De eerste play-off is gewonnen! Zoals zo vaak werd het een spannende wedstrijd tegen LDODK/Rinsma Modeplein. Qua scoreverloop was het weer een echte achtbaanrit, zij het een langzame. De 14-16 eindstand verklapt hoe duur de doelpunten waren.
Spelers, staf en meegereisde supporters hadden zich ingesteld op weer zo’n typische LDODK-storm in de openingsfase, maar het was juist DVO dat geweldig uit de startblokken kwam. Met geduldig spel en zuiver afronden maakten de Bennekommers vier goals in de eerste vijf aanvallen. De hoge verdedigende druk deed de rest.
Jeffrey van Huenen, in de basis gestart voor Robbe de Wit, schoot zijn eerste twee ballen binnen en Menno van der Neut en Annelie de Korte tilden DVO al naar 0-4 binnen vijf minuten. Na de eerste goal van LDODK (vrije bal Femke Faber) viel ook Van Huenens derde poging binnen, om daarna twee tegengoals te incasseren van Erwin Zwart: 3-5.
Met een strafworp van Daniëlle Boadi en een verre knal van Maayke Brouwer breidde DVO de voorsprong weer uit. Het ontstellende gemiddelde van één goal per minuut gingen de Bennekommers natuurlijk niet volhouden, al scheelde het tot aan de onvermijdelijke time-out van LDODK een paar keer heel weinig. Verre schoten van vooral Van der Neut draaiden er echter net uit.
De Friese onderbreking kwam bij een strafworp voor Gertjan Meerkerk. De topschutter stond nauwelijks op het scorebord, maar was toch van grote waarde als verbinder in zijn vak. Zijn stip voor 3-8 ging er in.
LDODK schoot op dat moment vijf procent van afstand en miste bovendien alle drie hun doorlopen, dus ze konden na de time-out alleen maar beter gaan spelen. Dat gebeurde dan ook. Ran Faber en Femke Faber scoorden van afstand en bij DVO vielen de schoten even niet meer. Tot de 5-9 van Boadi.
Maar de thuisploeg had nu wel door dat het meer moest brengen en knokte zich weer terug naar twee verschil. Met een splijtende doorbraak bepaalde De Korte de ruststand op 8-11. Dat was misschien nog wat karig gezien de verhoudingen in het veld. Met iets meer mazzel had DVO al een groter gat kunnen hebben.
Het betekende ook dat LDODK hun prooi nog in zicht had. DVO wist de vier verschil niet te forceren, maar het lukte de thuisploeg in eerste instantie ook niet om tot twee te komen: Zwart miste een strafworp. Dat slippertje maakte hij even later goed: 9-11.
DVO speelde in deze fase misschien wat té gecalculeerd en gaf de wedstrijd volledig uit handen door ook simpelweg niet raak te schieten. Via een strafworp van Visscher en uithaal van Femke Faber kwam LDODK langszij.
Meerkerk had DVO weer op de rails kunnen zetten, maar ook zijn stip ging te kort. Zo bleef DVO ook na zeven minuten in de tweede helft verstoken van goals (waar het er in de eerste helft al zeven had gemaakt). Meerkerk verliet ook even het veld voor Robbe de Wit om wat nieuws te proberen, maar kwam er nota bene verdedigend weer in omdat hij de bewegingen van Visscher goed wist te volgen.
Ran Faber schoot LDODK voor het eerst op voorsprong en toen was het na meer dan twaalf minuten in de tweede helft eindelijk weer eens tijd voor een Bennekomse goal. Van der Neut kreeg de bal uit de kluts in de loop mee en maakte hem prachtig af. Toch had LDODK nu de beste papieren. Visscher en Julian Frieswijk zorgden voor 14-12.
Maar zoals het de laatste jaren verloopt tijdens wedstrijden tussen deze twee ploegen: het gaat aan beide kanten met ups en downs. Want nu was het LDODK dat op onverklaarbare wijze volledig stilviel en in de resterende tien minuten geen enkele goal meer wist te maken. Frieswijk werd in de punt gezet om te profiteren van Visschers rebounds tegen Meerkerk, maar hij faalde in de afronding. Voor international Terrenc Griemink was opvallend genoeg helemaal geen rol weggelegd en ook Femke Faber werd niet in stelling gebracht
Zij was uberhaupt de enige LDODK-dame die iets te vertellen had gehad. Marjolijn Kroon, Marlou Kuijper en Esmee van Veen figureerden slechts tegen die DVO-vrouwen, die de wedstrijd uiteindelijk kantelden. Invalster Rosalie Peet schoot haar tweede bal raak, De Korte maakte een strafworp en Boadi tekende voor de winnende goal met nog ruim zes (!) minuten te spelen. Van Huenens 14-16 in de slotseconde deed er niet meer toe.
Zo kan DVO zich volgende week in eigen huis voor het tweede jaar op rij plaatsen voor de Ahoy-finale. Laat dat even bezinken.
Lees/zie ook:
