Vanavond heeft Romy Teunissen tijdens de training bekend gemaakt dat ze bezig is aan haar laatste seizoen in de Bennekomse korfbalselectie. Romy is nog altijd maar 24 jaar oud, maar was na het afscheid van Hester Heitink de laatst overgebleven speler van het team dat in 2010 debuteerde in de Korfbal League. Tijdens al die jaren op het hoogste niveau zag ze de volledige selectie aan haar voorbij trekken, maar bleef ze zelf een enorm stabiele factor, zowel binnen als buiten de lijnen.

Het talent van de jonge Romy kondigde zich al snel aan, en kwam nog veel sneller tot ontplooiing. Alle jeugdteams van DVO werden in rap tempo doorlopen. Zo ging ze in 2006 vervroegd over naar de C1 en in 2008 ook vervroegd naar de B1, waarmee ze 3e van Nederland werd. In dat team speelden toen ook Jessica Lokhorst, Dennis Brunt en Marijn van den Goorbergh. Met die laatste heeft Romy vrijwel haar hele leven in een team gezeten.

Na 15 maanden in de A1 te hebben gespeeld, werd ze in november 2010 door toenmalig hoofdcoach Jacko Vermeer naar de selectie gehaald (mede ingegeven door de zwangerschap van de teruggekeerde Henriëtte Brandsma). Een paar maanden eerder had Romy al op haar vijftiende gedebuteerd in de hoofdmacht tijdens een veldwedstrijd tegen KZ. “Het maakt me niet uit hoe jong of oud iemand is. Het gaat erom hoe goed.”, liet Vermeer destijds optekenen.

Natuurlijk bleef deze stormachtige ontwikkeling niet onopgemerkt. Romy speelde in Oranje <15, Oranje <17 en Oranje <19 en had basisplaatsen in de finales om de officieuze wereldtitels in de laatste twee leeftijdscategorieën.

Tijdens het eerste Korfbal League-seizoen uit de geschiedenis van DVO maakte Romy op 8 januari 2011 in de wedstrijd tegen Fortuna haar debuut op het hoogste zaalniveau. Ze was toen zestien jaar en 75 dagen oud, een record dat nog steeds staat. Veertig dagen later, op 16 februari, maakte ze haar eerste doelpunt in de Korfbal League, nota bene tegen aartsrivaal Dalto. Ook dat is een record dat sindsdien niet meer is verbroken.

Vanaf 2014 had Romy een basisplaats in het vlaggenschip van DVO, dat zich inmiddels tot stabiele middenmoter had ontwikkeld. Sindsdien speelde ze 86 wedstrijden in de Korfbal League, waarin ze 116 keer tot scoren kwam. Met erkende topschutters als Jos Roseboom, Momo Stavenuiter en recentelijk Gertjan Meerkerk om haar heen, werd Romy vooral geroemd om haar veelzijdigheid. Huidig hoofdcoach Richard van Vloten typeert haar dan ook als een typische allroundster: “Ze kan eigenlijk alles. Doet wat er nodig is om tot een goed resultaat te komen. Ze kan zich volledig wegcijferen en in dienst van het team spelen.” Romy had ook kansen om elders te korfballen, maar voelde nooit de behoefte om te vertrekken bij haar club.

Vanwege haar maatschappelijke carrière twijfelde Romy aan het einde van vorig jaar al of ze door zou kunnen gaan: “Ik was eigenlijk in mijn hoofd al gestopt. Het was een moeizaam seizoen met als eindresultaat een 9e plaats. Dat betekende dat er nog drie zenuwslopende wedstrijden gespeeld moesten worden voor handhaving. Gelukkig is dit gelukt en speelt de mooiste club van Nederland nog steeds op het hoogste niveau.”

Omdat er met Fleur Hoek en Marijn van den Goorbergh al twee sterkhouders zouden vertrekken, wilde DVO eerst wel even kijken wat er nog mogelijk was. “Nadat ik intern had aangegeven te willen stoppen, volgden er meerdere gesprekken, waaronder het gesprek met Richard wat mij uiteindelijk over de streep trok nog een jaar door te gaan. Met mijn huidige werk kon gelukkig ook één en ander geregeld worden, zodat ik nagenoeg bij iedere training en wedstrijd (in de zaal) aanwezig kon zijn.”

De Bennekomse vereniging is Romy en de flexibele opstelling van haar werkgever ontzettend dankbaar en Van Vloten geeft aan waarom: “Vanwege haar ervaring was het belangrijk dat zij nog een seizoen door zou gaan om de balans in het team te hebben en te houden. In een vak met de nog onervaren Daniëlle en de explosieve Gert-Jan was zij de rustfactor die ervoor zorgde dat het vak overeind bleef.”

Romy heeft geen seconde spijt gehad van haar beslissing om er nog een jaar aan vast te plakken: “Afgelopen seizoen was best spannend. We hadden een hele nieuwe, jonge groep met mensen uit de eigen opleiding en van buitenaf. Best een uitdaging! Maar we hebben het voor elkaar gebokst en hebben ruim op tijd onze doelstelling (directe handhaving) behaald. Daar ben ik heel trots op!”

Het moment om te stoppen lijkt voor de club nu ook beter uit te komen, want buiten haar afscheid zal de hoofdmacht geheel intact blijven. Bovendien staat de volgende generatie Bennekoms talent al nadrukkelijk op de deur te bonzen, dus over de opvolging van Romy maakt Van Vloten zich geen zorgen. “Er lopen prima meiden in het 2e die nog veel progressie kunnen maken en we hebben Roos al veelvuldig zien spelen in DVO 1”, aldus de oefenmeester. Ook Romy zelf ziet veel potentie in de huidige spelersgroep: “Voor mijn gevoel is deze spelersgroep klaar om door te groeien en een stabiele middenmoter te worden in de League. Dat geeft mij een goed gevoel waardoor ik rustig afscheid kan nemen van de selectie.”

Romy zal voortaan haar wedstrijden in het vijfde gaan spelen met een aantal van haar vroegere teamgenoten zoals Senna van den Bos, Hester Heitink en vriend Benjamin Verhoef. Maar wat gaat ze verder doen de komende tijd? “Mijn werkgever heeft mij opnieuw een groter contract aangeboden, wat samen met veel korfballen niet gaat. Ik kies, nadat ongeveer mijn hele leven korfbal op nummer één heeft gestaan, nu voor mijn maatschappelijke carrière en meer vrijheid, ruimte en tijd voor andere dingen. Ik blijf zeker bij DVO actief en zal nog vaak zat op de club te vinden zijn.”

DVO betreurt het natuurlijk dat het volgend jaar niet meer kan beschikken over zo’n ervaren en stabiele kracht, maar is vooral ongelooflijk trots op de carrière van Romy en gunt haar natuurlijk een prachtig afscheid en dito maatschappelijke loopbaan.

Rest DVO nog om Romy van harte te bedanken en complimenteren voor haar jarenlange inzet binnen het topkorfbal in Bennekom. De vereniging is een afgezwaaid clubicoon rijker.

Dankzij een fraaie 29-23 zege op DOS’46 heeft DVO/Accountor zich twee ronden voor het einde van de reguliere competitie ervan verzekerd dat het ook volgend jaar actief is in de Korfbal League. In tegenstelling tot de vorige twee wedstrijden volgde het keurkorps van Richard van Vloten een uitstekende eerste helft nu wel op met een fatsoenlijke tweede. DOS’46, de enige echte middenmoter op de ranglijst en daarom niet echt hongerig naar resultaat, moest het antwoord schuldig blijven.

Bij de thuisploeg begon Roos Scherrenburg opnieuw op de plek van de gekwetste Janine van Schie en daardoor mocht zij voor het eerst in de DVO/Accountor Hal oplopen. Zij stond vervolgens gekoppeld aan Lara Kreikamp, die de niet geheel fitte Fenna de Jong verving. Scherrenburg drukte na een nerveuze openingsfase direct een stempel door de 2-1 en 6-2 voor haar rekening te namen.

Beide goals van DOS’46 waren uit handen gekomen van aanvoerder Jelmer Jonker gekomen en hij tilde zijn ploeg ook naar 6-4, waarbij de reboundrol van Jesse de Jong onder de korf niet onbelicht mag blijven. Het tekende – opnieuw – een scheve verhouding tussen dit vak en dat van Harjan Visscher. Ook vorige week bleek het viertal met de international aanvallend namelijk niet op dreef.

Mede doordat ook het traditionele eerste aanvalsvak van Gertjan Meerkerk minder rendeerde dan het tweede aanvalsvak, wist DOS’46 bij 7-7 weer langszij te komen. Na een vrije bal en dus weer een goal van Jonker kwamen de Drenten zelfs even op voorsprong (8-9), maar DVO antwoordde gelijk via Meerkerk en liep opnieuw uit naar een marge van vier: 14-10. Cruciaal waren daarbij de vrije ballen van Chris van Haren, die al deze buitenkansjes op waarde schatte.

Zijn laatste in de eerste helft betekende zelfs 16-11 waarna Max Malestein met een fraaie doorloopbal voor de mooiste goal van de wedstrijd zorgde. Maar verder stond de fanaticus toch wel symbool voor DOS’46 in het algemeen. De échte wil om te winnen leek er niet te zijn en Malestein – normaliter toch de eerste die vol de strijd aan gaat – vond op de momenten dat het spel stil lag (en dat waren er wel een aantal) vaak tijd voor een geintje met de zijlijn of Meerkerk. In zijn duels met Van Roekel trok hij ook opvallend vaak aan het kortste eind.

Nadat DVO dankzij Romy Teunissen met een 17-13 ruststand de kleedkamers had opgezocht, was het natuurlijk nog wel de vraag of de Bennekommers het niveau dit keer wel voldoende konden vasthouden om de zo felbegeerde winst te boeken. Van Vloten zette zijn ploeg nog even op scherp met de wetenschap dat KCC/SO natural toen nog zicht had op punten, maar toch kreeg DVO in de eerste dertig seconden na rust twee goals om de oren: een strafworp van Visscher en het eerste rake afstandsschot van Hintzbergen. Beiden haalden echter ook in het tweede bedrijf een voor hun doen te laag rendement.

Twee goals van Danielle Boadi brachten DVO weer naar vier en dat was ook het verschil dat lang werd geconsolideerd. Alleen bij 20-18 pikte DOS nog even aan, maar Robbe de Wit schoot van afstand de thuisploeg in veilige haven. Tussen die twee doelpunten door waren er nog even zorgen om Boadi, die op de voet van Hintzbergen belandde en lelijk door haar enkel leek te gaan. Gelukkig kon het talent alweer haar vijftiende wedstrijd van het seizoen volmaken.

Toen in de slotfase bleek dat DOS’46 noch het schot, noch de drive had om er nog een wedstrijd van te maken, liep DVO verder weg. Boadi en Saskia van der Zee pikten nog goals mee en bekroonden hun uitstekende wedstrijd net als Scherrenburg zodoende met elk drie goals. Visscher tekende voor de 29-23 eindstand.

In tegenstelling tot eerdere seizoenen – toen handhaving steeds in extremis tot stand kwam – werd het lijfsbehoud nu een stuk minder uitbundig gevierd. Misschien geeft dat ook juist wel aan dat dit seizoen inderdaad de gewenste stappen zijn gezet en dat de nieuwe eindverantwoordelijken glansrijk zijn geslaagd in hun geformuleerde doelstelling. In de resterende twee wedstrijden kan DVO heerlijk zonder stress aantreden tegen KZ/Thermo4U en DeetosSnel om het puntentotaal misschien nog wat op te krikken. Daarna kan het kijken wie de nieuwe ploegen in de Korfbal League gaan worden, waarbij vooral de focus zal liggen op buurman KV Wageningen en het door Edwin Bouman geleidde AW.DTV.

Daarnaast zal er nog de nodige aandacht gaan naar de talentvolle jeugdploegen B1 en A1 en natuurlijk het tweede. Al deze teams boekten gisteren een overwinning, waardoor de B1 kampioen werd, de A1 nog één puntje nodig heeft voor een verlenging van het zaalseizoen en ook het team van Jeroen van Brakel nog volop in de race is voor de play-offs. De Mediacrew van DVO/Accountor gaat proberen om ook van deze wedstrijden waar mogelijk rechtstreeks verslag te doen.

Lees/bekijk verder ook:

• Verslag DOS’46 – Site DOS’46
• “Tien voor korfballers DVO” – Ede Stad
• “Veilig DOS’46 verliest bij DVO” – RTV Drenthe
• “Nederlaag DOS’46 bij laagvlieger DVO” – Meppeler Courant
• Samenvatting van Korfbal.nl:

De hele wedstrijd terugkijken: