In een wedstrijd waar de vonken vanaf spatten heeft DVO/Accountor een groot gat geslagen met de onderste drie plaatsen van de ranglijst. Na de op karakter binnengesleepte 31-32 zege tegen Blauw-Wit (A) staat de ploeg van Richard van Vloten en Marc Verberk vier punten voor op de Amsterdammers en is ook het onderling resultaat in Bennekoms voordeel. De groen-witte brigade moest wel alles uit de kast halen om Gerald Aukes’ korfbalmachine van zich af te houden.

De openingsfase van Blauw-Wit was furieus. Twee passes nadat Marco van der Lucht en Rick Voskamp het kruit hadden ontstoken, maakte Fleur Blötevogel al de 1-0. Roos Scherrenburg counterde binnen tien seconden, maar het gejuich was nog niet verstomd of Loraine Vissers had de 2-1 er al in liggen. Dat moordende tempo werd eigenlijk volgehouden tot aan het rustsignaal, waarbij in de openingsfase de zeer direct spelende thuisploeg wat trefzekerder was. Randell van der Steen maakte uit een doorbraak mooi 4-1 en Gerald van Dijk tekende met een uitwijker voor 6-3. Beide Amsterdamse goals werden opgevolgd door een doelpunt van Scherrenburg, die namens DVO het scherpst aan de wedstrijd begon.

Na haar 6-4 begon Gertjan Meerkerk zich nadrukkelijk met het scoreverloop te bemoeien. Een vrije bal en strafworp uit zijn handen brachten DVO langszij en met een afstandsschot zette hij DVO bij 7-8 ook voor het eerst op voorsprong. Even later vloog hij er in hetzelfde hoekje voor de verandering eens langs en een fraaie lay-up betekende 9-10. Een schitterende tussenstand voor nog geen tien minuten speeltijd.

De doelpuntenregen hield aan. DVO profiteerde optimaal van een door Van der Steen gemiste strafworp en liep uit naar de 12-9 van Robbe de Wit. Maar Blauw-Wit (A) geeft zich niet zomaar gewonnen en met Mandy Koelman voorop bleven de zebra’s ten strijde trekken. Na de 12-13 van Koelman plukte Chris van Haren een bal boven de graaiende handen van Van der Steen uit om voor 12-14 te zorgen (het protest van de Amsterdammer was onterecht), maar na de 15-15 (stip Koelman) was het evenwicht weer hersteld.

Een fabelachtige tip-in uit de draai van Koen van Roekel (15-16) was het hoogtepunt van de achtbaanrit die deze eerste helft was. Twee goals van De Wit op rij brachten DVO bij 16-18 weer een marge van twee, waarna de karretjes met gierende remmen bij het klein mogelijkste verschil (18-19, stip Koelman) tot stilstand kwamen. Voor even dan.

Na de thee was het eigenlijk twintig minuten lang stuivertje wisselen. Blauw-Wit bleef maar naar binnen pompen en had met Mike van de Reep een zuivere heer die zich ook betrekkelijk eenvoudig wist te ontrekken aan De Wit. De schutter zette zijn ploeg weer op voorsprong – 20-19 – maar Adriënne van Ofwegen scoorde tegen en deed dat later nogmaals voor 21-22. Het was alweer haar derde goal.

Daniëlle Boadi moest de strijd tegen de levensgevaarlijke Vissers na de 23-22 van Kenny Lauf staken. Janine van Schie kwam op haar plaats en deed dat naar behoren. Even leek het vak waarin ze terecht kwam wat te haperen, maar Van Haren hervond op tijd zijn schot (25-25) en omdat Meerkerk ook in de tweede helft simpelweg niet af te stoppen was door Van Dijk, bleef DVO genoeg meescoren. Links en rechts vloog de behendige spits erlangs bij de Zwarte Parel om met mooie lay-ups af te ronden en ook het afstandsschot was als vanouds. Na Van de Reeps 26-25 maakte Meerkerk de 26-26 van de ene zijlijn, de 27-28 met een lay-up en de 27-29 van de andere zijlijn. Het was zijn elfde en Van Dijk moest zich voor even laten vervangen.

Toen stond daar opeens Otto Fabius en de Engels international promoveerde zijn eerste poging na zijn rentree direct tot een doelpunt: 28-29. Van Haren schoot 28-30 binnen, maar Blauw-Wit bleef geloven in een goede afloop en met reden, want het rendement ging ook bij de thuisploeg weer wat omhoog. Andermaal Van de Reep van afstand (29-30) dwong Van Vloten tot het brengen van Daan van den Goorbergh voor De Wit om de druk op Van de Reep wat op te voeren, maar dat weerhield Van der Steen er niet van om met goed opstellen onder de korf de 30-30 gelijkmaker te forceren.

Met een rake strafworp nam Van Haren wraak op zijn directe tegenstander en in de daaropvolgende aanval mocht ook Koelman aanleggen vanaf 2,5 meter. Ze miste, maar mocht op herhaling omdat Van Roekel te vroeg in zou hebben gelopen. Echter faalde de ervaren speelster opnieuw en met een goal kon DVO de wedstrijd nu in het slot gooien. Een opgelegde kans was echter niet aan Van Haren besteed en dus was het weer de beurt aan Blauw-Wit om te hopen. Uitgerekend Koelman maakte haar dubbele misser van afstand goed. 31-31.

Time-out DVO en het idee was simpel: de schotklok wat laten aflopen en dan Meerkerk uitspelen. Zo gezegd, zo gedaan en met zijn twaalfde van de avond schoot hij DVO naar twee punten. Blauw-Wit kwam namelijk niet meer tot een goal, ondanks de bonusaanval die ze van de arbitrage kregen omdat Van Haren te lang treuzelde met het uitbrengen van de onderschepte bal. Van den Goorbergh sloot goed op Van de Reep, kreeg verdedigd en de bal mee en daarmee waren de punten dan ein-de-lijk in de tas.

Lees/zie ook:

• Korfbal League Recap #10 – Korfbal.nl
• Alles over de wedstrijd – Korfbal.nl
• “DVO wint thriller in Amsterdam” – Ede Stad
• De samenvatting van Korfbal.nl:

Op bezoek bij GG/IJskoud de Beste heeft DVO/Accountor dankzij een 22-27 overwinning definitief afstand genomen van de staartploegen, waar in de eerste competitiehelft alle wedstrijden van werden gewonnen. In een sfeervolle hal in Wormer stonden de Bennekommers alleen in de openingsfase een paar keer kort op achterstand, waarna via met name Gertjan Meerkerk en Robbe de Wit een mooie marge werd opgebouwd: 12-15. Toen na rust ook de Bennekomse dames mee begonnen te scoren liep het verschil op naar vijf, maar de debutant rechtte de rug en stond bij 21-21 zelfs nog op gelijke hoogte. Het energieke spel van de jonge thuisploeg eiste echter zijn tol en DVO bleek over de langste adem te beschikken: 22-27.

De schorsing van Chris van Haren zat erop en Richard van Vloten gaf hem direct zijn basisplaats weer terug. Verder vielen er geen wijzigingen in de groen-witte basisopstelling te noteren. Opvallend was dat er daardoor in totaal negen spelers binnen de lijnen stonden die nog geen vier jaar geleden in de juniorenfinale op het Bennekomse veld tegenover elkaar stonden – vier van DVO en vijf van GG. Dat was in evenwicht geweest als ook Menno van der Neut zijn opwachting had gemaakt, maar de spits die de afgelopen weken Van Haren had vervangen, bleek in Wormer als supersub niet nodig.

Na het debacle vorige week in de streekderby tegen KZ/Thermo4U leek GG duidelijk wat recht te willen zetten voor het eigen publiek. Ze schoten uit de startblokken en in de eerste aanval prikte Kevin Dik al de 1-0 binnen. DVO counterde echter stoïcijns via Koen van Roekel en even later Robbe de Wit, waarna Carlo de Vries egaliseerde: 2-2. Na de prachtige 2-3 van Gertjan Meerkerk pakte de thuisploeg bij 4-3 nog even een voorsprong door een strafworp van de weer in de basis begonnen Susila de Klein (De Vries had er eerder in die aanval nog één gemist), maar daarna begon DVO aan een voorsprong te bouwen dankzij de weer ouderwets scherpe De Wit en Meerkerk. Met name laatstgenoemde was voor rust onhoudbaar – dit keer moest Coevert eraan geloven – en schoot uit alle hoeken en standen raak (6 uit 10). De Wit kreeg meer druk van Terrenc Griemink, maar schoot er zuiver bovenuit (5 uit 9).

Nadat de spelers bij 12-15 hadden gepauzeerd, schakelde DVO even naar de dames en uitgerekend Roos Scherrenburg prikte de belangrijke vier verschil binnen. De lange Bennekomse had het lastig met Lisanne de Bruin, die in de verdediging veel afvallende ballen opraapte. DVO leek na de 13-17 van Renée van Ginkel (vorig jaar nog GG 2) en de 13-18 van Daniëlle Boadi zelfs op een marge van zes te komen, maar een schot van De Wit rolde miraculeus uit de korf. Aan de andere kant maakte De Vries fraai 14-18 en dat bleek het startsein voor een slotoffensief dat uiteindelijk leidde tot een ontploffende hal bij de 20-20 van diezelfde De Vries.

DVO speelde in die fase wel érg statisch, en slordig bovendien. Het ritme van Meerkerk werd goed onderbroken door extreem voorverdedigen op de tweede aangeef door de GG-dames en extreem achterverdedigen bij het oplossen door de GG-heren, waar Koen van Roekel veel meer uit had kunnen halen. In het andere Bennekomse vak viel de aanvalsmachine ook stil, terwijl het opportunistische spel van GG juist enorm rendeerde.

Dat Van Roekel na de zoveelste doorbraak van Meerkerk dan ook zijn eerste korte kans van de wedstrijd maakte (20-21) was cruciaal. GG antwoordde via Dik, maar na goals van Boadi (verdienstelijke tweede helft) en Van Haren (21-23) wankelde de thuisploeg. Meerkerk en Van Roekel tilden het gat weer naar vier en toen Marieke Duineveld nog een strafworp miste, gaven de Noord-Hollandse youngsters zich gewonnen. Er werd afgefloten bij 22-27 en met de meegereisde supporters konden de vier behaalde punten worden gevierd!

Lees/zie ook:

• Korfbal League Recap #9 – Korfbal.nl
• Alles over de wedstrijd – Korfbal.nl
• “Belangrijke zege DVO” – Ede Stad
• “Over genoeg vlieguren, Tesla, gemiste ‘one handers’ en mentale weerbaarheid” – Verslag GG/IJskoud de Beste
• De hele wedstrijd terugzien
• De samenvatting van Korfbal.nl:

Het nieuwe jaar leek voor DVO/Accountor gezegend te beginnen tegen een gehavend en stroef opererend PKC/SWKGroep. Na het korte kerstreces maakten de Bennekommers het de topploeg uit Papendrecht de hele wedstrijd lastig, maar na lang een voorsprong te hebben genoten werd uiteindelijk toch tegen een 19-23 nederlaag aangelopen.

Voor de meeste spelers binnen de lijnen was er van rust tijdens de feestdagen weinig sprake. PKC schreef de twintigste editie van de Korfbal Challenge op haar naam en ook vanuit Bennekomse gelederen waren veel selectieleden naar Rotterdam getogen om voor allerhande nationale (jeugd)teams in actie te komen. Toch leek met name PKC wel last te hebben van deze ‘onderbreking’ in de competitie (of het moeten de oliebollen zijn geweest), want in de eerste helft speelden de gasten niet best. Ze kwamen moeilijk onder de Bennekomse druk uit en de goede kansen die wél werden gecreëerd, bleven onbenut. Ook werd in de persoon van de nog geblesseerde Laurens Leeuwenhoek natuurlijk een belangrijke verbindende factor én zekere schutter gemist.

Als gevolg kon DVO – zonder dat het zelf groots speelde – in het eerste kwart een voorsprong opbouwen (6-2), met een excellerende Menno van der Neut (driemaal trefzeker) en Adriënne van Ofwegen (meerdere onderscheppingen). Die tussenstand was opvallend omdat de wedstrijd vorig jaar op dat moment al zo ongeveer gespeeld was door een ontketend PKC in wat uiteindelijk uitmondde in een doelpuntenregen (32-38). Toen was er overigens geen plaats in de basis voor oud-DVO’er Marijn van den Goorbergh. Dit jaar wel en het was de geboren en getogen Bennekommer die PKC met twee afstandstreffers over het dode punt hielp (6-4).

Vanaf dat moment wist PKC wat meer gelijke tred te houden met als uitblinker bij PKC was Olav van Wijngaarden, die eigenlijk op alle fronten heerste tegen Robbe de Wit. Hij verzorgde talloze rebounds en drie goals voor rust, waaronder de mooiste van de avond (een lay-up voor 7-6). Halverwege was de schade voor PKC beperkt tot ‘slechts’ twee goals: Julie Caluwé tekende voor de 10-8 ruststand. Het was pas de eerste damesgoal van PKC en dat tekende deze wedstrijd en Van Ofwegens optreden in het bijzonder. Ze kreeg drie verschillende tegenstandsters voor haar kiezen, gaf geen krimp en mocht na afloop de Praxis Player of the Match-bokaal in ontvangst nemen.

In het tweede bedrijf bleef DVO lange tijd aan de goede kant van de score, maar PKC begon verdedigend steeds meer grip te krijgen. Alleen Gertjan Meerkerk bleek eens te meer niet te houden, ook door Richard Kunst niet. Met nog iets meer dan dertien minuten te gaan schoot de spits in Bennekomse dienst 16-14 binnen, maar omdat in het andere vak zowel Robbe de Wit en Menno van der Neut het aflegden tegen respectievelijk Van Wijngaarden en Van den Goorbergh moest daar veel van Daniëlle Boadi komen. Haar schoten kwamen echter van ver en troffen te weinig doel. Dit vak leverde na rust slechts twee goals af en dat was gewoon te weinig van het goede om nog aanspraak op punten te maken.

De Papendrechtse dames begonnen nu ook mee te scoren en Caluwé zette PKC bij 16-17 voor het eerst op voorsprong. DVO was niet bij machte om het spelbeeld nog te kantelen. Op 19-20 miste de voor Randy Oosting goed ingevallen Daan Koppenol nog een strafworp en was DVO daar in balbezit gekomen, dan was er misschien nog wat mogelijk geweest, maar Kunst schoot in dezelfde aanval koeltjes raak. Aan de andere kant, met nog een kleine twee minuten te spelen, kreeg Meerkerk een strafworp die hij raak leek te gooien, maar door een zetje van Koppenol tegen de korf, rolde de bal uit de korf en moest de strafworp opnieuw. De tweede poging van Meerkerk was tekort en dat stelde Van den Goorbergh in staat om met twee afstandsschoten nog wat extra zout in de wonde van zijn oude ploeg te strooien en de wat geflatteerde 19-23 eindstand op het scorebord te brengen.

Lees/zie ook:

• Korfbal League Recap #8 – Korfbal.nl
• Alles over de wedstrijd – Korfbal.nl
• “DVO laat uitgelezen kans liggen” – Ede Stad
• De samenvatting van Korfbal.nl:

De hele wedstrijd terugzien:

Met de kerstdiners en oliebollen nog zwaar op de maag wegend, gaat het walhalla van de korfbalwereld extra vroeg van start in 2020. DVO/Accountor treed aan tegen grootmacht PKC/SWKGroep, de nummer twee van de ranglijst, dat 2019 wisselend afsloot. Eerst werd verloren van KZ/Thermo4U, maar daarna werd in Rotterdam wel de Korfbal Challenge gewonnen door in de finale Fortuna/Delta Logistiek te verslaan. Dat was een herhaling van de Korfbal Leaguefinale van vorig jaar, toen de Delftenaren PKC klopten in een kolkend Ziggo Dome.

Die nederlaag rechtzetten is dit seizoen het enige échte doel van de ploeg van scheidend coach Daniël Hulzebosch. Met een flink gewijzigde – maar niet minder indrukwekkende – selectie moet een gooi worden gedaan naar ‘pas’ de derde titel sinds de invoering van de Korfbal League. PKC/SWKGroep is samen met Fortuna/Delta Logistiek en Blauw-Wit (A) de enige club die alle seizoenen in de Korfbal League meemaakte en van die drie deed het dat veruit het meest succesvol. Met een stevige basis gevormd door Suzanne Struik, Nadhie den Dunnen, Laurens Leeuwenhoek en Richard Kunst werden liefst acht finales gehaald, waarvan er echter slechts twee werden gewonnen.

Na het verlies tegen Fortuna vorig jaar ging de selectie van PKC flink op de schop. Suzanne Struik zette een punt achter haar carrière, Arjen van Houwelingen lastte een sabbatical in en er vertrok een heel contingent aan spelers naar buurvereniging HKC: Nadhie en Danny den Dunnen, Mabel en Veerle Havelaar, Mark Klop, Corné Troost en Carmen de Heer stapten allen over. De belangrijkste aanwas kwam vanuit het gedegradeerde DeetosSnel (Brett Zuijdwegt en Randy Oosting) en België (Julie Caluwé), of was in eigen geledingen al aanwezig (Sanne van der Werff, Zita Schröder en Maaike Steenbergen). Met het nog wel intact gebleven herenkwartet bestaande uit internationals Leeuwenhoek, Kunst, Olav van Wijngaarden en ook nog oude bekende Marijn van den Goorbergh staat er uiteindelijk ook dit seizoen weer een ploeg die tot de favorieten voor de titel moet worden gerekend.

Op basis van de ranglijst zouden de meesten dan ook een ‘tweetje’ op het toto-formulier zetten, maar er zijn ook wel wat voortekenen die in Bennekoms voordeel spreken. Vorig jaar werden ‘die andere groen-witten’ op het veld tweemaal verslagen en KZ/Thermo4U en Fortuna/Delta Logistiek wisten al punten van PKC af te snoepen dit zaalseizoen. Dat zijn toch ook twee teams waartegen DVO op zijn beurt prima partij tegen bood.

Scorebordjournalistiek daargelaten is het meespelen van kapitein Laurens Leeuwenhoek nog onzeker (wegens een teenblessure liet hij de Korfbal Challenge schieten) en is de zware knieblessure voor Brett Zuijdwegt een flinke streep door de rekening van coach Daniël Hulzebosch, die na dit seizoen afscheid neemt. Gelukkig voor de keuzeheer heeft Struik zich weer beschikbaar gesteld en wie weet gaat zij dus alsnog in april weer een titel aan haar al zo indrukwekkende palmares toevoegen. Mogelijk dat ze in Bennekom weer haar eerste minuten gaat maken…?

Tenslotte is het nog maar de vraag hoe de Papendrechtse selectie de drukke eindejaarsperiode heeft verteerd. Datzelfde kan echter ook worden gezegd van een behoorlijk aantal DVO’ers. Roos Scherrenburg, Renée van Ginkel, Daan Dijkstra (alle drie Talent TeamNL Korfbal), Robbe de Wit en Gertjan Meerkerk (beide TeamNL Korfbal) kwamen in actie in Rotterdam, met wisselend succes. Beide TeamNL-teams wisten de finale niet te halen, maar Gertjan Meerkerk werd wel tweemaal tot Player of the Match uitgeroepen. Is hij zaterdag in het groen weer net zo op dreef als in het oranje shirt?

Groen-wit is onze glorie!

Uiteraard wordt na afloop van de wedstrijd ook weer de PRAXIS Player of the Match Award uitgereikt aan de speler of speelster die “de wedstrijd heeft gemaakt”. Elke wedstrijd wordt deze mooie bokaal opnieuw ge-3D-print (met de kleuren van de spelende teams) en ter beschikking gesteld door Oceanz 3D Printing. Stemmen kan heel eenvoudig door een WhatsApp-berichtje te sturen naar 06 53 27 95 39 met [CLUB+RUGNUMMER] (bijvoorbeeld DVO4 voor Roos Scherrenburg of PKC20 voor Marijn van den Goorbergh). Onder de inzendingen wordt een mooi boekje met handtekeningen van de selectie van DVO/Accountor verloot.

Er is ook weer genoeg te smullen in ons mooie clubhuis. Kom je ondanks al dit lekkers niet naar de DVO/Accountor-Hal? Geen paniek! Er is natuurlijk altijd nog de de livestream. Rond 19:30 trappen presentator Jan-Anne van Ginkel en gast-analist Jacko Vermeer af.

Na de slechte partij tegen DOS’46 heeft DVO/Accountor zich weer van een betere kant laten zien. Punten leverde het nog niet op, maar wel werd Fortuna/Delta Logistiek het vuur flink na aan de schenen gelegd. In de slotfase gaf het kwaliteitsoverschot van de regerend landskampioen echter de doorslag: 27-25.

Richard van Vloten en Marc Verberk (die hun contract deze week verlengden) konden weer beschikken over een vrijwel fitte basisacht. Alleen Chris van Haren ontbrak nog wegens zijn schorsing. Hetzelfde gold bij de thuisploeg voor strateeg Ard Korporaal, die de wedstrijd vanaf de eretribune gade sloeg. Hij zag DVO het beste beginnen (1-3), maar vervolgens zijn Fortuna een lichte overhand krijgen dankzij wie anders dan Fleur Hoek. Zij had vrij spel tegen Roos Scherrenburg en schoot herhaaldelijk met scherp (3-4, 6-5, 9-7). Op 10-7 wisselde Van Vloten daarom Adriënne van Ofwegen en Scherrenburg van vak, waarna Hoek inderdaad een stuk minder productief werd met als toppunt een gemiste strafworp op 14-12.

DVO schoot ondertussen nog niet zoals het zou moeten tegen een ploeg als Fortuna, maar haalde wel de nodige goals uit standaardsituaties voortkomend uit het risicovolle voorverdedingswerk van de thuisploeg. Dit tot onvrede van Daan Preuninger en Thomas Reijgersberg, die zagen dat hun ploeg de gasten daarmee in de wedstrijd hield. Laatstgenoemde maakte overigens nog twee haast identieke jumpshots vanaf de achterlijn die de verder wat tamme Fortuna-Hal in kortstondige vervoering brachten. Nik van der Steen zette vanuit een stip de 16-13 ruststand neer nadat hij door Gertjan Meerkerk omver was gesprongen. De DVO-spits kreeg voor zijn vergrijp de groene kaart voorgehouden en had dus iets langer pauze dan zijn teamgenoten.

Zestien goals was voor Fortuna een behoorlijke luxe en uit de cijfers bleek inderdaad dat de Delftenaren onkarakteristiek scherp afrondden. Dat was echter ook voor een deel op het conto van DVO te schrijven, dat niet over alle schijven met de benodigde vastberadenheid de duels aanging in de paalzone en als gevolg teveel makkelijke kansen weggaf. Na rust kwam de klad er echter in bij de titelhouder en dat was achteraf bezien het moment waarop de groen-witten afstand hadden moeten nemen. Ook de Bennekommers maakten echter slechts één goal in die fase en dat was met name omdat Menno van der Neut zijn vizier niet op scherp had staan. Meerkerk was na zijn tijdstraf namelijk teruggebracht naast Robbe de Wit om zo de verdedigend sterke Van der Steen te ontlopen en daarom moest Van der Neut naast Koen van Roekel voor de doelpunten gaan zorgen, wat moeizaam ging.

Schaduwspits Claire van Oosten nam de scorende rol van Fleur Hoek over en hielp Fortuna met een benutte strafworp over het dode punt (17-14). Ze zette haar ploeg even later ook op vier verschil: 20-16. Toen begon opeens Van Vlotens tactische omzetting te renderen, want Meerkerk – verlost van Van der Steen – schudde Joren van Nieuwenhuijzen een aantal keer eenvoudig van zich af en scoorde vier aanvallen op rij: 21-21. Opnieuw was het echter Van Oosten die Fortuna de weg wees met twee goals en tussendoor was Van der Steen door Damien Folkerts overgeheveld naar het andere vak om daar de verdediging van Meerkerk weer op zich te nemen.

Het was op dat moment dat een belangrijke kwaliteit van de regerend landskampioen boven kwam drijven: snel kunnen omschakelen. Want in de nieuwe vaksamenstelling was het nu aan Preuninger om de goals te maken en Van der Steen naast Hoek is normaliter geen logische combinatie. Maar de Delftse spelers schikten zich in hun rol, wisten wat te doen en trokken de wedstrijd over de streep. Preuninger – die de hele wedstrijd felle duels uitvocht met Van Roekel – schoot vanuit de hoek van het veld 24-21 binnen en toen DVO via Daniëlle Boadi en Van der Neut weer was aangeklampt, zorgde Van der Steen met een uiterste krachtsinspanning voor de 25-23. Eerst hield hij met een enorme sprint de bal binnen bij de middenlijn en in dezelfde aanval vuurde hij vanaf de zijlijn zijn achtste van de avond raak.

Maar het was nog altijd niet gedaan, want Meerkerk schudde een prachtige one-hander uit zijn mouw en met nog een minuut te gaan hoefde DVO alleen maar te onderscheppen en een lange aanval te spelen voor mogelijk een punt. Van Roekel leek die steal inderdaad te pakken door boven Mirjam Maltha een bal weg te plukken, maar Buis zag een vermeende overtreding van de Bennekomse aanvoerder en omdat diens tegenstander Preuninger bij de zijlijn vrij stond, mocht de international vanaf de stip het pleit beslechten: 26-24. Nik van der Steen strooide met een ‘hoekie’ nog wat zout in de wonde en Van Roekel tekende voor de 27-25 eindstand.

Na afloop weer gemengde gevoelens, want over die laatste strafworp bestonden toch wel wat twijfels. Maar het grotere plaatje toonde een zeer aardige wedstrijd van DVO tegen niemand minder dan de landskampioen. Weer wat leerpunten rijker heeft de equipe van Van Vloten nu een week rust, waarna voor veel DVO’ers de Korfbal Challenge in Topsportcentrum Rotterdam begint. In het nieuwe jaar wordt de competitie dan al snel hervat met een thuiswedstrijd tegen PKC/SWKGroep, dat zijn eerste verlies van het seizoen leed tegen KZ/Thermo4U en dus wel degelijk te kloppen blijkt.

Lees/zie ook:

• Korfbal League Recap #7 – Korfbal.nl
• Alles over de wedstrijd – Korfbal.nl
• “Fortuna/Delta Logistiek weet weer hoe het voelt om te winnen” – Site Fortuna/Delta Logistiek
• “DVO maakt het kampioen Fortuna lastig” – Ede Stad
• De samenvatting van Korfbal.nl:

• De hele wedstrijd terugkijken: