[VERSLAG] DVO opnieuw in slotseconden ten onder tegen Fortuna

/in , , , , /door

Het is DVO/Transus niet gelukt om Fortuna/Delta Logistiek voorbij te gaan op de ranglijst. Inzet van het duel in een bomvolle DVO/Transus-Hal was definitieve plaatsing voor de play-offs en als mooie bijvangst eventueel thuisvoordeel daarin. Na een gelijkopgaand begin werd Fortuna dominant, maar zorgde een Bennekomse eindsprint er net als in de heenwedstrijd voor dat DVO een punt leek over te houden. Weer was het echter Nik van der Steen die zijn ploeg in extremis naar de zege schoot: 23-24.

DVO begon met de niet geheel fitte Menno van der Neut en Annelie de Korte op de bank. Met name de duelkracht en verdedigende klasse van De Korte had DVO nog wel goed kunnen gebruiken, want de vier Delftse dames waren ieder op hun eigen manier beslissend. Fleur Hoek opende de score in haar voormalige thuishal en zou er in totaal vijf maken. Celeste Split deed daarnaast goed mee met vier treffers. En in het tweede Delftse aanvalsvak zorgde Jessica Lokhorst ervoor dat Daniëlle Boadi niet in de wedstrijd kwam en raapte Michelle van Geffen veel afvallende ballen op. Dat gaf Mick Snel en Nik van der Steen weer de ruimte om aan de buitenkant naar hartelust te combineren.

Tot aan 7-7 (Robbe de Wit verschalkte Snel onder de korf), kon DVO bijblijven. Daarna liep Fortuna gedecideerd weg naar 7-12, om in een onhandige slotfase toch nog twee goals te incasseren van Gertjan Meerkerk en Barbara Brouwer (goed op dreef met vijf doelpunten). Opvallend in die eerste helft was dat het eerste schot van Meerkerk bijna tien minuten op zich liet wachten. De topscorer van DVO stond dit keer niet tegenover zijn Delftse tegenhanger Van der Steen, die tot meer pogingen kwam (en dus ook meer goals maakte). Overigens was het dit keer vooral een beter schotpercentage dat Fortuna aan de voorsprong hielp. DVO schoot iets beneden niveau, maar qua pogingen bleef het niet ver achter.

Dankzij de twee treffers vlak voor rust en twee snelle goals erna kwam DVO weer volledig terug in de wedstrijd. Maar de gasten panikeerden niet en sloegen hard terug: 11-15. Weer wist DVO op één te komen (16-17) doordat Meerkerk en Chris van Haren beter begonnen te draaien, maar weer ging Fortuna er vandoor, mede dankzij twee prachtige goals van Snel en Van der Steen.

De Delftenaren kregen meerdere aanvallen op zes verschil, maar die viel niet en andermaal waren het Van Haren en Meerkerk die DVO in de wedstrijd hielden. Na de 21-23 van Meerkerk werd in een time-out schutter Van der Neut naast Van Haren gebracht en verhuisde De Wit naar het andere vak om met zijn lengte eerder aan de bal te komen. Die omzetting sorteerde effect, want met twee puntgave afstandsschoten (zijn zesde en zevende na rust) trok Van Haren in de absolute slotfase de stand gelijk.

Weer volgde een time-out. Daarin kon Fortuna afspreken hoe ze Van der Steen in stelling zouden brengen en kon DVO plannen smeden om dit te voorkomen. Tevergeefs, want met een soepele beweging schudde de League-topscorer Van der Neut van zich af om het thuispubliek in rouw te dompelen. De laatste gehaaste pogingen van Meerkerk en Koen van Roekel strandden op de korf en zo ging Fortuna er andermaal met de volle buit vandoor.

Daarmee is de landskampioen geplaatst voor de play-offs en heeft DVO nog tenminste één puntje nodig. De kans dat het vervolgens opnieuw tegen Fortuna zal gaan aantreden is groot, dus hebben Richard van Vloten en Marc Verberk twee mooie wedstrijden om te analyseren hoe zo’n best-of-three winnend kan worden afgesloten. Maar eerst gaat het vizier op de thuiswedstrijd van volgende week tegen het onberekenbare Blauw-Wit (A), dat nog een klein beetje degradatiestress heeft.

Lees/zie ook:

DVO B1 2021/22 gehuldigd door burgermeester Verhulst!

/in , , /door

Het is alweer bijna een jaar geleden dat onze B1 onder leiding van Manon en Stijn de landstitel wist te beroven. Na een fantastisch seizoen wist de ploeg ook in de play-offs en uiteindelijk de finale te laten zien wie de beste B1 van Nederland was.

En dat dat een ongekende prestatie was is ook doordrongen bij Rene Verhulst, de burgermeester van de gemeente Ede. Na een initiële aanvraag, de beoordeling door een commissie, het besluit van de jury en uiteindelijk de goedkeuring door burgermeester en wethouders is de ploeg op vrijdag 10 maart onderscheiden met een heus jeugdlintje van de gemeente Ede.

 

Je komt in aanmerking voor jeugdlintje als je jonger dan 17 bent, in Ede woont, kampioen bent geworden in jouw tak van sport of een bijzondere prestatie hebt geleverd op het gebied van cultuur of voor de samenleving.

Onder valse voorwendselen zijn de dames en heren naar Cultura in Ede geleid, waar hen de verrassing stond te wachten. Dat dit goed geheim is gehouden bleek uit de reactie van Arnoud die zijn moeder zag en met een blik alsof hij water zag branden zei: “Huh, wat doe jij hier!?”.

Helaas kon Famke er door ziekte niet zijn en was Manon afwezig vanwege een heerlijke vakantie, maar de rest van het team zat – uiteraard in DVO outfit – op de eerste rij in afwachting van wat komen ging.

Na een dans door Dance Studio Bennekom (ook kampioen geworden en onderscheiden) werd de middag geïntroduceerd en was het de beurt aan de burgermeester om 8 onderscheidingen uit te reiken. Naast onze eigen B1 waren er dansteams, een jongedame die uitblinkt in voetbal en atletiek, een jongeman die brons won op het WK Rhönradturnen – waarvoor geldt dat het podium in het atrium van Cultura een tikkie te klein is voor een demonstratie… onze burgervader kreeg nog net het Rhönrad niet tegen zijn neus – en een 13-jarige jongeman die bij een woningbrand oudere mensen heeft geholpen om het huis te verlaten.

De B1 stond als derde gepland en bescheiden als ze zijn (…) stapten ze het podium op. Na enkele korte vragen van de burgermeester (“Maken jullie het na de wedstrijd wel weer goed als jullie boos waren in het veld?”, waarop Julian antwoordde: “Nou, meestal de dag erna!”) werd het team een medaille omgehangen.

De onderscheiding werd symbolisch bevestigd door het slaan van een spijker (De Pluim) met daarop de naam van het team in een blok hout. Alle Pluimen worden deze week overgebracht naar de hal van het gemeentehuis in Ede waar ze terechtkomen in een wand waarin de Pluimen van voorgaande jaren ook ingeslagen zijn.

Na een korte receptie in Cultura – waar bleek dat de jongeren een soort antenne voor bitterballen en kaassoufflés hebben – is het team eerst langs aanvoerder Famke gegaan om de medaille langs te brengen. Daarna hebben ze een gezellige avond gehad bij de familie Van den Brink onder het genot van een lekkere pizza. Een mooie, nu échte afsluiting van het kampioenschap!

Zou het de huidige B1 lukken om deze prestatie te evenaren? Ze zijn in ieder geval goed op weg. Dus kom ze maar aanmoedigen als ze de play-offs halen! [inmiddels gelukt!, red.]

ESA, al jaren trouwe sponsor van DVO/Transus

/in , /door

Elbertsen Stunnenberg Afbouw, daar staan de letters ESA voor.

De oudkorfballers Rinie en Gerrit-Jan begonnen hun badkamerbedrijf in 2007. Mooi was het ook dat zij gelijk instapten als Silversponsor van DVO.

Vele DVO-huishoudens hebben inmiddels al een prachtige badkamer van deze rasvaklieden. Verder hebben ze in een eerdere fase ook alle douchegelegenheden in het DVO-complex voorzien van tegelwerk.

Druk dat zijn zij zeker. Al jaren hebben zij een goed gevulde werkvoorraad. Maar er kan natuurlijk altijd meer bij.

Namens de Sponsorcommissie willen wij de mannen van ESA bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun en wensen wij hun goede jaren toe in de afbouwbranche.

Voor meer info, check hun sponsorpagina: ESA-badkamers – DVO/Transus (dvo-korfbal.nl)

Op de foto, links Harm Jacobs, midden Rinie Elbertsen en rechts Gerrit-Jan Stunnenberg

Zorg dat je er bij bent zaterdag!!

/in , , , /door

Lieve DVO’ers,

Het Korfbal Leagueseizoen nadert zijn einde en we gaan ons langzamerhand opmaken voor een heel mooi vervolg van de competitie: de play-offs! En die play-offs kunnen we zaterdag in onze eigen hal veilig stellen. Nog beter gezegd: zaterdag is een cruciaal duel.

De tegenstander is namelijk Fortuna/Delta Logistiek, de huidige nummer twee, met maar één punt meer dan wij. Bij winst aanstaande zaterdag bereiken we dus de play-offs en nemen we ook de 2e plek over, wat recht geeft op thuisvoordeel tijdens de play-offs.

Een enorm belangrijke wedstrijd dus zaterdag: daar moet je bij zijn! De sfeer en support is de afgelopen jaren natuurlijk al waanzinnig, maar bij wedstrijden als deze is nog een extra versnelling nodig: we tillen de fantastische sfeer naar nog een niveautje hoger. Samen. Bij zijn dus!!

Trek je groene outfit aan, niet alleen wij van VAK-D maar ie-der-een! Shirtjes, sjaals, truien, hoedjes: maak het zo gek en groen mogelijk!

Laat je horen voor onze club, het is een ongekend belangrijke wedstrijd, dus we hebben iedereen nodig!

We zien jullie zaterdag,

Groen-witte groetjes,

Daan en Bram van den Hul
Supportersvereniging VAK-D

[VERSLAG] DVO gaat gemakkelijk langs Unitas

/in , , , , /door

Met een soepele 23-31 overwinning op Unitas/Perspectief heeft DVO/Transus goede zaken gedaan in de strijd om de play-offs. Fanatiek aangemoedigd door een busje meegereisde supporters, kwam het geen moment in de problemen tegen de promovendus en inmiddels degradant en zag het bovendien concurrenten KZ/Thermo4U en LDODK/Rinsma Modeplein verliezen. De Bennekommers hebben nu nog twee punten nodig om een plek in de top vier veilig te stellen.

Gertjan Meerkerk was weer eens de grote man bij DVO. De topschutter begon naast Robbe de Wit, Maayke Brouwer en Caitlin Keller en maakte de eerste goal uit een vrije bal. Twee goals van de eveneens sterk spelende Daniëlle Boadi (met Barbara Brouwer, Chris van Haren en Menno van der Neut) zorgden daarna al voor het eerste Bennekomse gaatje en de thuisploeg kwam daarna nooit meer op gelijke hoogte.

Van 3-7 tot de rust kon Unitas, mede dankzij een paar fraaie goals, gelijke tred blijven houden met DVO. Meerkerks slippertje vanaf de strafworpstip had geen gevolgen want twee seconden later schoot hij alsnog raak. Vlak voor de thee stond er heel even een verschil van twee op het scorebord (11-13), maar De Wit loste slinks het Harderwijkse achterverdedigen op en zorgde voor de 11-14 ruststand.

Terug uit de kleedkamer sloeg DVO direct het beslissende gat via Meerkerk en tweemaal Van der Neut (tegenover zijn voormalige ploeggenoot Jules Verweij). In het restant van de wedstrijd liep DVO gestaag verder weg, vooral dankzij de goals (dertien in totaal) van Meerkerk, die profiteerde van De Wits sterke reboundwerk. Annelie de Korte (tegen haar oude club) en Koen van Roekel (tegen Verweij) maakten nog hun opwachting en er werd afgefloten bij 23-31.

Daarmee is Unitas/Perspectief definitief gedegradeerd en heeft het nog één kans op punten in De Sypel. Dan zal het over twee weken moeten winnen van LDODK, iets dat DVO niet slecht zou uitkomen met het oog op de ranglijst. De marge op plek vijf is nu comfortabel (vijf punten), maar de Bennekommers zullen niet met twee of minder punten voorsprong naar Koog aan de Zaan willen afreizen in de laatste speelronde en moeten nog tenminste één keer winnen om zich van de play-offs te verzekeren (wat de reserves al wel lukte na hun eclatante 15-35 zege op Unitas/Perspectief 2).

Lees/zie ook:

📸 Eric Terpstra

[VERSLAG] DVO wint overtuigend van DOS’46

/in , , , , /door

DVO/Transus ligt dankzij een 27-20 zege op DOS’46 nog altijd op koers voor de play-offs. Tegen de middenmoter overtuigden de Bennekommers vooral na rust en hadden ze een absolute uitblinker in de persoon van Menno van der Neut. Tien goals maakte de Praxis Player of the Match, allemaal van afstand, tegen een waanzinnig hoog percentage van boven de 50%.

Van der Neut begon in de eerste aanval met Robbe de Wit, Barbara Brouwer en Daniëlle Boadi en tekende met zijn tweede poging voor de eerste thuisgoal. Dat gemiddelde zou hij de hele wedstrijd gaan volhouden. Als geheel speelde het vak ook verdienstelijk, al wist het defensief niet de druk uit te oefenen die het eerste Bennekomse verdedigingsvak wel kon produceren.

Dat vak – met Caitlin Keller, Annelie de Korte, Gertjan Meerkerk en Koen van Roekel – had aanvallend juist moeite met de Nijeveense defensie, na die van PKC/Vertom het minst gepasseerd dit seizoen. Meerkerk werd kort gehouden door zijn oud-ploegmaat Christian Dekkers en Van Roekel miste een paar korte kansjes. Ook de Bennekomse dames kwamen niet echt in het stuk voor, maar schakelden wel Fardau de Boer en later Eline van Veldhuizen uit.

Bij 4-2 via De Wit had DVO een gaatje, maar Leander Zwolle poetste dat hoogstpersoonlijk weg. Hij was de uitblinker aan Nijeveense zijde met vijf goals voor rust, maar kon ook weer niet voorkomen dat DVO op stoom kwam en bij 11-7 een mooie marge had. Van der Neut had er al vier gemaakt, maar kwam wat minder goed vrij nadat Zwolle zijn bewaking overnam van Malestein.

Toen werd de wedstrijd even onderbroken. Jesse de Jong werd hard op zijn bovenbeen geraakt door Van Roekel in een duel om de bal en moest even worden behandeld. Na (en misschien wel dankzij) dat oponthoud konden de bezoekers vlak voor rust nog wat terugkomen (11-9) via een vrije bal en kort schot van Kim Petersen.

De eerste aanval na rust liep op niets uit voor DOS’46 en DVO sloeg direct toe. Boadi rondde bekwaam een doorloopbal af en Van der Neut begon aan misschien wel de beste helft uit zijn carrière in de Korfbal League. De 13-9, 16-10, 17-13, 19-14, 20-14 en 23-15 kwamen allemaal uit zijn gouden handjes. In het andere vak begon Van Roekel ondertussen veel meer rebounds te pakken en toen was het slechts een kwestie van tijd voordat ook Meerkerk zijn vizier scherp had en uiteindelijk zes keer raak kon schieten na rust.

Ondertussen probeerde DOS’46 van alles om het tij te keren. Eline van Veldhuisen (weer opvallend anoniem tegen DVO) werd naar het andere vak gehaald, waar ze haar eerste en enige goal maakte. En Thomas Visser kwam binnen de lijnen om eens te kijken of hij wat kon uitrichten tegen Van der Neut, maar kreeg er van enorme afstand direct één om zijn oren en zocht vol ongeloof de bank weer op.

Eigenlijk stopte de demarrage van DVO pas bij (opnieuw) een lange onderbreking. Meerkerk liep De Boer omver bij een poging om een bal te stelen. De schade bij De Boer viel mee, maar haar brace sneuvelde en dus moest haar enkel ter plekke worden ingetapet. DVO wist zich daarna niet nogmaals op gang te trekken en speelde een wat ongeïnspireerde slotfase, waardoor DOS’46 de eindstand nog iets draaglijker kon maken: 27-20.

Door de winst blijft DVO in het spoor van Fortuna/Delta Logistiek, dat over twee weken op bezoek komt in Bennekom. Dat lijkt een serieuze slag om eventueel thuisvoordeel in de play-offs te gaan worden. KZ/Thermo4U verloor thuis van PKC en om niet af te haken moet de huidige nummer vijf volgende week winnen bij DOS’46, dat op zijn beurt ook nog LDODK/Rinsma Modeplein treft en dus nog een cruciale rol kan gaan spelen in de play-offstrijd.

DVO heeft de punten tegen de stugge ploeg uit Nijeveen in ieder geval te pakken en gaat komende week naar Harderwijk voor de return tegen Unitas/Perspectief, dat nog altijd puntloos is, maar met elke extra Korfbal League-wedstrijd in de benen ietsbeter lijkt te worden.

[VERSLAG] PKC opnieuw te sterk voor DVO

/in , , , , /door

DVO/Transus heeft de topper in speelronde 13 van de Kenonz Korfbal League niet tot een goed einde weten te brengen. Het begon voortvarend en had kansen op vier verschil, maar uiteindelijk was PKC/Vertom te sterk. De 24-22 eindstand was nog licht vertekenend gezien de krachtsverhoudingen in Papendrecht.

Waar normaal elke centimeter telt tegen het reboundgeweld van de Papendrechters, kozen Richard van Vloten en Marc Verberk er dit keer niet voor om Gertjan Meerkerk als joker achter de hand te houden. De topspits beschaamde dat vertrouwen niet door Richard Kunst verdienstelijk te verdedigen en zelf acht keer te scoren. Vooral zijn eerste twee goals (de 1-2 en 3-4) waren schitterende acties.

Ook Chris van Haren, die eerder zijn afscheid had aangekondigd, schoot met scherp in de openingsfase. Na zijn derde goal voor 4-7 had DVO zelfs opgelegde mogelijkheden om het verschil naar vier te tillen, maar een vrije doorloopbal en schietkans werden door Daniëlle Boadi en Meerkerk gemist.

Sanne van der Werff ‘callde’ de verdedigende bluf van de niet sluitende Maayke Brouwer en knalde 5-7 binnen. Niet veel later had PKC de schade hersteld toen Richard Kunst wegtrekkend uit de paal voor 9-9 tekende. DVO bleef daarna even gelijke tred houden, mede dankzij een opvallend aantal aanvallende rebounds, ook tegen Olav van Wijngaarden. Van Haren’s 11-11 werd echter beantwoord door een stevig sprintje in de slotfase van de eerste helft. Daardoor kon de thuisploeg toch met een 16-13 marge gaan rusten.

Terug uit de kleedkamers waren de doelpunten een stuk duurder en PKC kreeg meer en meer controle over de wedstrijd. Laurens Leeuwenhoek en Van der Werff tilden het gat naar vijf en hoewel DVO met wissels nog van alles probeerde, kon dat gaatje niet meer worden gedicht. Invaller Menno van der Neut maakte bijna traditiegetrouw zijn eerste schot (18-15), maar kreeg later ook een hard blok van Jelmer Jonker te verwerken.

Na een rake vrije bal van Kunst (22-16) was het gespeeld. De goals van Barbara Brouwer kwamen te laat en Boadi ging zonder te scoren naar de kant voor Caitlin Keller. Daardoor kwam de druk teveel bij Meerkerk te liggen en dan zijn zelfs acht goals te weinig om PKC in verlegenheid te brengen.

De van spanning gespeende wedstrijd werd nog even opgeschud door een botsing van Van Wijngaarden op Barbara Brouwer. De Papendrechtse krachtpatser kon als excuus aanvoeren dat hij in een duel om de bal bij de middenlijn een zetje meekreeg van Koen van Roekel, maar was misschien hoe dan ook wel gecrasht. De schade viel mee en de kaarten bleven gelukkig op zak, want daar was het de wedstrijd totaal niet naar. De twee late goals van Van Roekel flatteerden de uitslag nog wat.

Komende week speelt DVO thuis tegen DOS’46, dat opnieuw een puntje afsnoepte van Fortuna/Delta Logistiek. De Delftenaren, die op één punt staan van DVO, spelen doordeweeks nog de inhaalwedstrijd tegen PKC. LDODK en KZ wonnen ook en naderen DVO weer tot op één punt (in het geval van LDODK is dat door onderling resultaat). DVO is er dus alles aan gelegen om de punten komend weekend in eigen huis te houden.

Lees/zie ook:

Chris van Haren is bezig aan zijn laatste seizoen

/in , , , , /door

Korfbalminnend publiek is momenteel getuige van de afscheidstournee van Chris van Haren. De clubman heeft vorige week de selectie op de hoogte gebracht van zijn besluit om te stoppen met topkorfbal. En dat viel hem toch wel zwaar: “DVO en in het bijzonder het spelen in de selectie zijn al heel lang een onderdeel van mijn leven geweest.”

Het afscheid van Chris kwam niet helemaal onverwacht. Hij had al eens eerder aangegeven dat het aanstaande was, maar te willen wachten op een zo goed mogelijk moment. Tijdens de laatste evaluerende gesprekken gaf hij aan dat hij zijn tijd en inzet altijd graag aan zijn sportcarrière heeft gegeven, maar dat andere fases in zijn leven ook belangrijker werden. Reizen met zijn vriendin Jamilla, andere sporten beoefenen en wat meer vrije tijd en minder verplichtingen.

Van Haren noemt het zelf een groeiende samenkomst van verschillende zaken die hem tot zijn beslissing bracht: “De balans tussen werk, privé en presteren op zaterdag valt ieder seizoen een beetje zwaarder. Het toeleven naar en altijd bezig zijn met de volgende wedstrijd geeft me veel voldoening, maar kost ook heel veel energie. Daarnaast ben ik ondertussen 29 geworden, fit en tot op heden – even afkloppen – vrij van zware blessures gebleven. Daarbij vind ik veel andere dingen ook leuk: mooie reizen maken, wintersporten, ritjes op de mountainbike en racefiets – die kwamen tot nu toe vaak op een tweede plan. In de wetenschap dat ik een kwalitatief sterke selectie achterlaat, maak ik deze keuze dan ook echt voor mezelf en ik denk dat de timing klopt.”

Of het een moeilijke keus was? “Ja en nee. Natuurlijk is het lastig om echt de knoop door te hakken. De selectie van DVO heeft me mooie herinneringen en ervaringen gegeven en mede gevormd tot de persoon die ik nu ben. Aan de andere kant zat stoppen al wel wat langer in m’n hoofd. Ook vorig jaar heb ik met die gedachte gespeeld, maar dat voelde nog niet als het juiste moment. Zeker gezien de stijgende lijn van de club de afgelopen jaren, met als hoogtepunt de play-offs afgelopen zaalseizoen en de veldfinale. Dit seizoen gaan we voor niets minder dan Ahoy. Wat mij betreft het mooiste podium om afscheid te nemen en ik ga er alles aan doen om die droom te verwezenlijken!”

Geboren en getogen in Bennekom, heeft Van Haren nooit bij een andere club gespeeld en hij had ook nooit die intentie. Op zijn zesde werd hij lid en speelde hij af en aan in de hoogste jeugdteams. Toch stond hij niet te boek als exceptioneel talent, maar is hij een schoolvoorbeeld van een speler die met schier ongelimiteerde inzet en trainingsarbeid [altijd extra shirts mee, red.] de absolute top haalde.

Misschien dat een jaartje in de C3 daar wel een trigger in is geweest?“Toen begon korfbal pas wat belangrijker voor mij te worden. Na het volgende jaar eerst in de C2 terecht te zijn gekomen, sloot ik al snel aan bij de C1, toen onder leiding van Jos Albers. Dat was een geweldig bevlogen trainer en coach waar ik veel van heb kunnen leren als speler en als mens. Ook twee jaar later in de B1 was dit het geval en nadien is het contact nooit gestopt en is hij ondertussen een waardevolle vriend.”

Na een jaar A2 en twee jaar A1 stroomde Van Haren door naar de selectie. Gerald Aukes liet hem uitgerekend op bezoek bij ‘zijn’ LDODK/Rinsma Modeplein debuteren in de Korfbal League. Naast grootheid Jos Roseboom en tegenover Erwin Zwart. “Daar kan ik me niet veel meer van herinneren, behalve dat achteraf bleek dat ik een scheurtje in het botvlies van mijn pink had opgelopen in de eerste helft. De drie wedstrijden daarna kon ik daardoor volgens mij niet spelen. Het resultaat weet ik ook niet meer”, zegt Van Haren met een knipoog.

Onder Aukes ontwikkelde hij zich goed en het vertrek van de hoofdcoach vond hij dan ook heel vervelend. “Een echte Fries, ouwe steenbok, die zo nu en dan niet te volgen was met z’n gebrabbel, maar bovenal een enorm fijn mens om in de club te hebben. Zo nu en dan hebben we nog wel eens contact en het is altijd weer een warm weerzien als we elkaar tegenkomen.”

Met Ben Crum als coach beleefde Van Haren zijn definitieve doorbraak en ontpopte hij zich tot een veelzijdig korfballer die op gezette tijden behoorlijk uit zijn slof kon schieten. Zijn haast machinale schutterswerk (veertien goals) in die legendarische wedstrijd tegen KCC/CK Kozijnen (24-34) kunnen de meesten zich nog wel heugen.

Het was in ieder geval een hoogtepunt uit zijn carrière dat hij niet snel zal gaan vergeten. “De ambiance er omheen, de strijd om degradatie toen en in de weken daarna de play-downs tegen Dalto. Dat waren wel echt prachtige wedstrijden om te spelen. Recenter zijn het de play-offs van afgelopen seizoen en de veldfinale. Het meest kan ik genieten als we terugkijken naar de afgelopen jaren. De stijgende lijn die we met de club zijn ingegaan van spelen play-downs naar het spelen van play-offs, onwijs gaaf om daar een onderdeel van te zijn en te zijn geweest!”

Richard van Vloten, als KCC-coach natuurlijk kroongetuige van Van Harens optreden in Capelle aan den IJssel, zal hem zowel als korfballer en persoon gaan missen: “Chris is een echte allround teamspeler die elke rol invult die op dat moment gevraagd wordt. Dat maakt hem voor een coach een waardevolle speler. Daarnaast is hij als persoon een erg sociale jongen. Zijn inzet is altijd 100%, zowel op training als in de wedstrijd. Sinds de komst van Marc [Verberk, red.] en mij is Chris ook basisspeler in DVO 1 en heeft hij een grote bijdrage geleverd aan de positie die wij nu in de Korfbal League hebben verworven. We gaan natuurlijk voor een mooi afscheid!”

“Het afscheid van Chris kwam niet helemaal onverwacht. Hij had al eens eerder aangegeven dat het aanstaande was.”, zegt Jeannette Teunissen, portefeuillehouder Topsport, namens de club. “We gaan hem als stabiele, hardwerkende en soms niet te stoppen – iedereen kan de uitwedstrijd tegen KCC zich nog voor de geest te halen – allrounder zeker missen bij de selectie. Menig tegenstander zal opgelucht zijn, maar hij ook laat een mooie groep achter met mannen die het stokje gaan overnemen. Er verdwijnt een jongen van de club van het toneel. Althans uit de selectie, want Chris blijft op ander gebied ongetwijfeld actief bij zijn DVO.”

Welke invulling daar precies aan gegeven gaat worden, weet Van Haren nog niet precies. “Er is nog geen concreet plan. Er gaat zeker een mooie reis gemaakt worden komend jaar en verder ligt de focus nog even op presteren dit seizoen. Ik verwacht wel te blijven korfballen, maar ga zeker ook andere sporten oppakken. Ik blijf me in de toekomst inzetten voor DVO, maar ik neem eerst even wat meer afstand om rustig te bekijken waar ik me mee bezig zou willen houden als vrijwilliger.”

Ter afsluiting richt Van Haren zich tot de club: “We hebben een onwijs warme vereniging waar je door dik en dun gesteund wordt als speler van de selectie. Dat heb ik in goede en in slechte tijden mogen ervaren. Laten we met elkaar blijven streven naar (meer) successen, zowel in als naast het veld, en zo bouwen aan een nog professionelere club. Daar hebben we elkaar echt voor nodig. Voor nu wil ik iedere supporter langs het veld of in de zaal bedanken voor de afgelopen jaren. Het was een prachtige reis, die we dit seizoen nog mooier gaan maken!”

 

DVO/Transus bedankt Van Haren voor zijn jarenlange trouwe inzet en duimt mee voor het mooist mogelijke afscheid!

Commissie Topsport DVO/Transus

 

Wouter Jansen en Dennis Brunt ook volgend jaar coaches van reserves

/in , , , , /door

Het tweede team van de DVO/Transus-selectie staat ook volgend jaar onder leiding van Wouter Jansen en Dennis Brunt. Het duo werkt dit seizoen voor het eerst samen, nadat Jansen het stokje overnam van Roy Rutenfrans. De samenwerking bevalt beide heren en spelers dusdanig goed, dat deze wordt verlengd.

Het duurde niet lang voordat alle partijen eruit waren. “Er zijn heel veel goede ingrediënten aanwezig.”, zegt Jansen. “Er staat een leuke en bovendien leergierige selectie die veel persoonlijke ontwikkeling doormaakt en goede resultaten boekt.” 

Ondanks een reeks vervelende blessures, strijdt het schaduwteam ook dit jaar weer om de play-offs in de Reserve Korfbal League, waarbij sommige verloren lijkende wedstrijden toch nog in winst worden omgezet. Tegelijkertijd is er volgens Brunt nog voldoende winst te halen: “Er zijn nog genoeg aanknopingspunten om volgend jaar weer verder door te ontwikkelen met de selectie.”

Eerder werd al bekend dat hoofdcoaches Richard van Vloten en Marc Verberk hun verbintenis met DVO met een jaar hebben verlengd. “Die continuïteit in staf en vereniging is ook een waardevol gegeven. Sowieso heerst er bij DVO een hele leuke, open cultuur.”

“En het is natuurlijk belangrijk dat de samenwerking met Dennis goed is, en dat is zeker het geval! Ik heb het erg naar mijn zin en we zijn een mooie weg ingeslagen met het tweede. Ik vind het een mooie uitdaging om dat volgend jaar verder door te zetten!” Brunt beaamt dit: “De samenwerking met Wouter en de overige staf bevalt heel goed!”

DVO/Transus is blij dat met het aanblijven van Jansen en Brunt het volledige coachingskwartet van de DVO-selectie behouden blijft: “Wouter en Dennis hebben duidelijk de ‘benodigde klik’, zowel samen als met het team. Zij ontwikkelen de overwegend jonge groep en geven hen de individuele uitdagingen om zo de aansluiting naar DVO 1 te creëren. Bovendien is er een prima en intensieve samenwerking met Richard en Marc.”, aldus Jeannette Teunissen, portefeuillehouder Topsport.

Commissie Topsport DVO/Transus

Pupillen winterdiner 2023

/in , , , /door

Eindelijk was het eind januari weer zo ver: het jaarlijkse pupillendiner bij DVO.

Al jaren een populair diner voor alle pupillen, instromers en uiteraard hun trainers. Dit jaar was het thema een winters diner. In het clubhuis brandde een gezellig haardvuurtje en was het versierd in winterse sferen, de tafels waren gedekt en de après-ski muziek maakte het helemaal af.

Om 17.00 uur waren de E- en de F-pupillen welkom en om 19.00 uur de D- pupillen. De opkomst was groot. De sfeer zat er al snel in. Er werd gegeten, gezongen, gedanst en tussen de gangen door werd de polonaise gelopen. Kortom iedereen vermaakte zich prima.

   

   
Wel waren er wat klachten; het was te snel afgelopen en één keer per jaar is echt te weinig! Dat zijn nog eens klachten waar wij het voor doen. Wij hebben weer met heel veel plezier het winterdiner georganiseerd maar zonder hulp hadden wij het niet gered.

Heel veel dank voor iedereen die ons heeft geholpen:
   

  • Albert voor de boodschappen en de overheerlijke mousse;
  • Thijs die keihard heeft gewerkt;
  • ouders die de bladerdeeghapjes hebben gebakken;
  • alle hulp tijdens het diner en alle hulp om het clubhuis te versieren;
  • en alle hulp om alles weer op te ruimen;
  • de zaalwachten die zo aardig waren om de stoelen voor ons te sjouwen.

Onze dank is groot!!

Bij deze dragen wij graag het stokje over aan de nieuwe generatie ouders voor het volgende pupillendiner en alle andere leuke activiteiten die nog in de planning staan.

Elna, Henriëtte, Jorien en Erika