DVO/Transus heeft op het nippertje de volle buit meegenomen uit Hardinxveld-Giessendam. Het was een heus doelpuntenspektakel, waarin beide ploegen voor rust een aanvalspercentage van tegen de 50% haalden. HKC/Creon Kozijnen ging lange tijd aan de leiding, maar het kwartje viel uiteindelijk nét de gunstige kant op voor de ploeg van Richard van Vloten en Marc Verberk.

Doordeweeks kondigden beide clubs trainerswisselingen aan. Bij DVO werd natuurlijk bekend dat de coaches met hun laatste jaar bezig zijn. En bij HKC stapte Peter Kamsteeg weer in na het plotselinge vertrek van Erik van Brenk. Het schokeffect liet niet lang op zich wachten, want een ontketend HKC speelde voor rust de pannen van Het Dok en koppelde dat zeker in de beginfase aan een angstaanjagend schotpercentage.

Ze namen direct de leiding via Richard Kunst en uit de zes aanvallen die volgden werden nog vier goals gehaald. Ook DVO kreeg genoeg opgelegde kansen, maar die waren aan de Bennekommers niet besteed. Op 6-2 begon Gertjan Meerkerk zich met het scoren te bemoeien en hij kroonde zich andermaal tot baas boven baas in de schiettent. Van zijn eerste acht pogingen gingen er zes raak. De laatste betekende 11-11.

Daniëlle Boadi bracht DVO met de 11-12 voor het eerst op voorsprong. Het was knap hoe HKC toen – ondanks het verspelen van de voorsprong en het incasseren van een gele kaart (Lieneke Pries) – stug volhardde in hun sterke aanvalsspel. Het fantastische doelpuntenfestijn ging verder en – helaas voor de toeschouwer – moest er toch echt even worden gepauzeerd. Dat was bij 19-16 en HKC had er toen in één helft al meer gemaakt tegen de koploper dan vorige week in een hele wedstrijd tegen promovendus Unitas/Perspectief.

Zoals Kamsteeg na afloop ook aangaf, werd er wel met krachten gesmeten. Het viel dan ook niet te verwachten dat de Hardinxvelders het niveau zouden gaan vasthouden. En inderdaad: in de tweede helft was er een behoorlijk verval (tien goals minder), te wijten aan minder zuiver schieten en hogere press van DVO. Maar het was pas richting het laatste kwart van de wedstrijd dat de tank van HKC echt leeg begon te raken.

Want op 25-22 zag het er nog heel goed uit voor de thuisploeg. De Bennekomse staf was toen ook genoodzaakt de bank weer in te zetten (terwijl ze dat liever niet hadden gedaan). Annelie de Korte kwam voor Maayke Brouwer tegenover de gevaarlijke Fabiënne van Erk en er werd tactisch gerouleerd met Robbe de Wit, Jeffrey van Huenen en Menno van der Neut. Rosalie Peet kwam bovendien als schaduwspits bij Boadi en schoot de belangrijke 25-23 binnen.

De komst van Peet zorgde er ook voor dat Pries niet langer rugdekking kon geven aan Jennifer Schaeffer, die daardoor minder kon sluiten op Boadi. Daar profiteerde de international direct van met de 26-25 en 26-26. Het statische spel van DVO (oplossen, door naar twee-twee en rammen maar) was in deze slotfase eigenlijk niet om aan te zien, maar in de heksenketel wel voor iedereen lekker duidelijk. En belangrijkst van al: het leverde doelpunten op.

In de rommelige slotfase was de tank van HKC toch echt leeg. Supersub Mark Klop werd nog ingezet, maar nauwelijks in stelling gebracht en na de 27-29 van Koen van Roekel met nog een kleine minuut te gaan, leek de wedstrijd gespeeld. Met nog één laatste krachtsinspanning rook de thuisploeg nog aan een punt. Kunst maakte de aansluitingstreffer en in de laatste aanval draaide de gelijkmaker van Schaeffer nog uit de korf. Het klaterende applaus was meer dan terecht, maar de punten gingen in de tas naar Bennekom.

Lees/zie ook:

• Kenonz Korfbal League Recap #5 – Korfbal.nl
• De hele wedstrijd, die van de reserves (24-25 verlies) en samenvatting via ons Eyecons-clubkanaal