De voortekenen leken nog zo gunstig voor DVO/Accountor. Het trof Blauw-Wit (A) in eigen huis, de ploeg die eerder dit seizoen al was verslagen en die een moeizaam seizoen Korfbal League doormaakt. Weliswaar werd vorige week weer eens een keer gewonnen door de Amsterdammers, maar daarmee werd een reeks van vijf nederlagen beëindigd dus heel soepel gaat het allemaal niet in de hoofdstad. In Bennekom was dat wel anders: de finalist van twee jaar geleden was DVO in het hol van de leeuw opvallend eenvoudig de baas: 19-28.

Vooraf twee beschouwingen van de coaches: Richard van Vloten zei dat zijn spelers scherp waren en Barry Schep legde uit hoe zijn ploeg met fel en direct één-tegen-één-verdedigen de Bennekomse aanvalslust moest gaan uitschakelen. Het tweede kwam uit, het eerste alleen in de eerste helft een beetje. DVO had inderdaad zichtbaar moeite met de verdedigende druk van Blauw-Wit, maar wist dat nog wel te compenseren met het vertrouwde hoge afrondingsniveau. Gertjan Meerkerk voerde daarbij weer de boventoon. Bovendien had hij verdedigend grip op zijn oude KCC-maatje Christian Dekkers, waardoor in dat Amsterdamse vak in ieder geval een angel was verdwenen.

De voornaamste angel in het andere vak – Momo Stavenuiter – schoot de eerste goal van de avond binnen, zoals hij dat al zo vaak deed in zijn periode bij DVO. De international speelde misschien wel zijn eerste echt goede wedstrijd tegen zijn oude club. Hij tekende ook voor de 2-4 en leek duidelijk geïnstrueerd om in de verdediging mee te vangen en zo Randell van der Steen te helpen bij het rebounden tegen Robbe de Wit. De lange spits schoot tweemaal over de klevende Van der Steen heen voor de aansluiter en gelijkmaker, maar zag ook veelvuldig Stavenuiter opduiken om afvallende ballen op te rapen.

Doodzonde was ook balverlies van Meerkerk bij het uitbrengen waaruit Otto Fabius 5-6 kon maken. Het markeer de het begin van een sterke periode van Blauw-Wit, waarin ze uitliepen naar 6-10 verschil. Loraine Vissers en Mandy Koelman speelden daarbij een hoofdrol. Ze kwamen drie en vier goals voor rust en Koelman kreeg ook nog twee strafworpen mee. Danielle Boadi had het zwaar tegen de ervaren, getructe speelster uit Amsterdam.

De time-out van Van Vloten op 6-10 deed DVO goed. Meerkerk schoot twee keer raak en na de 13-14 van De Wit zat de aansluiting erin, zeker toen Meerkerk een blokje uitdeelde aan Dekkers. Twee seconden later ging de bal echter op de stip. In zijn gretigheid de afvallende bal te pakken na zijn blok, tikte hij hem uit de handen van de alerte Koelman. Zodoende ging Blauw-Wit toch met een mooie marge de rust in.

Niettemin werd er veel van DVO verwacht in de tweede helft, want Blauw-Wit had bovengemiddeld afgerond en toch ook wel wat cadeautjes gekregen van de Bennekommers. Dat zou in de tweede helft best eens anders kunnen zijn, maar het publiek kwam bedrogen uit. Het aanvalsniveau van de bezoekers daalde inderdaad, maar dat gold dubbel voor het rendement van de thuisploeg, deels ingegeven door de verder opgevoerde druk van Blauw-Wit. Meerkerk kwam nog maar tot één goal en het opvallend genoeg zijn vak dat verantwoordelijk was voor de doelpuntendroogte in de eerste zeven minuten na rust.

Het duurde nog lang voordat Blauw-Wit daarvan profiteerde, maar na de 13-16 van Vissers (die uiteindelijk topscoorder zou worden met zeven doelpunten) begonnen de Amsterdammers weer af te ronden. Een strafworp van Stavenuiter en een schot van Susila de Klein tilden het verschil naar vijf (13-18) en opnieuw greep Van Vloten naar een time-out.

Het mocht niet baten. Janine van Schie schoot nog wel 14-18 binnen, maar Michelle in ’t Veen tekende voor 14-19 met een goede doorloopbal. Sowieso speelde de basisdebutante een uitstekende pot als vervangster van de geschorste Marloes Frieswijk. Niet alleen vanwege haar twee goals, maar ook op basis van een aantal onderscheppingen in de verdediging.

Na een aantal tactische wissels van Blauw-Wit en een goal van Vissers stond er 14-20 op het scorebord en kon de ploeg van Schep de wedstrijd geroutineerd uitspelen. Een korte opleving van DVO – 17-20 – werd vakkundig in de kiem gesmoord: 17-23. Op het einde liet DVO (met inmiddels ook Menno van der Neut en Roos Scherrenburg in het veld) het varen en kon Blauw-Wit in een wel heel rustige ambiance nog wat aan het doelsaldo werken. Peter van der Terp floot af bij 19-28.

Een behoorlijk desillusionerende nederlaag, want DVO had uitstekende zaken gedaan als het had gewonnen (KCC/SO natural en DeetosSnel verloren beide). Aan de andere kant staat DVO nog altijd met een marge op de achtste plaats en kan het misschien komende week wel voor een stuntje zorgen bij het stroef draaiende Fortuna. Voor de Amsterdammers gloort er opeens weer wat hoop. Ze zijn nog vier punten verwijderd van de play-offs, maar hebben zich volgens Stavenuiter al een beetje neergelegd bij het feit dat ze die hoogstwaarschijnlijk niet gaan halen.

Lees/bekijk ook:

• “DVO onder de maat” – Ede Stad
• “Zwakke tweede helft breekt DVO op” – De Gelderlander
• Alle gegevens van de wedstrijd – Korfbal.nl
• De samenvatting van Korfbal.nl:

• De hele wedstrijd (en die van de reserveteams) terugkijken: