Het kan vriezen en het kan dooien. Ook ver in maart.

Gisteren was een dag waarop het voor DVO toch vooral vroor. De C1 miste de finale op het NK (maar haalde wel een prachtige derde plaats) en de B1 stond in de halve finale tegen Dalto B1 de hele wedstrijd voor, maar moest zich na een golden goal toch gewonnen geven. Verslagen van die geweldige wedstrijden volgen later elders op de site. Het verhaal van onze selectie, dat lees je hieronder. Want wat een verhaal was het.

DVO trad aan met het achttal dat de wedstrijd tegen TOP/SolarCompleet had binnengesleept. Er waren dus basisplaatsen voor Menno van der Neut, Chris van Haren (voor Jose Álvarez Andrés) en Saskia van der Zee (voor Hester Heitink). De opdracht was net zo eenvoudig als lastig: met meer dan tien goals verschil winnen van KCC/SO natural, dat wordt gecoacht door Richard van Vloten – volgend jaar de eindverantwoordelijke in Bennekom.

Voor een groot deel van de buitenwacht leek die missie onbegonnen werk, maar DVO ging vol goede moed aan de slag en het was in de eerste plaats Chris van Haren die op onnavolgbare wijze zijn gram haalde. En dan vooral op zichzelf, zoals hij zelf na afloop aan zou geven. Met de 0-1, de 0-2 en de 1-4 (prachtige onehander) zette hij DVO op het goede spoor en omdat de thuisploeg de verkeerde keuzes maakte en weinig rebounds pakte, kreeg DVO de kans om gelijk weg te lopen. En die grepen ze gretig aan. Na de 1-6 van Janine van Schie nam Van Vloten al een time-out, al was het maar om het Bennekomse ritme te onderbreken.

Direct daarna zorgde Christian Dekkers wegstappend uit de aangeefpositie voor 2-6, maar weer was het Van Haren met de 2-7 en 2-8. Koen van Roekel – die toprebounder Eliza Roest onder de korf een enorm lastige avond bezorgde – poeierde zelfs 2-9 binnen en zo was DVO goed op weg om de in de thuiswedstrijd opgelopen achterstand weg te poetsen. Het was voor KCC maar goed dat Mandy Biesbroek een prima dag had (ze scoorde driemaal voor rust) en dat het met Van Vloten een kundige coach heeft die niet bang is om in te grijpen. Na de 3-9 van Biesbroek haalde Van Vloten Mark Behrens naar de kant voor Steven Verhoeff.

De komst van de routinier leek voor de promovendus bevrijdend te werken, want in het tweede kwart was een heel ander KCC te zien. Gertjan Meerkerk begon raak te schieten en Verhoeff domineerde onder de paal, waardoor in dat vak langere aanvallen gespeeld konden worden. En lange aanvallen, daar kon KCC er niet genoeg van hebben.

Het nieuwe elan bracht KCC terug in de wedstrijd, maar de Bennekomse aanvalsgolven bleven elkaar snel opvolgen. Zo onderschepte Roest een bal, wat hij kortstondig vierde, maar in het andere vak deed Van Haren hetzelfde en die passte direct de nog vrijstaande tegenstander van Roest aan. Met een prachtig jumpshotje rondde Van Roekel het buitenkansje af: 7-13. Even daarvoor had z’n maatje Van der Neut al een knappe doorloopbal gemaakt, al zat daar wel een luchtje van verdedigd aan.

Ook was het niet zo handig dat Verhoeff, na een vrije bal te hebben geincasseerd, een waarschuwing van Ronald Buis in de wind sloeg bij het opstellen, wat hem op een strafworp kwam te staan. Het betekende de 10-16 en alweer Van Harens achtste. In de laatste minuten van de eerste helft wist KCC de opgelopen schade via Meerkerk nog wat verder terug te brengen. De goalgetter tekende voor de 15-18 ruststand en daarmee leek de Bennekomse droom wel over.

Niets bleek minder waar, want waar Van Haren de eerste helft al goed begonnen was, terug uit de kleedkamers deed hij het nog een stukje beter. Met bizarre percentages en profiterend van uitstekend reboundwerk van Marijn van den Goorbergh (tegenover Christian Dekkers) tekende hij in de eerste vijf minuten van de tweede helft voor net zoveel goals: 15-19, 16-21, 16-22, 17-24 en 17-25. Daarmee stond hij op een totaal van dertien en was hij goed op weg om het record van DVO-legende Jos Roseboom (zestien treffers) uit de boeken te schieten. En dat voor een meer ondersteunend ingestelde speler.

Tussendoor had Fleur Hoek met twee goals nog de treffers van Biesbroek en Milou Wierenga gecounterd. Het waren deze twee Capelse dames die hun ploeg in de race hielden door voor 18-26 en 20-27 te zorgen. Daarop nam Van den Goorbergh de scorende rol even over en deed de goedgeoliede tandem Van Roekel-Van der Neut weer van zich spreken. Met mooie combinaties zorgden ze gezamelijk voor 20-28, 21-30 en 21-31. Met die laatste goal was de Capelse voorsprong van 10 goals al verdampt en konden beide ploegen in de krankzinnige slotfase op zoek naar het League-ticket voor volgend seizoen.

Wie anders dan Meerkerk zette het verschil weer op negen, maar weer was het Van Haren die loepzuiver afdrukte. Dekkers moest zijn 23-32 bekopen met een blessure en hij werd noodgedwongen vervangen door Stephan Groeneweg, die net als Mandy Biesbroek in ieder geval een belangrijke nieuwe schotklok verdiende. Na de 23-33 – in wezen een gelijkmaker – van Hoek moest een naar adem happende Saskia van der Zee zich laten vervangen door Hester Heitink en zij verzorgde de assist waaruit Van den Goorbergh dan toch de 23-34 en dus elf verschil op het scorebord zette.

De international had zelfs nog meerdere kansen op de 23-35, maar deze doorslaggevende goal viel niet en toen Van Haren de korf een zetje gaf kreeg KCC met nog minder dan een minuut te spelen de bal. Natuurlijk werd toen gezocht naar Meerkerk en die betaalde dat vertrouwen terug met de 24-34. In de laatste Bennekomse aanval werd Hoek uitgespeeld. Haar eerste poging werd afgevangen en haar tweede werd getoucheerd door Adrienne van Ofwegen en haalde de korf niet. Van der Neuts wanhoopspoging daarna was overduidelijk verdedigd door Meerkerk en zo was het de kleine topschutter die KCC dan toch rechtstreekse handhaving bracht.

Daarmee kwam een einde aan een krankzinnige apotheose in de strijd om lijfsbehoud, waarin KCC door het oog van de naald kroop maar zich uiteindelijk zeer knap handhaaft. DVO beleefde – Van Haren in het bijzonder – een wel heel zoetzure avond. Nooit was een winst met tien punten verschil zo’n deceptie. Voor de Bennekommers zit er niets anders op dan zich in de komende anderhalve week op te laden voor de ontmoeting met de verliezer van de hoofdklassefinale. Aan Ben Crum dan de taak om het niveau van de laatste weken vast te houden.

Korfbal.nl was aanwezig om deze schitterende samenvatting te maken:

En wat denken jullie van dit prachtige interview met onze Chris:

De reactie van ‘matchwinner’ Gertjan Meerkerk:

Lees/zie ook:

• “DVO komt punt tekort voor wonder” – Ede Stad
• “Spectaculaire Houdini-act houdt KCC/SO natural in de Korfbal League (24-34)” – Site KCC/SO natural
• Alle informatie over de wedstrijd – Korfbal.nl
• Verslaggeving RTV Rijnmond, met beelden van de slotfase en interviews met Richard van Vloten, Christian Dekkers en Demi van Oosten
• De hele wedstrijd terugzien:

Oh, dat was toch wel een lekker laatste halmpje stro hoor, die wedstrijd tegen de Toppers. Maar Richard voelde kennelijk al nattigheid en doorbrak een wat matige reeks (vijf keer verlies) met een klinkende 28-31 zege op Gerald (over matige reeksen gesproken, hopelijk sluit onze vroegere coach het seizoen mooi af). Zo deed KCC in Nijeveen precies wat ze het hele seizoen al uitstekend doen: pieken op de juiste momenten. De vraag is of vanavond ook zo’n moment is. Je bent geneigd te denken dat KCC maar een heel klein piekje nodig heeft om tenminste die achtste plaats veilig te stellen. Hoe dat te verijdelen?

Ik hoorde pas een begrip dat ik nog niet kende: camouflageverdediging. Dat is kennelijk de spitsen lekker hun ding laten doen, maar alle andere tegenstanders absoluut geen goal laten maken.

Dat lijkt me voor vanavond geen goede tactiek.

Gertjan Meerkerk scoorde er in de tweede helft tegen DOS’46 namelijk een stuk of honderd van afstand en natuurlijk is hij het die we samen met Christian Dekkers aan banden moeten zien te leggen als we over anderhalve week niet tegen een hoofdklasseploeg willen ballen. Uit de topscorerslijst blijkt dat dat zo makkelijk nog niet is. Beide heren staan tweede en derde op de topscorerslijst, achter ene Richard Kunst (onthou die naam, groot talent!). Dekkers loopt er één voor op Meerkerk, maar die maakte dan ook pas één strafworp tegenover 19 van Dekkers.

Dat KCC twee van die goalgetters heeft, kan ook een voordeel zijn. Want áls je ze weet uit te schakelen, dan is die monsterzege die we nodig hebben al weer een klein beetje minder lastig. Maar zie ze maar eens uit te schakelen. We zitten niet voor niets tegen die 22-32 thuisnederlaag aan te hikken. Natuurlijk waren die twee grote meneren toen grotendeels verantwoordelijk voor de goals.

Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit! 31-30 winnen van de regerend landskampioen is lekker. Als we nou zo spelen zoals in het laatste kwart van die pot (bal vak in > paar keer passen voor de aardigheid > schot > goal), dan is onze aanvalstijd per goal in ieder geval beperkt. Dan is het aan de andere kant zaak om de aanvalsgolven van KCC zo kort mogelijk te houden. Dat betekent dus weer STRIJDEN en dat betekent voor het meegereisde publiek SCHREEUWEN.

Over aanvalstijd gesproken: het Orakel van Brakel was er deze week weer!

De welbekende kanalen om de wedstrijd te volgen:

Jalimatch

KNKV (en de app)

Livestream:

Groen-wit is onze glorie!