[VOORBESCHOUWING] LDODK/Rinsma Modeplein – DVO/Accountor

/in , , , , /door

“Winnen van een topploeg” kan ook worden afgevinkt. TOP/SolarCompleet was simpelweg niet goed genoeg in de wedstrijd van afgelopen weekend en werd met een 28-21 nederlaag huiswaarts gestuurd. Omdat het in Sassenheim 29-22 werd, zal dat ene extra gescoorde uitdoelpunt het onderlinge resultaat zelfs in Bennekoms voordeel doen uitvallen. Niet dat dat een factor zal gaan zijn, maar het is toch leuk.

Wat is het volgende wat Richard van Vloten op zijn wensenlijstje heeft staan? Waarschijnlijk iets in de trant van “het seizoen zo goed mogelijk afsluiten” en gelijk heeft-ie. Het enige wat DVO/Accountor kan doen is zoveel mogelijk punten halen in de resterende zeven wedstrijden en dan kijken waar dat op de ranglijst goed voor is.

Maar er kunnen nog veertien punten aan het huidige totaal worden toegevoegd en aangezien de achterstand op Fortuna/Delta Logistiek (vijfde) en KZ/Thermo4U (vierde) drie punten bedraagt, is het natuurlijk geen kwestie van lekker het seizoen uitrollen. Beide ploegen krijgen we nog thuis en in de uitwedstrijden hadden we meer punten kunnen halen dan we deden (verlies en gelijkspel), dus er is nog genoeg om voor te spelen!

Voordat KZ naar Bennekom reist, gaan wij de hort op en wel naar Friesland voor de return tegen LDODK/Rinsma Modeplein. De Friezen verloren vorige week van KZ, maar waren niet echt compleet. Friso Boode was ziek en Julian Frieswijk geblesseerd. Erwin Zwart deed na een aantal weken afwezigheid wel weer mee, maar kon niet voorkomen dat LDODK met 28-26 ten onder ging in topsportcentrum De Koog door toedoen van een excellerende Alwin Out.

In Bennekom eindigde de vorige ontmoeting met LDODK in 23-29. Dat lijkt een duidelijke overwinning, maar de wedstrijd zelf gaf toch een iets ander beeld. DVO schoot zelf vooral heel matig (“Het slechtste percentage in anderhalf jaar”) en gaf de tegenstander daarmee eigenlijk de gelegenheid om goed in de wedstrijd te komen. Bovendien speelde André Zwart een geweldige wedstrijd tegen Gertjan Meerkerk, wat hem zelfs de Praxis Player of the Match-bokaal opleverde.

In eigen huis, omringd door twaalfhonderd uitzinnige Friezen, is LDODK nog meer te duchten, hoe het ook staat met de ziekenboeg. Maar na drie opéénvolgende zeges, waaronder een heroïsche tegen Blauw-Wit (A) en een afgetekende tegen de titelfavoriet, zal het vertrouwen van de Bennekomse hoofdmacht groot zijn. Is er weer een stunt mogelijk?

Wil je graag deze wedstrijd ter plaatse bekijken, dan heeft de Sponsorcommissie een mooi (netwerk)programma samengesteld inclusief busreis naar het hoge noorden! Alles over deze trip lees je hier.

De livestreams vam LDODK worden gefacliteerd door PodiumTV. Hou de site van LDODK en/of SportNoord.nl in de gaten voor de stream!

Groen-wit is onze glorie!

[VERSLAG] DVO zet zegereeks voort met stunt tegen TOP

/in , , , , /door

Dankzij een klinkende overwinning op TOP/SolarCompleet heeft DVO/Accountor andermaal laten zien waartoe het op een goede dag in staat is. Alleen bij 1-2 stond de titelfavoriet even op voorsprong. Verder was het na een tussensprintje van 6-6 naar 9-6 steevast de thuisploeg die het voortouw had. Via een 16-11 ruststand leek het bij 21-18 nog even spannend te worden, maar DVO bleef kalm en drukte door naar 25-18 om uiteindelijk met 28-21 te zegevieren.

DVO leek vorige week in Amsterdam goed te hebben opgelet, want waar Blauw-Wit (A) daar al na twee passes op voorsprong kwam, deed DVO dat nu in drie balcontacten. Adriënne van Ofwegen prikte 1-0 binnen. Ook de eerste aanval van TOP eindigde met een goal: Mostard schoot binnen. Hij had trouwens nog altijd geen Nick Pikaar en/of Celeste Split aan zijn zijde.

Er werd vooraf toch ook vooral reikhalzend uitgekeken naar de clash tussen de nummers één en twee van de topscorerslijst: Gertjan Meerkerk (72 keer raak) en Mick Snel (vier goals minder). Ze stonden ook tegenover elkaar opgesteld en hielden elkaar qua goals aardig in evenwicht, op een kwartet rake strafworpen van Snel na. Meerkerk kreeg er één, in de beginfase, maar miste de kans voor 3-2.

Naarmate de wedstrijd vorderde bleken echter niet deze twee kemphanen de mooiste attractie, maar was het vooral Koen van Roekel die de show stal. Onder de korf stond hij sterk tegen Tim Flokstra, hij scoorde een aantal belangrijke goals en leverde bovendien een paar schitterende assists af op Meerkerk. Diens 7-6, na Van Roekels no-look behind the back pass, was er één om in te lijsten en bovendien het startpunt van een bescheiden Bennekomse demarrage. Boadi zorgde van afstand voor 9-6.

Na de 12-10 van Anholts (mooi vrijgepasst door Mostard) was het al tijd voor de entree van de op de bank begonnen Celeste Split. Ze kwam naast Snel te spelen, maar opvallend genoeg leidde de komst van de topscoorster van vorig seizoen juist een doelpuntarme periode is bij TOP. In de laatste 8 minuten voor rust werd slechts één goal gemaakt door de gasten. DVO deed het een stuk beter en leidde halverwege comfortabel met 16-11. Dat had zelfs 17-11 moeten zijn, maar Van Ofwegen liet in twee instanties na een strafworp te verzilveren.

Die marge van vijf wist DVO in de tweede helft eigenlijk opvallend eenvoudig te consolideren. Het bleef “met het hart, maar ook met het hoofd” spelen, zoals Richard van Vloten na afloop trots zou aangeven. Uitblinkster Renee van Ginkel zorgde met nog ruim een kwartier te gaan voor 19-14. Het was haar vijfde treffer uit zes pogingen.

Omdat TOP zelf niet het benodigde percentage haalde (het vak rondom Snel leverde 8% van afstand) en een aantal calls in Sassems nadeel uitvielen, lukte het de titelfavoriet niet om DVO nog te bedreigen met één van hun befaamde eindsprints. Een enigzins potsierlijk gemiste strafworp van Anholts was toch wel het dieptepunt, al kwam TOP kort daarna nog wel even op drie verschil toen Snel vanaf het streepje wel de trekker overhaalde voor 21-18.

Van Ofwegens 22-18 vanaf de achterlijn deed de zaal echter ontploffen en de 23-18 van Van Roekel had hetzelfde effect. De slotfase mondde uit in één grote zegetocht, waarin ook Robbe de Wit een paar ballen binnenschoot (de 26-21 korfloos) en Meerkerk van grote afstand de eclatante eindstand op 28-21 bepaalde. TOP leed daarmee de tweede nederlaag van het seizoen, maar zal zich toch vooral zorgen maken om het vertoonde spel en de afronding in het bijzonder.

Voor DVO is het de derde zege op rij en het kruipt weer een puntje dichterbij prooi DOS’46. En wie weet waar de Bennekommers in het restant van de competitie, waarin vrijuit kan worden gespeeld, nog toe in staat zijn.

Lees/zie ook:

De hele wedstrijd terugkijken:

 

[VOORBESCHOUWING] DVO/Accountor – TOP/SolarCompleet

/in , , , , /door

Het is toch alweer even geleden dat de Bennekomse selectie er dusdanig goed voor stond. Met de reserves fier bovenaan en de hoofdmacht op een solide zevende plaats is er weinig reden tot zorgen en ziet de toekomst er zonnig uit!

Afgelopen zaterdag kwam het vlaggenschip als overwinnaar uit een zinderende thriller tegen Blauw-Wit (A). Na 50 minuten nagelbijten stond er 31-32 op het scorebord en was Gertjan Meerkerk weer eens de gevierde man. Hij had met zijn twaalfde van de avond de winnende treffer gemaakt tegen de Amsterdamse ploeg van oud-DVO’er Gerald Aukes.

Door deze tweede zege op rij kan DVO het vizier definitief naar boven richten en wie weet waar deze ploeg in de tweede competitiehelft toe in staat is als het lekker vrijuit kan korfballen. Dit weekend krijgen de Bennekommers met TOP/SolarCompleet alvast de lijstaanvoerder voorgeschoteld. De ploeg uit Sassenheim – recordkampioen van de Korfbal League – haalde zeventien punten uit de eerste tien rondes en zal zich weer langzaam richting play-offvorm willen gaan spelen.

Het sterrenensemble van TOP/SolarCompleet is ook dit seizoen weer de titelfavoriet, zeker nu PKC/SWKGroep links en rechts wat steekjes laat vallen en LDODK/Rinsma Modeplein niet tegen deze twee grootmachten opgewassen bleek. Eigenlijk kent de formatie uit Sassenheim niet echt zwakke plekken. Het is een volwassen team met routine, kwaliteit, een uitstekende coach (die bondscoach wordt) en het vermogen om gemakkelijk om te schakelen en meerdere tactieken uit te voeren. Ook lijkt de selectie wat breder geworden door de komst van Tim Flokstra en de goede ontwikkeling van bijvoorbeeld Julia Schuiling.

Mick Snel is op dit moment de beste speler van de Nederlandse velden en komt met zijn nieuwe secondant Flokstra ook in het voorveld weer wat beter tot zijn recht. Rondom Snel lopen dan nog een heel resem aan andere internationals rond met Nick Pikaar (de laatste weken kwakkelend met een voetblessure), Barbara Brouwer, Jet Hendriks en Celeste Split. De resterende drie basisklanten zijn doorgaans Sanne Jousma, Paul Anholts en Frank Mostard, maar sinds de afwezigheid van Split (wel op de weg terug) hebben we ook Roos Verheugt veelvuldig aan het werk gezien en ze lijkt zich moeiteloos aan te passen aan het niveau.

Hetzelfde geldt trouwens voor Schuiling. Dit megatalent mag zo nu en dan invallen en is dan ook gelijk levensgevaarlijk. Het lijkt een kwestie van tijd voordat zij eens in de basis gaat starten. Misschien wel tegen DVO, de ploeg die zij vorig jaar in Ziggo Dome bij de junioren nog zoveel pijn deed…?

In de ontmoeting in de Bollenstreek van enkele maanden terug kon DVO lang mee met de titelfavoriet, maar moest het zich in de slotfase na wat strategische zetten door Jan Niebeek toch gewonnen geven (29-22). Daarmee is ook wel gelijk een soort handelsmerk van TOP genoemd. Vaak weten ze duels in de slotfase naar zich toe te trekken door wat tactische omzettingen of simpelweg omdat hun tegenstanders niet meer onder de Sassemse druk uit weten te komen. We zagen het de afgelopen twee weken tegen achtereenvolgens LDODK/Rinsma Modeplein en KZ/Thermo4U.

Thuiswedstrijden tegen TOP staan vaak garant voor doelpunten en spektakel. Als de spelers van Richard van Vloten allen een goed niveau halen, moeten ze – met een extra steuntje van het thuispubliek in de rug – TOP het tot aan het laatste fluitsignaal lastig kunnen maken. Wie weet dat er dan een stunt in zit en er dus bonuspunten kunnen worden bijgeschreven!

Groen-wit is onze glorie!

Uiteraard wordt na afloop van de wedstrijd ook weer de PRAXIS Player of the Match Award uitgereikt aan de speler of speelster die “de wedstrijd heeft gemaakt”. Elke wedstrijd wordt deze mooie bokaal opnieuw ge-3D-print (met de kleuren van de spelende teams) en ter beschikking gesteld door Oceanz 3D Printing. Stemmen kan heel eenvoudig door een WhatsApp-berichtje te sturen naar 06 53 27 95 39 met [CLUB+RUGNUMMER] (bijvoorbeeld DVO4 voor Roos Scherrenburg of TOP24 voor Mick Snel). Onder de inzendingen wordt een mooi boekje met handtekeningen van de selectie van DVO/Accountor verloot.

Je kunt je dagje DVO al op tijd beginnen want er zijn nog veel meer mooie wedstrijden. Wat te denken van de streekderby tussen de Bennekomse en Wageningse junioren? Van de honger zul je ook niet omkomen gezien het menu.

Sla je een bezoek aan Bennekom toch over, check dan in ieder geval de livestream om niets van dit spektakel te missen. Rond 19:30 beginnen presentator Jan-Anne van Ginkel en Jos Roseboom met hun voorbeschouwing. Richard van Vloten en Jan Niebeek sluiten natuurlijk even aan.

Jeroen van Brakel volgend jaar opgevolgd door Roy Rutenfrans

/in , , /door

Aan het eind van dit korfbalseizoen zal Jeroen van Brakel afscheid nemen van de DVO/Accountor-selectie. Onder zijn bezielende leiding draaiden de Bennekomse reserves vier jaar mee bovenin de ranglijsten op het veld en in de zaal. In 2018 werd de finale van de Reserve Korfbal League gehaald, die helaas werd verloren van Blauw-Wit (A) 2. Naast zijn goede prestaties was Jeroen ook geweldig in de omgang en een cruciale factor binnen de jonge selectie. 

Met pijn in zijn hart neemt Jeroen nu afscheid van het team dat voor veel talent de springplank naar het Bennekomse vlaggenschip moet zijn: “Ik heb in mijn tweede periode bij DVO [Jeroen coachte eerder de A1, red.] vier intensieve, maar hele mooie jaren gehad bij de selectie. Het is met veel ups en downs gegaan. Met mijn eigen ploeg speelden we altijd voor de play-offs, terwijl de hoofdmacht vaak streed tegen degradatie. En ook was het zaak om de jonge toptalenten zo nu en dan speelminuten te gunnen om alvast te wennen aan de senioren. Dat is een lastige, maar prachtige balans om te bewaken. Nu ziet het er naar uit dat ons harde werken is beloond: DVO is een stabiele Korfbal League-club geworden, met sterke, beloftevolle reserves en daar weer achter een geweldig talentvolle jeugd. Ik heb daar mijn eigen aandeel in gehad en daar ben ik enorm blij mee en trots op.”

Hoofdtrainer Richard van Vloten over Jeroen: “Jeroen was een belangrijke pion tussen één en twee en daarnaast een fijn mens. Hij denkt altijd in het belang van de club en het team en is dan ook prettig om mee samen te werken.” Dat laatste kan Jeroen beamen: “Het is met Richard en Marc drie handen op één buik. Ik had en heb het nog steeds enorm naar mijn zin met deze mannen en ook bij de club in het algemeen.”

Maar als het zo goed gaat, waarom dan toch stoppen? “Het gevoel dat ik bij de club heb, is nog altijd geweldig, maar ik wil niet het risico lopen dat ik verzadigd raak en verval in automatismen in mijn coaching door te lang door te gaan. Deze mooie, beloftevolle groep verdient meer dan dat.”

Het tekent de instelling van Jeroen als vraagbaak en gangmaker binnen de groep en klankbord voor de hoofdtrainers, die zich altijd wegcijferde voor het belang van de club en de ontwikkeling van Bennekoms talent. In die verloren finale van 2018 moest hij bijvoorbeeld noodgedwongen junioren inzetten omdat het vlaggenschip de volgende dag een beslissende play-down tegen Dalto/KlaverbladVerzekeringen moest spelen. Dat deed de oefenmeester zonder mopperen. DVO/Accountor is Jeroen dan ook zeer erkentelijk voor zijn jarenlange inzet, toewijding en loyaliteit en wenst hem al het beste in zijn verdere korfballoopbaan! Aan interesse uit de regio is in ieder geval geen gebrek.

De opvolger van Jeroen wordt dit seizoen al klaargestoomd. Roy Rutenfrans loopt op dit moment voor zijn KT3 stage bij Jeroen en diens reserves en zal het stokje over nemen. Vorig jaar en het jaar daarvoor vormde Roy met Jos Albers een succesvol duo als coach van de Bennekomse junioren, waarmee in 2019 twee finales werden gespeeld en op het veld de landstitel werd gehaald.

Roy kan niet wachten om aan zijn eerste klus als seniorentrainer te beginnen: “Ik heb er inderdaad heel veel zin in. Na zes jaar [verdeeld over twee periodes, red.] de A1 van DVO gecoacht te hebben, voelt het ook als een logisch moment om naar de senioren over te stappen. De twee finales vorig jaar waren gaaf om mee te maken, maar ik kijk met nog meer voldoening terug naar de play- offs in de zaal waar we het favoriete Fortuna twee keer echt de baas waren met een sterk tactisch plan, wat vervolgens perfect werd uitgevoerd door de spelers. Die teamprestatie en vervolgens de ontlading bij de spelers was fantastisch. En dan heb ik het nog niet eens over de vreugde en het trotse gevoel wat in de gehele vereniging los kwam.”

Als speler maakte Roy de opmars van DVO van overgangsklasse naar de Korfbal League mee (“De play-offs tegen LDODK vergeet ik nooit meer”). Op het hoogste niveau speelde hij nog één jaar voor DVO, vooral bij de reserves. Maar de onderschepping bij de middenlijn, waardoor een zege op PKC/SWKGroep over de streep kon worden getrokken, staat bij sommigen wellicht nog vers in het geheugen!

“Ondanks dat ik van ‘buiten’ ben gekomen, voelt DVO nu als een thuis voor mij. Dat is voor mij ook DE reden om het trainerschap niet buiten DVO te zoeken. Ondanks een aantal vragen van clubs uit de regio, wil ik gewoon heel graag bij DVO blijven. De faciliteiten zijn fantastisch, de selectiespelers willen er alles uit halen wat er in zit, de begeleiding rondom de selectie is zeer kundig en de STD heeft de ambitie uitgesproken om in de nabije toekomst de play-offs van de Korfbal League te halen. Je voelt aan alles dat het zich stap
voor stap ontwikkelt in de goede richting. Ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen en voel me als een vis in het water in een dergelijk ambitieuze sportcultuur!”

Jeroen is blij dat zijn vervanger nu al rondloopt: “Dat zorgt voor een fijn stuk overdracht en ik ben ervan overtuigd dat Roy de juiste man is op de juiste plek. Hij zit er korfbalinhoudelijk goed in en heeft vorig jaar laten zien het maximale uit toptalenten te kunnen halen. Natuurlijk kan hij nog een hoop leren van Richard en Marc, maar hij is enorm gedreven en een natuurlijke inspirator voor deze jonge groep. Wat mij betreft is het de beste kandidaat voor de huidige positie.” 

Ook voor Roy zelf is de stage een prettige opstap naar het echte werk: “Ik ben Jeroen erg dankbaar voor de mogelijkheid om dit zaalseizoen al met hem mee te lopen bij trainingen en de thuiswedstrijden. Jeroen is een fantastisch persoon en het is een eer om zijn werk voort te zetten. Het enige nadeel is dat hij de lat heel hoog heeft gelegd met de prestaties en de goede sfeer bij DVO 2, haha! Ik heb zin in komend seizoen, maar nu eerst alle focus op dit seizoen, want korfbal gaat van week tot week!”

Zo is het, want eerst zal hij nog samen met Jeroen proberen om de play-offs van de Reserve Korfbal League te halen. DVO/Accountor 2 voert deze momenteel aan, dus het ziet er goed uit!

DVO/Accountor wenst Jeroen en Roy heel veel succes om deze doelstelling te verwezenlijken en Roy natuurlijk al het beste voor volgend seizoen.

 

 

 

 

 

 

 

 

[VERSLAG] DVO sleept zege uit het vuur na zinderende thriller in Amsterdam

/in , , , , /door

In een wedstrijd waar de vonken vanaf spatten heeft DVO/Accountor een groot gat geslagen met de onderste drie plaatsen van de ranglijst. Na de op karakter binnengesleepte 31-32 zege tegen Blauw-Wit (A) staat de ploeg van Richard van Vloten en Marc Verberk vier punten voor op de Amsterdammers en is ook het onderling resultaat in Bennekoms voordeel. De groen-witte brigade moest wel alles uit de kast halen om Gerald Aukes’ korfbalmachine van zich af te houden.

De openingsfase van Blauw-Wit was furieus. Twee passes nadat Marco van der Lucht en Rick Voskamp het kruit hadden ontstoken, maakte Fleur Blötevogel al de 1-0. Roos Scherrenburg counterde binnen tien seconden, maar het gejuich was nog niet verstomd of Loraine Vissers had de 2-1 er al in liggen. Dat moordende tempo werd eigenlijk volgehouden tot aan het rustsignaal, waarbij in de openingsfase de zeer direct spelende thuisploeg wat trefzekerder was. Randell van der Steen maakte uit een doorbraak mooi 4-1 en Gerald van Dijk tekende met een uitwijker voor 6-3. Beide Amsterdamse goals werden opgevolgd door een doelpunt van Scherrenburg, die namens DVO het scherpst aan de wedstrijd begon.

Na haar 6-4 begon Gertjan Meerkerk zich nadrukkelijk met het scoreverloop te bemoeien. Een vrije bal en strafworp uit zijn handen brachten DVO langszij en met een afstandsschot zette hij DVO bij 7-8 ook voor het eerst op voorsprong. Even later vloog hij er in hetzelfde hoekje voor de verandering eens langs en een fraaie lay-up betekende 9-10. Een schitterende tussenstand voor nog geen tien minuten speeltijd.

De doelpuntenregen hield aan. DVO profiteerde optimaal van een door Van der Steen gemiste strafworp en liep uit naar de 12-9 van Robbe de Wit. Maar Blauw-Wit (A) geeft zich niet zomaar gewonnen en met Mandy Koelman voorop bleven de zebra’s ten strijde trekken. Na de 12-13 van Koelman plukte Chris van Haren een bal boven de graaiende handen van Van der Steen uit om voor 12-14 te zorgen (het protest van de Amsterdammer was onterecht), maar na de 15-15 (stip Koelman) was het evenwicht weer hersteld.

Een fabelachtige tip-in uit de draai van Koen van Roekel (15-16) was het hoogtepunt van de achtbaanrit die deze eerste helft was. Twee goals van De Wit op rij brachten DVO bij 16-18 weer een marge van twee, waarna de karretjes met gierende remmen bij het klein mogelijkste verschil (18-19, stip Koelman) tot stilstand kwamen. Voor even dan.

Na de thee was het eigenlijk twintig minuten lang stuivertje wisselen. Blauw-Wit bleef maar naar binnen pompen en had met Mike van de Reep een zuivere heer die zich ook betrekkelijk eenvoudig wist te ontrekken aan De Wit. De schutter zette zijn ploeg weer op voorsprong – 20-19 – maar Adriënne van Ofwegen scoorde tegen en deed dat later nogmaals voor 21-22. Het was alweer haar derde goal.

Daniëlle Boadi moest de strijd tegen de levensgevaarlijke Vissers na de 23-22 van Kenny Lauf staken. Janine van Schie kwam op haar plaats en deed dat naar behoren. Even leek het vak waarin ze terecht kwam wat te haperen, maar Van Haren hervond op tijd zijn schot (25-25) en omdat Meerkerk ook in de tweede helft simpelweg niet af te stoppen was door Van Dijk, bleef DVO genoeg meescoren. Links en rechts vloog de behendige spits erlangs bij de Zwarte Parel om met mooie lay-ups af te ronden en ook het afstandsschot was als vanouds. Na Van de Reeps 26-25 maakte Meerkerk de 26-26 van de ene zijlijn, de 27-28 met een lay-up en de 27-29 van de andere zijlijn. Het was zijn elfde en Van Dijk moest zich voor even laten vervangen.

Toen stond daar opeens Otto Fabius en de Engels international promoveerde zijn eerste poging na zijn rentree direct tot een doelpunt: 28-29. Van Haren schoot 28-30 binnen, maar Blauw-Wit bleef geloven in een goede afloop en met reden, want het rendement ging ook bij de thuisploeg weer wat omhoog. Andermaal Van de Reep van afstand (29-30) dwong Van Vloten tot het brengen van Daan van den Goorbergh voor De Wit om de druk op Van de Reep wat op te voeren, maar dat weerhield Van der Steen er niet van om met goed opstellen onder de korf de 30-30 gelijkmaker te forceren.

Met een rake strafworp nam Van Haren wraak op zijn directe tegenstander en in de daaropvolgende aanval mocht ook Koelman aanleggen vanaf 2,5 meter. Ze miste, maar mocht op herhaling omdat Van Roekel te vroeg in zou hebben gelopen. Echter faalde de ervaren speelster opnieuw en met een goal kon DVO de wedstrijd nu in het slot gooien. Een opgelegde kans was echter niet aan Van Haren besteed en dus was het weer de beurt aan Blauw-Wit om te hopen. Uitgerekend Koelman maakte haar dubbele misser van afstand goed. 31-31.

Time-out DVO en het idee was simpel: de schotklok wat laten aflopen en dan Meerkerk uitspelen. Zo gezegd, zo gedaan en met zijn twaalfde van de avond schoot hij DVO naar twee punten. Blauw-Wit kwam namelijk niet meer tot een goal, ondanks de bonusaanval die ze van de arbitrage kregen omdat Van Haren te lang treuzelde met het uitbrengen van de onderschepte bal. Van den Goorbergh sloot goed op Van de Reep, kreeg verdedigd en de bal mee en daarmee waren de punten dan ein-de-lijk in de tas.

Lees/zie ook:

[VOORBESCHOUWING] Blauw-Wit (A) – DVO/Accountor

/in , , , , /door

Na de eerste competitiehelft vinden we DVO/Accountor terug op een zevende plaats, dus één plekje hoger dan de eindklassering van vorig seizoen. Het gat met staartploegen Tempo en GG/IJskoud de Beste is substantiëel (vijf punten) en als de eerste negen speelronden een indicatie zijn, zullen er van eventuele degradatiezorgen in Bennekom dit seizoen geen sprake meer zijn.

In het restant kan dan ook vooral omhoog worden gekeken door de selectie van Richard van Vloten en Marc Verberk. Met in ieder geval DOS’46 redelijk binnen schootsveld is er nog wel wat te stijgen op de ranglijst en wie weet wat er met hier en daar een stuntje verder nog mogelijk is! Het is dan wel belangrijk om de eerste return direct om te zetten in winst en dat is nog niet zomaar gedaan. De groen-witte brigade reist namelijk af naar Amsterdam, waar Blauw-Wit (A) wacht. Voor bijna elke ploeg is dat een lastig affiche gebleken.

DOS’46 verspeelde er een punt (Loraine Vissers maakte de 27-27 in de laatste fracties van seconden), PKC/SWKGroep won ternauwernood (28-29) en KZ/Thermo4U verloor afgelopen weekend eigenlijk opvallend kansloos: 22-17. Alleen TOP/SolarCompleet kende in Amsterdam weinig moeite met de zebra’s: 23-32. Ondanks de 30-24 zege in de openingswedstrijd, zal DVO dus op de hoede moeten zijn tijdens de confrontatie met de hoofdstedelingen onder leiding van oud-DVO-coach Gerald Aukes.

Samen met Mark van der Laan heeft de Fries van Blauw-Wit een echte vechtmachine gemaakt die je ondanks de enorme leegloop aan het einde van vorig jaar niet zomaar even van je afschudt. Met vijf behaalde punten staat de traditieclub op de achtste plaats, net boven de streep. Komen ze de aanstaande onderlinge wedstrijden met GG/IJskoud de Beste en Tempo enigzins goed door, dan is er ook volgend jaar – voor het zestiende seizoen op rij – Korfbal League in Amsterdam.

DVO rekende afgelopen weekend na een mooie wedstrijd af met GG en lijkt daarmee de degradatiezone (weer) definitief ontgroeid. De rentree van Chris van Haren bleek voor Robbe de Wit belangrijk. Laatstgenoemde schoot – net als Gertjan Meerkerk – in de eerste helft weer met scherp en toen na rust ook de dames mee begonnen te scoren leek de wedstrijd in een vroegtijdig stadium beslist. GG toonde echter karakter, knokte zich terug maar DVO beschikte uiteindelijk toch over de langste adem. Laten we hopen dat dit komende zaterdag tegen Blauw-Wit ook zo is. Maar we hebben ze pas verslagen zodra het laatste fluitsignaal van arbiters Marco van der Lucht en Rick Voskamp heeft geklonken!

Helaas heeft Blauw-Wit nog altijd geen livestream, dus om de wedstrijd optimaal te kunnen volgen zit er maar één ding op: met z’n allen naar Amsterdam. De wedstrijd begint om 17:00 dus je hebt na afloop zelfs nog wat aan je avond.

Hopelijk zien we weer veel groen-witte support langs de lijn.

Groen-wit is onze glorie!

[VERSLAG] DVO sluit eerste competitiehelft af met winst op GG

/in , , , , /door

Op bezoek bij GG/IJskoud de Beste heeft DVO/Accountor dankzij een 22-27 overwinning definitief afstand genomen van de staartploegen, waar in de eerste competitiehelft alle wedstrijden van werden gewonnen. In een sfeervolle hal in Wormer stonden de Bennekommers alleen in de openingsfase een paar keer kort op achterstand, waarna via met name Gertjan Meerkerk en Robbe de Wit een mooie marge werd opgebouwd: 12-15. Toen na rust ook de Bennekomse dames mee begonnen te scoren liep het verschil op naar vijf, maar de debutant rechtte de rug en stond bij 21-21 zelfs nog op gelijke hoogte. Het energieke spel van de jonge thuisploeg eiste echter zijn tol en DVO bleek over de langste adem te beschikken: 22-27.

De schorsing van Chris van Haren zat erop en Richard van Vloten gaf hem direct zijn basisplaats weer terug. Verder vielen er geen wijzigingen in de groen-witte basisopstelling te noteren. Opvallend was dat er daardoor in totaal negen spelers binnen de lijnen stonden die nog geen vier jaar geleden in de juniorenfinale op het Bennekomse veld tegenover elkaar stonden – vier van DVO en vijf van GG. Dat was in evenwicht geweest als ook Menno van der Neut zijn opwachting had gemaakt, maar de spits die de afgelopen weken Van Haren had vervangen, bleek in Wormer als supersub niet nodig.

Na het debacle vorige week in de streekderby tegen KZ/Thermo4U leek GG duidelijk wat recht te willen zetten voor het eigen publiek. Ze schoten uit de startblokken en in de eerste aanval prikte Kevin Dik al de 1-0 binnen. DVO counterde echter stoïcijns via Koen van Roekel en even later Robbe de Wit, waarna Carlo de Vries egaliseerde: 2-2. Na de prachtige 2-3 van Gertjan Meerkerk pakte de thuisploeg bij 4-3 nog even een voorsprong door een strafworp van de weer in de basis begonnen Susila de Klein (De Vries had er eerder in die aanval nog één gemist), maar daarna begon DVO aan een voorsprong te bouwen dankzij de weer ouderwets scherpe De Wit en Meerkerk. Met name laatstgenoemde was voor rust onhoudbaar – dit keer moest Coevert eraan geloven – en schoot uit alle hoeken en standen raak (6 uit 10). De Wit kreeg meer druk van Terrenc Griemink, maar schoot er zuiver bovenuit (5 uit 9).

Nadat de spelers bij 12-15 hadden gepauzeerd, schakelde DVO even naar de dames en uitgerekend Roos Scherrenburg prikte de belangrijke vier verschil binnen. De lange Bennekomse had het lastig met Lisanne de Bruin, die in de verdediging veel afvallende ballen opraapte. DVO leek na de 13-17 van Renée van Ginkel (vorig jaar nog GG 2) en de 13-18 van Daniëlle Boadi zelfs op een marge van zes te komen, maar een schot van De Wit rolde miraculeus uit de korf. Aan de andere kant maakte De Vries fraai 14-18 en dat bleek het startsein voor een slotoffensief dat uiteindelijk leidde tot een ontploffende hal bij de 20-20 van diezelfde De Vries.

DVO speelde in die fase wel érg statisch, en slordig bovendien. Het ritme van Meerkerk werd goed onderbroken door extreem voorverdedigen op de tweede aangeef door de GG-dames en extreem achterverdedigen bij het oplossen door de GG-heren, waar Koen van Roekel veel meer uit had kunnen halen. In het andere Bennekomse vak viel de aanvalsmachine ook stil, terwijl het opportunistische spel van GG juist enorm rendeerde.

Dat Van Roekel na de zoveelste doorbraak van Meerkerk dan ook zijn eerste korte kans van de wedstrijd maakte (20-21) was cruciaal. GG antwoordde via Dik, maar na goals van Boadi (verdienstelijke tweede helft) en Van Haren (21-23) wankelde de thuisploeg. Meerkerk en Van Roekel tilden het gat weer naar vier en toen Marieke Duineveld nog een strafworp miste, gaven de Noord-Hollandse youngsters zich gewonnen. Er werd afgefloten bij 22-27 en met de meegereisde supporters konden de vier behaalde punten worden gevierd!

Lees/zie ook:

 

[VOORBESCHOUWING] GG/IJskoud de Beste – DVO/Accountor

/in , , , , /door

De laatste wedstrijd van de eerste speelhelft wordt gespeeld tegen GG/IJskoud de Beste. Voor beide ploegen een belangrijk duel, want de promovendus zou bij winst op één punt komen van de Bennekommers en een beetje afstand nemen van de degradatiezone. Een zege voor DVO/Accountor zou betekenen dat het de drie staartploegen heeft verslagen en daar dus definitief niet meer toe behoort.

Met Chris van Haren weer inzetbaar kan DVO wel weer eens een resultaat gebruiken na verliespartijen tegen achteréénvolgens DOS’46, Fortuna/Delta Logistiek en PKC/SWKGroep. In geen van die wedstrijden was de equipe van Richard van Vloten kansloos, maar was het niveau niet hoog en constant genoeg om één of meerdere punten te kunnen bijschrijven. Misschien zorgt de terugkeer van Van Haren voor een impuls?

De hoofdmacht van GG bestaat bijna volledig uit de spelers die op het eerste NK Veldkorfbal in Bennekom (2016) onze A1 van de titel afhielden. Kevin Dik, Carlo de Vries, Terrenc Griemink, Martin Coevert, Marieke Duineveld, Lisanne de Bruin en Elisa Al speelden toen allemaal al in het groen-geel. Zelfs coach Dico Dik was al van de partij. In de aanloop naar de promotie is er met aanwinsten Stijn Hoekstra en Susila de Klein vooral wat ervaring toegevoegd. En Lindsy Krop werd weggeplukt bij Blauw-Wit (A). Met dat goed ingespeelde team werd vorig jaar Tempo verslagen in de hoofdklassefinale.

Overigens, de basis van DVO A1 was toen: Koen van Roekel, Menno van der Neut, Job Delsman, Milko van Golberdinge, Danielle Boadi, Renée van Ginkel, Roos Scherrenburg en Isa Klein Tuente. Ook daarvan zitten er inmiddels een groot aantal in het Bennekomse vlaggenschip. Mooi om te zien dat bij beide ploegen zoveel eigen kweek is doorgestroomd naar het hoogste podium!

Een ijskoud GG tegen een kokend DVO – wat gaat de doorslag geven? Mocht je het van dichtbij willen zien, reis dan lekker met het hele groen-witte convooi naar Wormer toe. Er is vast nog wel ergens een plekje in een auto. En anders is er altijd nog de livestream!

Groen-wit is onze glorie!

 

[VERSLAG] DVO hervat competitie met nederlaag tegen PKC

/in , , , , /door

Het nieuwe jaar leek voor DVO/Accountor gezegend te beginnen tegen een gehavend en stroef opererend PKC/SWKGroep. Na het korte kerstreces maakten de Bennekommers het de topploeg uit Papendrecht de hele wedstrijd lastig, maar na lang een voorsprong te hebben genoten werd uiteindelijk toch tegen een 19-23 nederlaag aangelopen.

Voor de meeste spelers binnen de lijnen was er van rust tijdens de feestdagen weinig sprake. PKC schreef de twintigste editie van de Korfbal Challenge op haar naam en ook vanuit Bennekomse gelederen waren veel selectieleden naar Rotterdam getogen om voor allerhande nationale (jeugd)teams in actie te komen. Toch leek met name PKC wel last te hebben van deze ‘onderbreking’ in de competitie (of het moeten de oliebollen zijn geweest), want in de eerste helft speelden de gasten niet best. Ze kwamen moeilijk onder de Bennekomse druk uit en de goede kansen die wél werden gecreëerd, bleven onbenut. Ook werd in de persoon van de nog geblesseerde Laurens Leeuwenhoek natuurlijk een belangrijke verbindende factor én zekere schutter gemist.

Als gevolg kon DVO – zonder dat het zelf groots speelde – in het eerste kwart een voorsprong opbouwen (6-2), met een excellerende Menno van der Neut (driemaal trefzeker) en Adriënne van Ofwegen (meerdere onderscheppingen). Die tussenstand was opvallend omdat de wedstrijd vorig jaar op dat moment al zo ongeveer gespeeld was door een ontketend PKC in wat uiteindelijk uitmondde in een doelpuntenregen (32-38). Toen was er overigens geen plaats in de basis voor oud-DVO’er Marijn van den Goorbergh. Dit jaar wel en het was de geboren en getogen Bennekommer die PKC met twee afstandstreffers over het dode punt hielp (6-4).

Vanaf dat moment wist PKC wat meer gelijke tred te houden met als uitblinker bij PKC was Olav van Wijngaarden, die eigenlijk op alle fronten heerste tegen Robbe de Wit. Hij verzorgde talloze rebounds en drie goals voor rust, waaronder de mooiste van de avond (een lay-up voor 7-6). Halverwege was de schade voor PKC beperkt tot ‘slechts’ twee goals: Julie Caluwé tekende voor de 10-8 ruststand. Het was pas de eerste damesgoal van PKC en dat tekende deze wedstrijd en Van Ofwegens optreden in het bijzonder. Ze kreeg drie verschillende tegenstandsters voor haar kiezen, gaf geen krimp en mocht na afloop de Praxis Player of the Match-bokaal in ontvangst nemen.

In het tweede bedrijf bleef DVO lange tijd aan de goede kant van de score, maar PKC begon verdedigend steeds meer grip te krijgen. Alleen Gertjan Meerkerk bleek eens te meer niet te houden, ook door Richard Kunst niet. Met nog iets meer dan dertien minuten te gaan schoot de spits in Bennekomse dienst 16-14 binnen, maar omdat in het andere vak zowel Robbe de Wit en Menno van der Neut het aflegden tegen respectievelijk Van Wijngaarden en Van den Goorbergh moest daar veel van Daniëlle Boadi komen. Haar schoten kwamen echter van ver en troffen te weinig doel. Dit vak leverde na rust slechts twee goals af en dat was gewoon te weinig van het goede om nog aanspraak op punten te maken.

De Papendrechtse dames begonnen nu ook mee te scoren en Caluwé zette PKC bij 16-17 voor het eerst op voorsprong. DVO was niet bij machte om het spelbeeld nog te kantelen. Op 19-20 miste de voor Randy Oosting goed ingevallen Daan Koppenol nog een strafworp en was DVO daar in balbezit gekomen, dan was er misschien nog wat mogelijk geweest, maar Kunst schoot in dezelfde aanval koeltjes raak. Aan de andere kant, met nog een kleine twee minuten te spelen, kreeg Meerkerk een strafworp die hij raak leek te gooien, maar door een zetje van Koppenol tegen de korf, rolde de bal uit de korf en moest de strafworp opnieuw. De tweede poging van Meerkerk was tekort en dat stelde Van den Goorbergh in staat om met twee afstandsschoten nog wat extra zout in de wonde van zijn oude ploeg te strooien en de wat geflatteerde 19-23 eindstand op het scorebord te brengen.

Lees/zie ook:

De hele wedstrijd terugzien:

Jeugdclinic selectie weer groot succes!

/in , , , , /door

Donderdag 2 januari verzamelden ruim 100 kinderen zich in de DVO/Accountor Hal voor de nieuwjaarsclinic gegeven door de Bennekomse selectie. Ze werden verdeeld over twee groepen en door hun helden uit het eerste en tweede – onder leiding van Koen en Menno – flink aan het werk gezet. Er waren kids uit de F, E, D en C-jeugd en bijna de hele seniorenselectie was vertegenwoordigd. Alleen Daan (ziek) en Janine (werk) moesten helaas verstek laten gaan.

Na afloop werd er met z’n allen wat gedronken in het clubhuis en konden de kinderen handtekeningen gaan scoren in een prachtig boekje gemaakt door een moeder van één van de jeugdleden. Mooi om deze betrokkenheid te zien. Onderstaande foto’s zeggen verder genoeg. Wat een feest!