterdammers wisten ze vervolgens hun jubileumjaar niet te bekronen met de titel, maar ze lieten wel zien dat het onmogelijk geachte alsnog áltijd mogelijk is. Daar kan elke andere ploeg zich voor eeuwig aan vastklampen.

De finale betekende trouwens wel het afscheid van nogal wat bepalende spelers en Barry Schep zal al z´n coachtalent moeten aanwenden om dit jaar weer bovenin mee te draaien. Hoe snel weet de meervoudig Coach van het Jaar een nieuw team te smeden…?

Dan naar de landskampioen met nieuwe sponsor: TOP/Solar Compleet. Die lieten vorig seizoen even goed zien hoe je prijzen pakt. Gewoon elke wedstrijd gebruiken om te leren, hoe matig je ook speelde, en dan aan het einde van de rit op je best zijn en lekker met de beker wapperen. Mick Snel en Celeste Split waren – natuurlijk – van levensbelang in de wedstrijden waarin het allemaal maar wat moeizaam ging en we moeten nog maar zien of ze nogmaals kunnen leveren. Bovendien is het niet eenvoudig om aan de top te blijven, zeker niet als het zo hard werken is.

Maar Jan Niebeek heeft met de eerste titelprolongatie ooit bewezen dat het kan. En met z’n hele selectie weer een jaartje ouder en wijzer, wat zeker voor de jonkies mooi meegenomen is, kan het maar zo dat TOP weer doet wat het moet doen op de juiste momenten: presteren, pieken, winnen, kampioen worden.

Dan nog even de blik naar binnen in plaats van naar buiten. Wat gaan we in Bennekom meemaken? Vorig jaar was een tumultueuze, met degradatieangst, scheidende trainers, onbegrijpelijk misgelopen overwinningen en schitterende wedstrijden tegen topploegen in het slot van de competitie. Het resultaat was de zevende plek en rond die ranking staan we de laatste jaren eigenlijk altijd. Hoog tijd dus voor een stapje omhoog en wie anders dan de grote meester die dat voor elkaar kan krijgen?

Ben zette vorig jaar in no-time snel een stempel, zoals alleen hij dat kan. Wie weet wat onze selectie dan tijdens een heel seizoen Crum voor progressie door kan maken. Het is nog grillig, zoals dat soms is bij een jonge ploeg. Op het veld ging het van winst op TOP, naar ruime achterstand op DSC, nee, toch weer gelijk, nee, toch ruim verlies en daarna was het weer goed meekomen met PKC. De ondergrens dus wat omhoog en nog wat hoger pieken. Als we die pieken vervolgens goed timen, bijvoorbeeld als we aantreden tegen andere ploegen in de middenmoot, dan kan de sprong van plek zeven naar vier heel snel gaan!

Morgen is er al direct een mogelijkheid om te genieten van zo’n piekmomentje, want dan reizen we af naar Nijeveen. Naar Gerald dus. Tijdens het veldseizoen schoot Marijn ons in de slotseconden naar een overwinning, dus we zijn aan elkaar gewaagd. Wil je zo snel mogelijk weten of we gelijk een tikje uitdelen aan één van onze belangrijkste concurrenten? Dan zit er maar één ding op: mee gaan met de bus! Klik hier om je in te schrijven.

Is dat helaas toch echt geen optie, dan kun je de wedstrijd natuurlijk volgen via de bekende kanalen:

Jalimatch

KNKV (en de app)

Livestream:

Sluiten we af met een lekkermakertje. De selectie is er klaar voor!