Op zaterdag 17 november jl. was het zover. DVO/Accountor kreeg in de persoon van Erik van Buren het certificaat Arbitrageproof uitgereikt uit handen van KNKV-official Hendrik Jan Brandsma.

“Geen scheidsrechter, geen wedstrijd”, zo begon Brandsma zijn praatje bij de uitreiking van het certificaat. Het belang van goede arbitrage kan niet beter gekenschetst worden. De vraag is echter, hoe je dat voor elkaar krijgt en verankert in de vereniging.

Sinds 2013 hebben DVO/Accountor en Brandsma regelmatig contact gehad over deze vraag, waarvan de beantwoording zou kunnen leiden tot certificering. Na een diepgaande inventarisatie kregen we een beeld van wat er te doen was. Al spoedig werd een bestuurslid arbitragezaken geïnstalleerd; de eerste stap was gezet.

De volgende stap was het opstellen van een meerjarenbeleidsplan arbitrage. De scheidsrechterscommissie van DVO/Accountor is hiermee aan de slag gegaan. In 2015 werd het eerste exemplaar gerealiseerd en goedgekeurd in de Algemene Ledenvergadering (ALV) van DVO/Accountor. Echter, alleen een plan opstellen brengt geen certificaat. Het moet verankerd worden in de vereniging. Na een periode waarin de scheidsrechterscommissie onderbezet functioneerde en men vooral bezig moest met urgente ad hoc-zaken, kon begin 2018 het arbitrageplan weer ‘uit het vet gehaald worden’. Het beleidsplan werd geactualiseerd en speerpunten werden in een jaarplan benoemd. Toen in oktober de ALV kon instemmen met de speerpunten, hebben we het verzoek bij het KNKV ingediend om het certificaat te verkrijgen.

Omdat DVO/Accountor ook ruimschoots voldoet aan de verankering van de Korfbalmasterz werd het verzoek goedgekeurd. En nu mag DVO/Accoutor zich dus sinds 17 november 2018 arbitrageproof noemen. Een mooie erkenning voor de inzet van veel vrijwilligers die arbitrage en daarmee korfbal een warm toedragen.

Hartelijk dank aan alle vrijwilligers en Hendrik Jan Brandsma voor hun inzet om deze mooie mijlpaal te hebben kunnen realiseren. Voor Nico Landman werd de dankbaarheid direct in praktijk gebracht. Nico ontving van Erik van Buren een trainingspak met opdruk van zijn naam en vier sterren; één ster voor elke honderd gefloten wedstrijden.

Hoe een toch al zo mooie club nog net weer een stukje mooier is geworden. Weer een stukje mooier inderdaad, maar het kan nóg mooier. Want een certificaat is mooi, maar dat geeft geen aanleiding tevreden achterover te zakken. We zijn op de goede weg, de certificering is een mooie aanmoediging, maar de scheidsrechterij verdient onze onverminderde aandacht waaraan iedereen een steentje bij kan dragen.

Dan kan natuurlijk vooral door te gaan fluiten; kom maar op. Maar ook een goede houding tegenover de scheids of je medewerking verlenen aan een activiteit van de SRC of de afsluitende partij van een training te fluiten of je Korfbalmasterz eindelijk te gaan doen (wie de schoen past…) of … vul maar in.

Zoals Brandsma al zei: “geen scheidsrechter, geen wedstrijd”.